Het nieuws haalde menige voorpagina vandaag: er zit te weinig vlees in de Nederlandse vleeskroketten. Dat zou blijken uit een onderzoek van de Consumentenbond. Ondanks het gebruik van 'een hele fijne zeef', konden de testers van de Bond in een aantal gevallen maar de helft van het door het etiket beloofde vleesgewicht terugvinden in de kroketten,.
'Uitpluismethode' zou fout zijn
De branchevereniging AKSV (Algemene Kokswaren en Snacksproducenten Vereniging) reageert vandaag in een persbericht. Volgens de AKSV heeft de Consumenten een achterhaalde methode gebruikt. Het persbericht schrijft:
De Consumentenbond heeft diverse kroketten onderzocht op vleesgehalte om te beoordelen of de consument niet misleid wordt. Ze hebben dit willen doen door het % vlees welke op de verpakking gedeclareerd staat te matchen met het waarneembare vlees in het product. Hiertoe heeft de consumentenbond echter een oude, onjuiste analysemethode gebruikt: de uitpluismethode.
Al in 1989 is deze methode door de Sociaal Economische Raad afgeschaft omdat deze methode geen rekening houdt met het vocht en vet verlies van het vlees dat deels weg gekookt wordt in de ragout. Dit is een onomkeerbaar proces en dus zal er altijd minder vlees fysiek aanwezig blijven in de ragout dan dat er vooraf vlees is toegevoegd aan het recept.
Ook vleestechnoloog Theo Verkleij van TNO kwalificeert de gehanteerde pluismethode als onjuist voor het vaststellen van het vleesgehalte in kroketten.
De moderne Stubbs and More analysemethode geeft op dit moment het beste een correct vleesgehalte aan in de ragout. Deze methode wordt gebruikt om het vleesgehalte van producten chemisch te bepalen.
Voorafgaand aan de publicatie van dit artikel zijn een aantal afgevaardigden vanuit de AKSV in gesprek gegaan met de Consumentenbond om toe te lichten waarom de gehanteerde methode onjuist is en wat dan wel de juiste methode is om het vleesgehalte vast te stellen.
Desondanks heeft de Consumentenbond toch de keuze gemaakt om de resultaten van hun onjuiste meetmethode te publiceren waarbij de beeldvorming gewekt kan worden dat er sprake is van misleiding richting consument. We vinden dit als branche kwalijk, want we zijn van mening dat de consument op deze wijze niet de juiste informatie ontvangt terwijl dat wel het doel was.
Volgens de branchevereniging is het dus de Consumentenbond die, op jacht naar consumentenmisleiding, zelf misleiding toepast. Volgens de snackkoks had de Bond moeten kijken naar het vlees - inclusief vet, eiwitten en water, dat in de kroketten ging om ze te maken, en niet naar de vaste delen die daar daadwerkelijk van zijn overgebleven.
Fotocredits: 'Rundvleeskroket', Takeaway, via Wikimedia
Dit artikel afdrukken
'Uitpluismethode' zou fout zijn
De branchevereniging AKSV (Algemene Kokswaren en Snacksproducenten Vereniging) reageert vandaag in een persbericht. Volgens de AKSV heeft de Consumenten een achterhaalde methode gebruikt. Het persbericht schrijft:
De Consumentenbond heeft diverse kroketten onderzocht op vleesgehalte om te beoordelen of de consument niet misleid wordt. Ze hebben dit willen doen door het % vlees welke op de verpakking gedeclareerd staat te matchen met het waarneembare vlees in het product. Hiertoe heeft de consumentenbond echter een oude, onjuiste analysemethode gebruikt: de uitpluismethode.
Al in 1989 is deze methode door de Sociaal Economische Raad afgeschaft omdat deze methode geen rekening houdt met het vocht en vet verlies van het vlees dat deels weg gekookt wordt in de ragout. Dit is een onomkeerbaar proces en dus zal er altijd minder vlees fysiek aanwezig blijven in de ragout dan dat er vooraf vlees is toegevoegd aan het recept.
Ook vleestechnoloog Theo Verkleij van TNO kwalificeert de gehanteerde pluismethode als onjuist voor het vaststellen van het vleesgehalte in kroketten.
De moderne Stubbs and More analysemethode geeft op dit moment het beste een correct vleesgehalte aan in de ragout. Deze methode wordt gebruikt om het vleesgehalte van producten chemisch te bepalen.
Voorafgaand aan de publicatie van dit artikel zijn een aantal afgevaardigden vanuit de AKSV in gesprek gegaan met de Consumentenbond om toe te lichten waarom de gehanteerde methode onjuist is en wat dan wel de juiste methode is om het vleesgehalte vast te stellen.
Desondanks heeft de Consumentenbond toch de keuze gemaakt om de resultaten van hun onjuiste meetmethode te publiceren waarbij de beeldvorming gewekt kan worden dat er sprake is van misleiding richting consument. We vinden dit als branche kwalijk, want we zijn van mening dat de consument op deze wijze niet de juiste informatie ontvangt terwijl dat wel het doel was.
Volgens de branchevereniging is het dus de Consumentenbond die, op jacht naar consumentenmisleiding, zelf misleiding toepast. Volgens de snackkoks had de Bond moeten kijken naar het vlees - inclusief vet, eiwitten en water, dat in de kroketten ging om ze te maken, en niet naar de vaste delen die daar daadwerkelijk van zijn overgebleven.
Fotocredits: 'Rundvleeskroket', Takeaway, via Wikimedia
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Heb je helemaal gelijk in Florine, mensen zijn vaak ook merkvast als ze die dingen kopen om zelf te bakken vanwege de smaak, maar ook vanwege dat er goed zichtbare stukken vlees in te zien zijn, anderen nemen gewoon de goedkoopste omdat ze die ook lekker vinden en het kost minder.
De consument gaat in het beste geval nog steeds voor smaak, niet of het vermeldde percentage vlees op de verpakking van de kroket klopt.
Naar mijn idee worden de meeste kroketten geconsumeerd in horecagelegenheden (inclusief snackbars en frietkramen). Daar valt voor de consument niet te controleren hoe het zit met het voorgeschreven vleespercentage in de kroket. De consument stilt zijn trek/honger met een kroket en als de smaak bevalt is er een kans dat hij terugkomt op die plek om die smaakbeleving te herhalen. Geen consument die een doordachte en weloverwogen beslissing neemt afgaande op het vleesgehalte op de verpakking - voor zover die voorhanden is en de veel te kleine belettering van de ingrediënten van die kroket leesbaar zonder vergrootglas. The proof of the pudding is in the eating. Oftewel (in dit geval), de kwaliteit van de kroket kan alleen worden beoordeeld nadat je hem hebt geproefd.
Ik vrees echter dat de meeste kroketten worden gegeten om de opkomende honger snel te stillen en dat de smaak (verkregen door een goed gevulde vlees-ragout) dan voor velen er niet zoveel toe doet. Uitzonderingen daargelaten...
De aanduiding van het vleesgehalte op een kroket is doodeenvoudig voedselfraude dat overigens door de huidige EU regelgeving mogelijk gemaakt wordt. De meest recente regelgeving (1169/2011) is per 13 december 2014 van kracht geworden. Ook wel de 'consumenten informatie' verordening genoemd. De insteek van de verordening geeft letterlijk weer dat deze bedoeld is "om een doordachte en weloverwogen beslissing tot koop" te kunnen maken. Helaas is niet minder waar.
De benadering van de Consumentenbond ligt op één lijn met die van de consument. Die wil gewoon vlees in de kroket zien en niet een sluw geprepareerd groenten en meel "ding". De fabrikanten mogen het vet en het collageen meerekenen dat onzichtbaar wordt in de kroket. Verder mogen zij het vlees met water aanlengen tot de oorspronkelijke samenstelling. Wellicht wordt de "Feder correctie" toegepast. (Maximale verhouding water/eiwit).
De AKSV verschuilt zich lekker achter de regelgeving maar heeft het belang van de consument totaal niet in het vizier. Die heeft geen verstand van slimme regelgeving maar wel van een goede vleeskroket waarvan de draadjes zo lekker zichtbaar zijn. Die kun je alleen nog bij de lokale slager krijgen. Volgens de regelgeving zou dat een 50% kroket moeten heten. Die kans laat de industrie liggen.
Fabrikanten moeten de waarheid spreken en op het pak sap zetten hoeveel er echt inzit en hoeveel Veluwe water: Ongeveer 70-80%. Om op jouw #01 terug te komen. in een kist sinaasappels zit normaliter 16 kg sinaasappels, yield 30% blijft aan sap 5 Kg = geen 5 Liter! , zoals ik altijd op mijn etiketten vermeld heb, "gemaakt van 500 gram fruit"
Ik probeer me alsmaar voor te stellen wat er gebeurt als er 'beeldvorming gewekt wordt'. Valt niet mee....