Vergelijkbaar in samenstelling en eigenschappen
Cacaoboter is het belangrijkste - en kostbaarste - ingrediënt voor chocolade. De unieke vetzuursamenstelling van cacaoboter zorgt er voor dat chocolade smelt in je mond. Wetenschappers ontdekten dat 'wilde mangoboter', gewonnen uit de Mangifera sylvatica in samenstelling en eigenschappen vergelijkbaar is met cacaoboter. De wilde mangoboter kan dan ook als vervanger dienen.
Het vochtgehalte van wilde mangoboter is hoger dan dat van cacaoboter. Dat maakt de grondstof gevoeliger voor bacteriën en vetoxidatie en daardoor minder houdbaar. Daar staat tegenover dat een hoger vochtgehalte tot een lager vetgehalte in de uiteindelijke chocolade leidt. Bovendien is het vochtgehalte tijdens het verwerkingsproces eenvoudig naar het gewenste niveau te brengen.
Bosbouwprogramma's
Wilde mango groeit volop in Zuid- en Zuidoost-Azië. De lokale bevolking gebruikt de vrucht als voedsel, medicijn en cosmetica. Die toepassingen zijn nog onbekend in industrieel verwerkte producten, maar daar zou nu verandering in kunnen komen. Als de chocolade-industrie er brood in ziet, zal er iets moeten gebeuren aan de ontbossing waar de wilde mango mee te maken heeft. De Mangifera sylvatica heeft zaden die gemakkelijk ontkiemen en groeien. Daarom zijn ze prima toe te passen in kleinschalige bosbouwprogramma’s. Volgens mede-onderzoeker Morag McDonald van Bangor University kan de toepassing van wilde mango in een product met een hoge marktwaarde als chocolade bijdragen aan het behoud van de vrucht én armoede verminderen door nieuwe inkomstenbronnen te creëren voor lokale bevolkingen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Grappig. Het woordgebruik ‘boter’ voor cacaoboter is heel lang ingeburgerd voor cacaopasta, maar wordt nu ook gebruikt voor mangoboter.. Klinkt ook beter.
Uitstekende zaak om dus uit handen te geven aan Unilever, die eerder bewees zonder melk surrogaatboter te kunnen maken, en zeker er in zal slagen om van mango surrogaatchocolade te (laten) creëren.
Maar laat dat kleinschalige er maar af. In een dergelijk traject zal zeker in dit soort landen het grootschalig aangepakt worden. Analoog aan de palmolieplantages. Schreef hier eerder dat een treinreis van Singapore naar Malakka me verbijsterde tijdens de uren durende trip door het zicht op eindeloze strakke rijen palmoliebomen, met daartussen in camouflagekleuren kleine huttengehuchtjes, die toch snel opvielen.
Door het overal rondslingerend kleurrijk weggegooid plastic afval.
Er wordt al lang naar cacao alternatieven gezocht.
En zelfs mango komt hier ter sprake met verwijzing naar producenten van ‘substitutes’.
Weet nu wat ik voor viezigheid ik soms proefde en direct in een papieren zakdoekje uitspoog..
De kwaliteit van chocolade is al meer dan een halve eeuw afhankelijk van creatief rommelen.
Zelf rommelen is interessanter.
Hier een heel simpel receptje voor kersen in een Côte d’Or jasje. Koop de tablet met reepjes ‘Noir’ percentage 70% of ‘Noir Brut’ 86%. Voeg tijdens het smelten, in een pannetje met Marie in bad, een heel klein beetje melk toe voor een goede dompelviscositeit. Zorg dat het niet dik inkookt, en plaats ook het kommetje waarin je de kersen dompelt ook in bad. Pit er in laten zitten, steeltje er aan. Serveren bij sterke koffie met een glas cognac of oude donkere sherry.
"". De lokale bevolking gebruikt de vrucht als voedsel, medicijn en cosmetica""
Dus in principe gaan de westerlingen wederom voedsel 'stelen' van de aldaar levende bevolking? Of hn ervoor 'betalen', terwijl zij dan te weinig betaald krijgen om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien?