Slim dus om het zo te brengen en het zorgt meteen voor een extra duurzaam imago.
Wat het kost? Bijna niets: €0,99 voor 550 gram.
Voor die negenennegentig cent koop je zelden een lekker pond verse tomaten. Deze zijn voor dat geld al verwerkt tot een verse saus van 100% tomaten. Het spul zit in een keurige verpakking die twee weken houdbaar is. Het enige afval is de verpakking die keurig kan worden gerecycled.
Ook Albert Heijn maakt van de kans gebruik om unieke bloemen in de winkel te zetten. Overal koop je die saaie gave lelies, maar AH test of we ook lelies met wat witte puntjes op de stelen willen kopen. Daar kun je mee thuiskomen en het bezoek vertellen dat je die speciaal hebt gekocht omdat je niet van verspilling houdt.
Deze lelies van teler Lex uit Heiloo hebben witte puntjes op de steel door een hagelstorm maar verder niks mis mee..
— AnitaScholteopReimer (@AnitaSoRe) September 28, 2018
Komende dagen testen we in AH Heiloo (‘t Loo) en AH XL Gelderlandplein wat klanten vinden van deze lelies en of ze gekocht worden @albertheijn #buitenbeentjes pic.twitter.com/xLHCpIaWpU
Door zijn ruime export is Nederland in een unieke positie. Onze buurlanden hebben niet zoveel kneuzen dat ze er een groot deel van de bevolking mee kunnen voedenOf je zulke bloemen ook aan iemand cadeau geeft? Daar zouden we het hier ook eens over kunnen hebben.
Voor de Nederlandse agrarische sector is een nieuwe markt aan het ontstaan. We exporteren in vrijwel alle sectoren minimaal 70%. In de totale productie zit een uitval van - zeg - zo'n 20%. Dat betekent dat twee derde van onze bevolking te voeden valt met kneusjes, eventueel al half verwerkt zoals de tomaten van Lidl.
Als de kneusjes, kleintjes en overrijpe producten het goed gaan doen bij het publiek kunnen we voortaan alleen het gave spul over de grens sturen. In die landen hebben ze minder kneuzen en de prijzen bij ons in de super kunnen wat omlaag omdat kneusjes nu eenmaal goedkoper zijn. Daar worden consumenten blij van; al helemaal van de zelfs al gedeeltelijk verwerkte spullen die je voor eerste kwaliteit zou verslijten als Lidl er niet eerlijk op zou zetten dat het kneusjes zijn.
Door zijn ruime export is Nederland in een unieke positie. Onze buurlanden - die verreweg het grootste deel van die 70% export afnemen - hebben niet zoveel kneuzen dat ze er het grootste deel van de bevolking mee kunnen voeden. Daar moeten slimme Hollandse supermarkten en groenteverwerkers toch een markt in zien?
Wat duurder, want duurzaam, over de grens verkopen kan natuurlijk ook. Daar hebben ze te weinig van die unieke grondstoffen en dan kun je wat meer vragen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Niet alleen met de uitvoer, maar ook met de invoer kunnen we zo verspilling tegengaan. Mijn persoonlijke "bugbear" is de citrus thrips. Een priegelig insectje dat, in grote aantallen, citrusbomen ernstig kan aantasten, maar daarvoor tegenwoordig redelijk onder bio-controle is. Een probleem wat nog wel blijft, is de puur visuele beschadiging van het fruit: alsof iemand er met een schuurpapiertje aan gezeten heeft ( wat plaatjes hier: https://www.google.com/search?q=citrus+thrips&rlz=1C1CHBD_enZA770ZA770&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwiI-veGgeXdAhWvhKYKHVaQAAEQ7AkoAXoECAUQCw&biw=1707&bih=760). Dit gebeurt wanneer de vrucht nog maar zo groot is als een knikker, en het insect zich onder de kelkblaadjes lekker thuis voelt. Daar zijn ze heel lastig te bestrijden, ook door natuurlijke vijanden. Maar de vrucht rijpt gewoon normaal, net zo zoet en sappig. Alleen ziet het niet uit, en supermarkten willen het niet. Dus wordt er veel weggegooid, en zelfs hier en daar nog wel gespoten met spul als endosulfan.
Kan Lidl hier misschien eens naar kijken? Natuurlijk wordt van zulke vruchten sinasappelsap gemaakt, maar met wat reclame naar de bewuste consument is er misschien nog wel meer (milieu)winst te behalen.
Werk aan de winkel voor de copywriters. Niet langer: "alleen de beste vruchten zijn speciaal geselecteerd voor deze heerlijke jam", maar "alleen de lelijkste vruchten, met de meeste vlekjes, zijn speciaal geselecteerd voor deze duurzame jam".
Leuk nieuw frame. Producenten van jam, appelmoes, tomatensauzen enzovoorts kunnen meteen aanhaken, want die stoppen al lang misfit-vruchten in hun producten!
Het belangrijkste nws is natuurlijk: eindelijk serieus met tweede keus. We hebben in Nederland InStock, Kromkommer en de Verspillingsfabriek. Net zoals duur biologisch wordt zulk duur gedoe overbodig gemaakt door aanpakken zoals de bovengenoemde.
Ooit exporteerden we ook vooral het mooiste en hielden we zelf het minder mooie. Die tijd komt dus weer terug. Het heeft meer te maken met een bewustzijns- en cultuuromslag. We krijgen als mensen door dat we er niet zo hedonistisch op los en door kunnen blijven leven, zoals we de afgelopen decennia deden. Er ontstaat nieuwe zingeving, om juist de toch wel hedonistische Ik-God, die iedereen vandaag de dag voor zichzelf en anderen is, te voeden en het eeuwige leven te blijven proberen te geven. Ook mentaal. Niet alleen fysiek. Het zwelgen in consumptie schijnt voorbij. De auto's kunnen niet nog groter. Dat bleek al bij de beurcrash van 2008. De Hummer stond toen heel snel bij het oud ijzer. Nu is dus de volgende fase. Voeding en lichaam. Nog steeds als (hedonistische?) ego-tempel.
#4 "Ooit"? Heb je wel eens geprobeerd om uien te kopen in de super? En: beviel het?