Nederlanders eten weinig orgaanvlees. Verse lever is al bijna niet meer te vinden in supermarkten. Hart en nieren helemaal niet. Zwezerik ook niet. Dat vind je alleen in restaurants. Fransen eten het allemaal en kunnen er gewoon in de supermarkt voor terecht. Zelfs voor hersenen. Van jonge dieren, lam en kalf.
Bij mijn beste weten, zijn Vlamingen wat terughoudender dan Walen, maar eten ze organen als de Fransen. Misschien vergis ik me. Laat maar horen.
Lams- en kalfshersenen zijn echt aan te bevelen. Een heel verfijnde smaak. Een lekker mondgevoel. Uitstekend in combinatie met mineralige witte wijnen.
Het moet ook nog eens heel gezond zijn, want zo'n 8% van onze hersenen bestaat uit omega-3 vetzuren. Het zal bij dieren niet veel anders zijn. Sterker nog, de dieren die voor bijv. hun Campina-melk extra bijgevoed worden met omega-3 rijk voer moeten helemaal een gezonde bovenkamer hebben. We zijn toch niet gek, dat gooien we toch niet allemaal zomaar weg?
Daarom onder de foto een doorklik naar een Frans recept, met hip schuim uit de moderne keuken en al. Gezien de sinaasappel en worteljes in het recept zou ik daar een Zuid-Franse Rolle bij drinken. Of zijn Italiaanse evenknie, een Vermentino.
Een paar vragen:
- waar blijven de hersenen van de dieren die in Nederland en België worden geslacht?
- eten Vlaamse foodloggers hersenen en waar kopen ze die?
- hoe zit het met de Nederlandse?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Suf, want nou vergeet ik natuurlijk de leukste vraag: waarom zijn de afgelopen jaren snacks van hersenen niet genomineerd voor de Jaarprijs Gezonde Voeding van het Voedingscentrum?
Een bekend Brabants hersengerecht is Zult. Ook wel hoofdkaas genoemd. Voorzover ik weet wordt het van varkens gemaakt. Dan is er natuurlijk de tete de veau oftewel kalfskop. Alleen weet ik niet of men daar ook de hersenen in verwerkt. En dan is er natuurlijk nog het veelomvattende slachtafval waar hersenen wellicht ook deel van uit maken. Oh ja en denk eens aan BSE waat een consumptieverbod veroorzaakte van runderhersenen
Hersenen liggen overal te koop bij de marokkaan. De echte "tripiers" zijn uit Brussel verdwenen. Het gaat bergaf met orgaanvlees. De Cholesterolgeneratie heeft ze afgezworen. Maar meestal kun je alles wel bestellen bij de slager. Ook niet vergeten dat per beest er relatief altijd weinig orgaanvlees is, in vergelijking met biefstuk of stoverij
Vroeger werd er thuis wel eens kalfskop gemaakt. Het kopvlees kwam warm (en plakkend) op tafel met madeirasaus, balletjes en paddenstoelen, maar de tong werd als "geperste kop" geserveerd. Koud vooraf. De hersenen gingen als "hersensaus" over de kop, gemengd met kruiden, look en mayonnaise.
Het meest onvergetelijke hersenmoment in mijn leven was in Rome indertijd, in de eethuisjes rond via Ostiense (Zuiden van het centrum, bij de FAO). Daar kon je de "fritto alla Romana" eten, een andere visie op de uitdrukking "fried brains", en dat dan met een Castelli Romani (of Frascati)erbij. Zucht.
Kijk hier: http://www.ricettepercucinare.com/ricetta_laziale-fritto_alla_romana.htm
Mijn moeder kocht vroeger inderdaad wel zure zult, in plakjes gesneden voor op brood. Volgens mij zat daar ook augurk doorheen. Zouden het hersenen geweest zijn?
Om eigen redenen heb ik een paar jaar terug besloten geen vlees van landdieren meer te eten, maar als mijn moeder een kip in de oven braadde kreeg ik alle orgaantjes die naast de kip in de braadslee lagen. De slager leverde de orgaantjes er los in een zakje bij. Zulk verschrikkelijk lekker vlees!
Ik kan mij behalve misschien de zure zult niet herinneren ooit hersenen te hebben gegeten. Wel rundertong (weer mijn moeder, die kocht altijd een half varken en een half rund voor in de vriezer). Rundertong was voor mij toen een superdelicatesse...