Nederland is wereldkampioen webwinkelen en Europees kampioen retourzendingen. "Onhoudbaar en ongezond", aldus Het Financieele Dagblad.
Voor veel Nederlanders is de paskamer verleden tijd. We bestellen gewoon even iets op internet, proberen het thuis wel uit en als het niet bevalt sturen we het gewoon terug. "Het kost toch niks", denkt de klant.
Dat kostenloze gemak levert een 'eindeloze retourenstroom' op; 9% van al die internetaankopen gaat weer terug naar de afzender.
Dat maakt ons behalve wereldkampioen webwinkelen ook nog eens Europees kampioen retourzendingen, schrijft het Financieele Dagblad. "Onhoudbaar en ongezond", aldus de krant.
Onhoudbaar omdat het de webwinkels handenvol geld kost. Gemiddeld kost een retourzending de webwinkel €10 tot €15. Voor kledingwinkels zoals Zalando en Wehkamp, waar bijna de helft van alle verkochte artikelen weer retour komt, is dat een op termijn economisch onhoudbaar model.
Het is ongezond voor het milieu. Teruggestuurde artikelen wordt veelal vernietigd, de extra ritten met bestelbusjes dragen bij aan de CO2-uitstoot en filevorming, en zelfs voor de medewerkers op de retourafdelingen in de distributiecentra, zoals journalist Jeroen van Bergeijk onlangs verhaalde.
Natuurlijk werken de webwinkels aan manieren om het aantal retourzendingen terug te dringen. Opvallend is dat ze daarbij de meest voor de hand liggende oplossing angstvallig vermijden: de klant laten betalen voor de retourzending. "De ultieme ontmoediging", aldus het FD.
'Houdgreep'
De reden is even simpel als prozaïsch. De grote webwinkels zijn gericht op groei; de strategie van gratis verzendkosten past daarin prima. Het is een uitstekende klantenlokker.
Gratis retouren trekken extra klanten en ook hogere orderwaardes. "Totdat een speler à la Amazon verzend- en retourkosten gaat rekenen houden onlineverkopers elkaar in de houdgreep, en is de vraag wiens zakken diep genoeg zijn om het vol te houden," zeggen retailexperts. "En wanneer de consument zijn verantwoordelijkheid neemt."
Retourenstoppers
Die consument vindt het vooralsnog prima, die gratis verzendkosten. En dus zetten de webwinkeliers verschillende technieken in als 'retourenstoppers'. Denk daarbij aan 'catwalkvideo's' waarbij modellen in verschillende maten kleding showen, zodat klanten beter kunnen zien hoe een kledingstuk er in het echt uitziet. Dat moet miskopen voorkomen. Of online instructievideo's over het installeren van nieuwe producten. Augmented reality-apps waarmee je iets nieuws kunt 'uitproberen' in je eigen woonkamer of op je eigen lijf. Scan-toepassingen om tot de juiste maat te komen. Lange retourperioden helpen het aantal retourzendingen beperken; van uitstel komt afstel, blijkt in de praktijk.
Ook brengen bedrijven notoire terugstuurders in kaart. Om ze vervolgens te helpen met een gerichter aanbod dat impulsaankopen moet voorkomen. Bij 'serial returners' kan een onderzoekje op de sociale media aan het licht brengen of die teruggestuurde jurken en bloesjes niet in een Facebook- of Instagrampost prijken. Zalando experimenteert met een opvallend etiket op kleren. Haalt de klant het er af, dan kan het kledingstuk niet meer retour gestuurd worden. Langzaam maar zeker raakt ook het blokkeren van serial returners of opleggen van een koopverbod wat meer in zwang.
Een andere optie is natuurlijk de combinatie van online met echte winkels. In de winkels van Coolblue kunnen klanten terecht met vragen en klachten, maar ook om een product in het echt uit te proberen. Combineer de winkel met een afhaalpunt ('click & collect') en het mes snijdt aan twee kanten - er zijn ook minder bezorgritten nodig.
Slimmer bezorgen
De rekening voor de verzending bij de klant neerleggen blijft vooralsnog not done. En dus werken bedrijven als Coolblue zelf aan het verminderen van de milieubelasting van de pakketstroom, door slimmer en op maat te verpakken en de winkels in te zetten als afhaal- én retour-brengpunten. Ook maken ze afspraken met bezorgers om retourzendingen mee te nemen. Onlinesuper Picnic helpt alvast mee om het aantal vervoersbewegingen dat het gemaksbestelcircus heeft veroorzaakt een beetje terug te dringen. Picnic neemt op zijn bestelroutes inmiddels retourzendingen van webwinkels mee.
Dit artikel afdrukken
Dat kostenloze gemak levert een 'eindeloze retourenstroom' op; 9% van al die internetaankopen gaat weer terug naar de afzender.
Dat maakt ons behalve wereldkampioen webwinkelen ook nog eens Europees kampioen retourzendingen, schrijft het Financieele Dagblad. "Onhoudbaar en ongezond", aldus de krant.
Onhoudbaar omdat het de webwinkels handenvol geld kost. Gemiddeld kost een retourzending de webwinkel €10 tot €15. Voor kledingwinkels zoals Zalando en Wehkamp, waar bijna de helft van alle verkochte artikelen weer retour komt, is dat een op termijn economisch onhoudbaar model.
Het is ongezond voor het milieu. Teruggestuurde artikelen wordt veelal vernietigd, de extra ritten met bestelbusjes dragen bij aan de CO2-uitstoot en filevorming, en zelfs voor de medewerkers op de retourafdelingen in de distributiecentra, zoals journalist Jeroen van Bergeijk onlangs verhaalde.
Natuurlijk werken de webwinkels aan manieren om het aantal retourzendingen terug te dringen. Opvallend is dat ze daarbij de meest voor de hand liggende oplossing angstvallig vermijden: de klant laten betalen voor de retourzending. "De ultieme ontmoediging", aldus het FD.
'Houdgreep'
De reden is even simpel als prozaïsch. De grote webwinkels zijn gericht op groei; de strategie van gratis verzendkosten past daarin prima. Het is een uitstekende klantenlokker.
Gratis retouren trekken extra klanten en ook hogere orderwaardes. "Totdat een speler à la Amazon verzend- en retourkosten gaat rekenen houden onlineverkopers elkaar in de houdgreep, en is de vraag wiens zakken diep genoeg zijn om het vol te houden," zeggen retailexperts. "En wanneer de consument zijn verantwoordelijkheid neemt."
Retourenstoppers
Die consument vindt het vooralsnog prima, die gratis verzendkosten. En dus zetten de webwinkeliers verschillende technieken in als 'retourenstoppers'. Denk daarbij aan 'catwalkvideo's' waarbij modellen in verschillende maten kleding showen, zodat klanten beter kunnen zien hoe een kledingstuk er in het echt uitziet. Dat moet miskopen voorkomen. Of online instructievideo's over het installeren van nieuwe producten. Augmented reality-apps waarmee je iets nieuws kunt 'uitproberen' in je eigen woonkamer of op je eigen lijf. Scan-toepassingen om tot de juiste maat te komen. Lange retourperioden helpen het aantal retourzendingen beperken; van uitstel komt afstel, blijkt in de praktijk.
Ook brengen bedrijven notoire terugstuurders in kaart. Om ze vervolgens te helpen met een gerichter aanbod dat impulsaankopen moet voorkomen. Bij 'serial returners' kan een onderzoekje op de sociale media aan het licht brengen of die teruggestuurde jurken en bloesjes niet in een Facebook- of Instagrampost prijken. Zalando experimenteert met een opvallend etiket op kleren. Haalt de klant het er af, dan kan het kledingstuk niet meer retour gestuurd worden. Langzaam maar zeker raakt ook het blokkeren van serial returners of opleggen van een koopverbod wat meer in zwang.
Een andere optie is natuurlijk de combinatie van online met echte winkels. In de winkels van Coolblue kunnen klanten terecht met vragen en klachten, maar ook om een product in het echt uit te proberen. Combineer de winkel met een afhaalpunt ('click & collect') en het mes snijdt aan twee kanten - er zijn ook minder bezorgritten nodig.
Slimmer bezorgen
De rekening voor de verzending bij de klant neerleggen blijft vooralsnog not done. En dus werken bedrijven als Coolblue zelf aan het verminderen van de milieubelasting van de pakketstroom, door slimmer en op maat te verpakken en de winkels in te zetten als afhaal- én retour-brengpunten. Ook maken ze afspraken met bezorgers om retourzendingen mee te nemen. Onlinesuper Picnic helpt alvast mee om het aantal vervoersbewegingen dat het gemaksbestelcircus heeft veroorzaakt een beetje terug te dringen. Picnic neemt op zijn bestelroutes inmiddels retourzendingen van webwinkels mee.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De gelegenheid maakt de dief.
De nog meer voor de hand liggende oplossing wordt zelfs hier niet genoemd: minder kopen. Dat is pas goed voor het milieu, voor moderne slaven (kledingindustrie), en voor het verminderen van de afvalberg!
De hele opzet van de meeste webwinkels is gericht op zoveel mogelijk verkopen, maakt niet uit wat. Dat klinkt logisch, maar het is een andere insteek dan het aanbieden van producten waar mensen echt wat aan hebben. Om het anders te zeggen, je kunt je afvragen of mensen al die aankopen stuk voor stuk nodig hebben. Voor sommigen (misschien wel velen) is serial shopping gewoon een soort hobby, een manier om telkens een kortdurende kick te krijgen van iets nieuws. Dat kun je ontmoedigen, of juist bevorderen en geld aan verdienen. Dat laatste doen webwinkels met grote overgave.
Vergelijk het eens met een witgoedzaak van pak 'm beet dertig jaar geleden, waar de eigenaar vaak een vakman was die zijn klanten graag een hoogwaardig product verkocht en dat onderhield. Nu verkopen winkels liever elke paar jaar een wat goedkopere wasmachine die het maar even volhoudt. Weggooien en een nieuwe halen! Hoezo is retourneren het probleem?
Merkwaardig eigenlijk dat we het maximaliseren van aantallen verkopen normaal zijn gaan vinden...
We zijn eigenlijk te rijk. Dat is het probleem. Geld kost niets. Als wit- en bruingoed al gerepareerd kan worden staat dit nauwelijks nog in verhouding tot aanschaf van nieuw. Heb je meteen het laatste model; zeer belangrijk voor velen. Wie kan zijn/haar kapotte kleding nog zelf repareren? Sterker: wie wil het nog laten repareren?
Al dat heen-en-weer gehannes van bijvoorbeeld kleding mag dan handenvol geld kosten, ik denk dat dit op een of andere manier heus wel in de prijzen verwerkt is.
Met meehelpen aan het in stand houden van webwinkels help je de middenstand in je eigen woonomgeving om zeep. Het is sowieso slecht voor het milieu daar ieder pakketje met een auto aan de deur wordt afgeleverd en ook nog eens van een grote hoeveelheid verpakkingsmateriaal is voorzien, vaak met meer opvulmateriaal dan de inhoud waar het om gaat.
Ja maar de webwinkels bieden veel meer keus hoor ik mijn kinderen al zeggen. Dat is wel zo maar er is al véél te veel keus in alles, potten en pannen, apparaten, energieproviders, telefoon providers, 100 soorten pindakaas, etc...
#3, Theo, als men zo rijk is om iedere week een nieuw apparaat te kopen, kan er ook wel geld af voor het klimaat.