In een brief aan hun leden maakten de voorzitters van de Zuidelijke Land- en Tuinbouworganisatie (ZLTO), de Limburgse Land- en Tuinbouworganisatie (LLTB), LTO-Noord en de overkoepelende LTO Nederland onder leiding van Marc Calon vanmiddag bekend dat ze uit de formele eenheid van het naar aanleiding van de stikstofcrisis opgerichte Landbouw Collectief van 13 agrarische belangenorganisaties stappen. Ze vinden dat ze niet vanuit 'één keurslijf' hoeven te werken en dat er te veel tijd is verspild aan 'interne dynamiek en turbulentie'.
De brief maakt duidelijk dat LTO Nederland voorzitter Marc Calon wel degelijk uit het Landbouw Collectief wilde stappen, toen dat enkele weken geleden nog werd ontkend. De Volkskrant drukte een interview af, waarin hij aangaf los van het Collectief te willen gaan opereren. Later werd door LTO ontkend dat hij die uitspraak zou hebben gedaan.
Met het besluit van vanmiddag blaast LTO het Landbouw Collectief definitief op. De overheid krijgt weer te maken met een diversiteit aan gesprekspartners en moet besluiten of LTO - van oudsher veruit de grootste landbouwbelangenbehartiger - voor een voldoende grote achterban staat om er in de Nederlandse polder zaken mee te kunnen doen.
Uit een enquête die werd gehouden door landbouwuitgever Agrio, zou blijken dat 83% van de LTO-leden vindt het Landbouw Collectief moet worden voortgezet. Tachtig procent zou bovendien willen dat de gezamenlijke belangenbehartiging verder moet gaan dan stikstof alleen.
De brief van de voorzitters komt op een moment dat minister Schouten duidelijk maakt dat haar ministerie het stikstofdossier eigenhandig en zonder overleg oplost. Een niet langer bestaand boerenfront komt haar goed uit; het maakt minder zichtbaar dat polderoverleg niet erg hoog op de agenda staat.
In boerenkringen is het een publiek geheim dat LTO Nederland grote moeite had met de dominante rol van de Farmers Defence Force (FDF) binnen het Collectief. Keer op keer zorgden botte optredens van de nieuwe boerenorganisatie voor grote spanningen. De sympathie voor de nieuwe boerenorganisatie onder boeren is echter groot, zodat LTO een gok neemt door zich met het genomen besluit de facto definitief van de FDF te distantiëren.
De brief
Beste leden,
In de afgelopen tijd hebben veel partijen hun mening gegeven over het Landbouw Collectief. Als bestuur vinden we het belangrijk om jullie rechtstreeks en transparant te informeren over de positie van LTO.
Ontstaan van het Landbouw Collectief
Het Landbouw Collectief is eind vorig jaar ontstaan als tijdelijk samenwerkingsverband tussen dertien landbouworganisaties. Groot en klein; de krachten werden gebundeld voor het stikstofdossier. Als LTO hebben we onze verantwoordelijkheid genomen door, net als een beperkt aantal andere partijen, de kennis en capaciteit van onze werkorganisatie ter beschikking te stellen. Dat hoort bij de rol en verantwoordelijkheid die we als belangenbehartiger hebben.
Ondanks dat de resultaten van de gezamenlijke lobby niet zijn wat we ervan gehoopt hebben, zijn er zeker stappen gezet. Bovendien roept het Landbouw Collectief bij veel boeren het gevoel van eenheid en gezamenlijkheid op. Dat gevoel is begrijpelijk. ‘Samen sterk’ is vanuit de coöperatieve wortels van de sector een diepgewortelde wens die we als LTO-organisaties delen.
Diversiteit
Tegelijkertijd is het geen geheim dat er zowel voor als achter de schermen van het Landbouw Collectief veel discussie heeft plaatsgevonden. Over inhoud, toon, accent en stijl. Dat is geen verrassing. Er zijn niet voor niets meer dan dertien verschillende landbouworganisaties. De visie op hoe agrarische belangenbehartiging moet worden vormgegeven verschilt vaak fundamenteel.
Als LTO hebben we een kenmerkend profiel waar onze leden bewust voor kiezen; verbindend, op de inhoud en vanuit een groot netwerk dat in de afgelopen jaren is opgebouwd. Uiteraard leren we ook van het verleden. We beseffen ons dat we soms scherper en duidelijker moeten zijn, ook wanneer het compromis het hoogst haalbare is gebleken.
Eenheid in verscheidenheid
Na het verschijnen van de stikstofbrief hebben alle deelnemende partijen nagedacht over de toekomst van het Landbouw Collectief. Een aantal deelnemers is van mening dat er dwingende afspraken moeten komen onder regie van het Landbouw Collectief, waardoor de ruimte voor andere meningen en eigen accenten beperkt is. Verschillende andere partijen zoals LTO Nederland kiezen voor een lossere en meer informele samenwerking. Niet voor niets zijn er 13 verschillende landbouworganisaties met hun eigen dynamiek en diversiteit. Het gaat niet werken om die diversiteit in één keurslijf te persen. Wij zijn ervan overtuigd dat in een dergelijke samenwerking iedere organisatie optimaal zijn eigen rol kan vervullen binnen de agrarische belangenbehartiging. Met 19 verschillende dierlijke en plantaardige sectoren is het voor LTO Nederland noodzakelijk om ook samen te werken met ketenorganisaties en andere werkgeversorganisaties.
Voor LTO Nederland, LLTB, LTO Noord en ZLTO betekent dit dat de huidige samenwerkingsvorm in het landelijke Landbouw Collectief niet op deze manier kan worden voortgezet. Wel willen we blijven samenwerken met alle partijen die constructief en op basis van gelijke doelen en waarden zich inzetten op het stikstofdossier. Zoals we dat bijvoorbeeld de komende maanden met tal van organisaties in verschillende provinciehuizen van Nederland zullen doen.
Aan het werk
De afgelopen periode is veel goeds gebeurd. We hebben als landbouwpartijen echter ook veel tijd verloren aan interne dynamiek en turbulentie. Het is het tijd om de bakens te verzetten en te doen waarvoor alle belangenbehartigers zijn opgericht; leden vertegenwoordigen in de ‘buitenwereld’. Van parlement tot ministerie, van ketenpartijen tot consumenten. Dat doen we samen!
Met vriendelijke groeten,
Marc Calon, LTO Nederland, Dirk Bruins, LTO Noord, Wim Bens, ZLTO, Léon Faasen, LLTB
Dit artikel afdrukken
Met het besluit van vanmiddag blaast LTO het Landbouw Collectief definitief op. De overheid krijgt weer te maken met een diversiteit aan gesprekspartners en moet besluiten of LTO - van oudsher veruit de grootste landbouwbelangenbehartiger - voor een voldoende grote achterban staat om er in de Nederlandse polder zaken mee te kunnen doen.
Uit een enquête die werd gehouden door landbouwuitgever Agrio, zou blijken dat 83% van de LTO-leden vindt het Landbouw Collectief moet worden voortgezet. Tachtig procent zou bovendien willen dat de gezamenlijke belangenbehartiging verder moet gaan dan stikstof alleen.
De brief van de voorzitters komt op een moment dat minister Schouten duidelijk maakt dat haar ministerie het stikstofdossier eigenhandig en zonder overleg oplost. Een niet langer bestaand boerenfront komt haar goed uit; het maakt minder zichtbaar dat polderoverleg niet erg hoog op de agenda staat.
In boerenkringen is het een publiek geheim dat LTO Nederland grote moeite had met de dominante rol van de Farmers Defence Force (FDF) binnen het Collectief. Keer op keer zorgden botte optredens van de nieuwe boerenorganisatie voor grote spanningen. De sympathie voor de nieuwe boerenorganisatie onder boeren is echter groot, zodat LTO een gok neemt door zich met het genomen besluit de facto definitief van de FDF te distantiëren.
De brief
Beste leden,
In de afgelopen tijd hebben veel partijen hun mening gegeven over het Landbouw Collectief. Als bestuur vinden we het belangrijk om jullie rechtstreeks en transparant te informeren over de positie van LTO.
Ontstaan van het Landbouw Collectief
Het Landbouw Collectief is eind vorig jaar ontstaan als tijdelijk samenwerkingsverband tussen dertien landbouworganisaties. Groot en klein; de krachten werden gebundeld voor het stikstofdossier. Als LTO hebben we onze verantwoordelijkheid genomen door, net als een beperkt aantal andere partijen, de kennis en capaciteit van onze werkorganisatie ter beschikking te stellen. Dat hoort bij de rol en verantwoordelijkheid die we als belangenbehartiger hebben.
Ondanks dat de resultaten van de gezamenlijke lobby niet zijn wat we ervan gehoopt hebben, zijn er zeker stappen gezet. Bovendien roept het Landbouw Collectief bij veel boeren het gevoel van eenheid en gezamenlijkheid op. Dat gevoel is begrijpelijk. ‘Samen sterk’ is vanuit de coöperatieve wortels van de sector een diepgewortelde wens die we als LTO-organisaties delen.
Diversiteit
Tegelijkertijd is het geen geheim dat er zowel voor als achter de schermen van het Landbouw Collectief veel discussie heeft plaatsgevonden. Over inhoud, toon, accent en stijl. Dat is geen verrassing. Er zijn niet voor niets meer dan dertien verschillende landbouworganisaties. De visie op hoe agrarische belangenbehartiging moet worden vormgegeven verschilt vaak fundamenteel.
Als LTO hebben we een kenmerkend profiel waar onze leden bewust voor kiezen; verbindend, op de inhoud en vanuit een groot netwerk dat in de afgelopen jaren is opgebouwd. Uiteraard leren we ook van het verleden. We beseffen ons dat we soms scherper en duidelijker moeten zijn, ook wanneer het compromis het hoogst haalbare is gebleken.
Eenheid in verscheidenheid
Na het verschijnen van de stikstofbrief hebben alle deelnemende partijen nagedacht over de toekomst van het Landbouw Collectief. Een aantal deelnemers is van mening dat er dwingende afspraken moeten komen onder regie van het Landbouw Collectief, waardoor de ruimte voor andere meningen en eigen accenten beperkt is. Verschillende andere partijen zoals LTO Nederland kiezen voor een lossere en meer informele samenwerking. Niet voor niets zijn er 13 verschillende landbouworganisaties met hun eigen dynamiek en diversiteit. Het gaat niet werken om die diversiteit in één keurslijf te persen. Wij zijn ervan overtuigd dat in een dergelijke samenwerking iedere organisatie optimaal zijn eigen rol kan vervullen binnen de agrarische belangenbehartiging. Met 19 verschillende dierlijke en plantaardige sectoren is het voor LTO Nederland noodzakelijk om ook samen te werken met ketenorganisaties en andere werkgeversorganisaties.
Voor LTO Nederland, LLTB, LTO Noord en ZLTO betekent dit dat de huidige samenwerkingsvorm in het landelijke Landbouw Collectief niet op deze manier kan worden voortgezet. Wel willen we blijven samenwerken met alle partijen die constructief en op basis van gelijke doelen en waarden zich inzetten op het stikstofdossier. Zoals we dat bijvoorbeeld de komende maanden met tal van organisaties in verschillende provinciehuizen van Nederland zullen doen.
Aan het werk
De afgelopen periode is veel goeds gebeurd. We hebben als landbouwpartijen echter ook veel tijd verloren aan interne dynamiek en turbulentie. Het is het tijd om de bakens te verzetten en te doen waarvoor alle belangenbehartigers zijn opgericht; leden vertegenwoordigen in de ‘buitenwereld’. Van parlement tot ministerie, van ketenpartijen tot consumenten. Dat doen we samen!
Met vriendelijke groeten,
Marc Calon, LTO Nederland, Dirk Bruins, LTO Noord, Wim Bens, ZLTO, Léon Faasen, LLTB
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Heel raadselachtig... óf het LTO-bestuur kent de resultaten niet van de Agrio-enquête, óf het interesseert ze geen bal wat hun leden vinden. In een sterke ledenorganisatie (dus waar de leden het laatste woord hebben) worden beide blunders afgestraft.
LTO is een belangenorganisatie vanuit een coöperatieve gedachtegoed.
Wat is er aan de hand als enkele heren op het pluche een andere mening hebben dan 80% van hun achterban? Arrogantie of geen goede argumentatie om de leden mee te krijgen met hun visie? Dit is echter niet van de laatste jaren.
Een goed bestuurder heeft een duidelijke visie en neemt de achterban mee. Zo niet zou ik als bestuurder opstappen dan werkt de organisatie niet optimaal. Bestuurders zijn er voor de leden en niet andersom.
Alles wat ook in Den Haag (op het ministerie) gebeurd is een machtsspel terwijl men wil doen voorkomen dat men luisterde naar de praktijk de boeren.
De praktijk kan de problemen grotendeels oplossen waarom heeft zelfs onze belangenorganisatie die kennis niet?
Werd LTO niet gebruikt door de ministeries om beleid te verdedigen naar hun achterban zonder zelf voldoende kennis van zaken te hebben. Wat is de stip op de horizon voor de sector van LTO?
Is de stelling, die nu ingenomen wordt door de voormannen, te wijten aan haantjes gedrag?
Hebben we onze voormannen wel eens kunnen betrappen op sterke, hout snijdende argumenten, uitspraken?
Jur is het zo dat iedere organisatie die bestuurders krijgt die het verdient en het iets zegt over de leden?
#1 De Agrio enquete is voortijdig afgebroken, omdat deze gekaapt werd door anderen. Of deze voldoende representatief is, is onduidelijk.
LTO maakt haar eigen afweging net als een ieder ander in het collectief. Het blijft immers moeilijk om 13 partijen de neus dezelfde kant op te krijgen. Ook kan het eigen geluid ondersneeuwen in het geheel en daar heeft LTO het sowieso moeilijk mee, communicatie blijft een zwak LTO punt.
In het collectief heeft heel veel op de achtergrond gespeeld wat wij niet weten. Wat was de inbreng van de LTO en hoe werd er gebruik van gemaakt? LTO had immers een grote en goede organisatie op poten die direct gebruikt kon worden in tegenstelling tot anderen. LTO laat wel de deur op een kier om op (deel)stukken deel te nemen.
Ik vrees wel dat ze weer leden kwijt gaan raken.
Dat kan dan ook problemen geven, de overheid verlangt een bepaalde representatie/achterban om afspraken te kunnen maken. Indien LTO wegvalt valt alles weg. Dan blijft ZuivelNL over, maar die vertegenwoordigen niet de boeren.
Arnold, ik heb geen pasklaar antwoord op je vraag, maar uiteindelijk is het inderdaad zo dat het iets over de leden zegt. Hoe precies, dat ligt er aan hoe het doorklinken van de ledenstem is geregeld in de organisatie; dat bepaalt uiteindelijk mede of de leden, vrij naar Alfred Hirschman, kiezen voor 'exit' (hun lidmaatschap opzeggen), voor 'voice' (de bestuurders aanspreken op wat ze fout doen) of voor helemaal niets doen.
Wat betreft 'voice': Ik heb soms de indruk dat vanwege de getrapte democratie in het LTO-gebouw, waardoor, bijvoorbeeld, de leden niet rechtstreeks een landelijk voorzitter kiezen, die voorzitter ook moeilijker is weg te krijgen. Ik weet niet of er een 'impeachment'-procedure bij LTO bestaat en zo ja, hoe die eruit ziet. Kortom, die weg is moeilijk, en wat doen de leden dan: machteloos hun gal spuien op Boerderij en Boerenbusiness over het feit dat Calon zit waar hij zit en doet wat hij doet. Dat is niet het soort 'voice' waarmee je iets bereikt.
En dan 'exit'. Dat gebeurt, geloof ik, meestal niet, hoeveel gal de leden ze ook spuien. Waarom niet? Omdat er natuurlijk altijd meerdere dossiers zijn waar een organisatie actief op is; ook al zal 83% van de leden (zie de enquête) deze stap van LTO afwijzen, op andere vlakken genieten ze vermoedelijk ook voordelen van hun lidmaatschap. En de bestuurders gokken, misschien wel terecht, erop dat die voordelen de doorslag geven - én op de onduidelijkheid van, of onbekendheid met, manieren om bestuurders echt ter verantwoording te roepen en, zo nodig, af te zetten.
Linksom of rechtsom schuurt het natuurlijk enorm, enerzijds de resultaten van die enquête en anderzijds deze stap van Calon en zijn medebestuurders. Het maakt de organisatie niet sterker. Want iedereen, lid of niet, kan nu aan Calon c.s. vragen: "luisteren jullie wel naar jullie leden?" En dan hebben ze wat uit te leggen. Maar de leden ook: "waarom roep je Calon niet ter verantwoording op een ledenvergadering?" (zijn die er eigenlijk wel, bij LTO? -JS)." Of: "waarom ga je niet gewoon weg?" Als ze geen van beide doen, moeten ze ophouden met zeuren.
#3 Arend. Heel goed opgemerkt. Ik ga straks in op LTO. Ik stelde op Twitter vragen over de representativiteit van het 'onderzoek' en over de vraagstelling. De gretigheid van het korte 'onderzoek' en het brengen va de resultaten zijn opvallend te noemen. De vragen lijken simpel, maar zijn op een bepaalde manier geraffineerd. De vragen waren als volgt; Vraag 1 was: Wilt u dat het LC blijft bestaan, vraag 2: op welke dossiers? Vraag 3: bent u lid van een belangenbehartiger en welke? En nog wat vragen... Op een vraag als gesteld bij vraag 1 geeft logischerwijs vervolgens vrijwel iedereen het antwoord 'Ja!'. Dat is net zoiets als de vraag; 'Wil je een betere wereld?' Dan kom je ook vrij massief op 'Ja' uit.
Onderzoeken zijn te sturen. Of dat Agrio, Boerderij of Nieuwe Oogst is. Je kunt naar een uitkomst toewerken. Ook dit was geen representatieve steekproef. Die bladen doen soms ook iets vergelijkbaars en dan komt er ook een voorspelbare uitkomst uit. Kortom; dergelijke onderzoeken van dit soort bladen zijn mij niets waard. Of dat nu door Nieuwe Oogst is, of Agrio, of Boerderij, of Boerenbussiness, etc...
Er valt me wel meer op aan Agrio en haar hoofdredacteur en div. lieden die daar werken. Het valt mij wel op dat er verbanden zijn tussen bepaalde personen, communicatieplatforms en belangen, die een spel spelen met en tegen LTO. Zo fraai is het eigenlijk allemaal niet. Het valt mij op dat m.n. Agrio een bepaald eenzijdig belang aan het dienen is, vnl. eigenlijk anti-LTO is (en weinig kritisch voor bijv. FDF en BBB).
En als je de commentaren leest in ook genoemd artikel zoals jij aanhaalt en het volgende LTO-leden willen landbouwcollectief voortzetten, dan zijn deze niet echt allemaal zo mals ten faveure van Agrio en haar hoofdredacteur. Ik stel zelfs na zijn vergoelijking van de PaasJudasbrief van Mark van de Oever, de zoveelste over the top brief van de nieuwbakken boerenmessias, dat de hoofdredacteur in troebel water vist. Hij maakt er zelf een glijdende schaal van.
In het Twitterdraadje kwam ook commentaar op Nieuwe Oogst, omdat men weet dat ik LTO-lid ben. Maar eigenlijk hoeft Nieuwe Oogst zichzelf niet echt te verkopen, omdat het een ledenblad is i.t.t. Boerderij en Agrio-kranten. Ondanks dat Nieuwe Oogst een ledenblad is lijkt het me soms toch dat die objectiever is, dan de bladen die afhankelijk zijn van betalende lezers. Deze moeten immers een product verkopen via smeuiige verhalen, sensatie. Net zoals ik uien moet verkopen en VW auto's. Bij niet-ledenbladen gaat het om lezers, omdat dat verkoopt.
Nu LTO en het LC. Wie leverde de bemensing en eigenlijk daarmee de centen, terwijl de werkorganisatie van LTO ook vele andere dossiers te behartigen heeft, die geld kosten. Wie doet het werk? En wie krijgt vervolgens de te verwachten shit over zich. Juist! LTO. Wie zijn dan de relatieve free-riders en profiteurs? Vult u maar in..... Als je continue gebeten wordt, dan trek je een keer de conclusie dat men het dan zelf moet doen en zelf betalen. Bovendien was het LC opgetuigd voor stikstof en die wedstrijd viel helaas niet meer te winnen. Althans niet op deze manier, mede omdat er een speler in het LC doorlopende op provocatie uitwas. En men compromisloos 100% resultaat wilde. De veelheid aan optoerbrieven, JudgementDay-oproepen... ik ben de tel kwijt.
LTO kon en kan toch geen goed doen. Dat was het geval al, terwijl er nog best leden zijn. In aanloop naar 1 oktober was de LTO-haat massief. Dat wreekt zich dus een keer.