1 min
Vis die wordt gevoerd aan gekweekte zalm zouden we eigenlijk zelf moeten eten. Dat komt onze eigen gezondheid en die van de oceaan ten goede.
Dat zeggen Britse onderzoekers naar aanleiding van een nieuw onderzoek dat is gepubliceerd in Nature Food.
Uit het onderzoek met gegevens van Noorse zalmkwekerijen blijkt dat 6 van de 9 onderzochte nutriënten hogere opbrengsten hadden in wilde vis als direct mensenvoer. Als we zelf de voervis eten, zouden we slechts een derde nodig hebben van de hoeveelheid vissen die kwekerijen nu voeren aan hun kweekzalm. Dat betekent een efficiëntere voedingsstoffenbenutting uit zee. Het kan de vraag naar mariene bronnen beperken - de wild gevangen voervissen worden bedreigd - en/of helpen om de wereldwijde voedingsstoffentekorten aan te pakken.
"Een paar kleine veranderingen in ons eetpatroon met betrekking tot het soort vis dat we eten, kan bijdragen aan het verbeteren van tekortkomingen van sommige van deze essentiële nutriënten en de gezondheid van zowel onze bevolking als onze planeet verbeteren", aldus David Willer van de University of Cambridge.
De vraag is natuurlijk of consumenten net zo graag horsmakreel, ansjovis en haring eten als zalm.
Dit artikel afdrukken
Als we zelf de voervis eten, zouden we slechts een derde nodig hebben van de hoeveelheid vissen die kwekerijen nu voeren aan hun kweekzalm'Voervissen' zoals horsmakreel, blauwe wijting, ansjovis, sardinella en haring zijn rijk aan essentiële voedingsstoffen zoals calcium, B12 en omega-3. Ze gaan grotendeels onze mond voorbij wanneer zalmkwekerijen ze gebruiken. Voor 1 kilo kweekzalm is tegenwoordig tussen de 1 tot 3 kilo (wilde) vis nodig, afhankelijk van de kwekerij. Daarbij gaat een deel van de voedingsstoffen verloren.
Uit het onderzoek met gegevens van Noorse zalmkwekerijen blijkt dat 6 van de 9 onderzochte nutriënten hogere opbrengsten hadden in wilde vis als direct mensenvoer. Als we zelf de voervis eten, zouden we slechts een derde nodig hebben van de hoeveelheid vissen die kwekerijen nu voeren aan hun kweekzalm. Dat betekent een efficiëntere voedingsstoffenbenutting uit zee. Het kan de vraag naar mariene bronnen beperken - de wild gevangen voervissen worden bedreigd - en/of helpen om de wereldwijde voedingsstoffentekorten aan te pakken.
"Een paar kleine veranderingen in ons eetpatroon met betrekking tot het soort vis dat we eten, kan bijdragen aan het verbeteren van tekortkomingen van sommige van deze essentiële nutriënten en de gezondheid van zowel onze bevolking als onze planeet verbeteren", aldus David Willer van de University of Cambridge.
De vraag is natuurlijk of consumenten net zo graag horsmakreel, ansjovis en haring eten als zalm.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
.JPG){kind=link}
Zoveel gezonde wildvissen als hierboven wordt voorgesteld krijgen kooivissen al lang niet meer trouwens. Toen al dat gekweek 35 jaar geleden begon kregen ze nog 100% van hun wilde soortgenoten als voer. Inmiddels ligt dit nu op zo’n 22% . . . Het is net als op land nu ook vissen met mais en soja worden gevoerd, Ω-3 vetzuren ontbreken daarin. Vandaar ook de hogere bevattelijkheid voor ziekten dan hun wilde maatjes.
De kwekelingen bevatten nog maar een kwart aan Ω-3 en omdat ze veel te veel plantaardig Ω-6 krijgen is hun stofwisseling door dit onnatuurlijk voer en de onnatuurlijke Ω-3/6 verhouding volkomen uit balans. Daardoor krijgen ze ontstekingen die met medicijnen worden bestreden. Als het ware net zoals bij de moderne mens.
Deze in gevangenschap gehouden slapjanussen zijn trouwens allemaal grijs van kleur. Met uit aardolie geknutselde astaxanthine worden ze weer op kleur gebracht. Niet best voor de naar gezondheid smachtende dooie vissiesvreters.
Ook niet dat ze tot wel tien maal meer PCB’s bevatten. Eet smakelijk en volg vooral de geldstromen.
Het gezond bereiden van èchte vis die wel rijk is aan Ω-3 vetzuren vereist wel enige zorgvuldigheid. Kooktechnieken zoals braden, stomen, pocheren, bakken, roerbakken, sauteren en grillen beveel ik van harte aan. Totdat het gaar is en geen seconde langer. Daarmee haal je het beste uit alle voedsel. Frituren, hoe lekker ook, is niet aan te raden omdat het Ω-3 vetzuren kan vernietigen en ook Ω-6 (linolzuur) aan de vis kan toevoegen als die in olie gefrituurd wordt.
Uit een onderzoek bleek dat bij het frituren van tonijn bijna 80% van de Ω-3 in deze soort vernietigd was.
@7: weet je welke wilde zalm in Top of the Pop Japan wordt gegeten?
@9: gerookt is niet gezond. ook die 'vloeibare rook' niet, al is daar e.e.a. uit gehaald. Maar een vis daarmee 'roken'? Ik vraag me ook af hoeveel teerdeeltjes/PAKS in het eerbare vlees zelf belanden... door het vel en schoongemaakte buik (bestanddelen van die teerdeeltjes zitten dan uiteindelijk meer in de vloeibare rook, direct aangebracht?). Vogel schreef al in 1956 over kankerpatiënten van hem, die hun leven lang veel gerookte en houtvuur vleeswaar hadden gegeten (toen waren al die andere 'moderne' factoren vaak veel minder prominent - wanneer werd Hoogovens ook alweer opgericht en Schiphol... de auto, tefal en fast food voor ieder ?). Toch beschouw ik een vette gerookte makreel anders , omdat die zo boordevol gezonde stoffen zit. Met mate rook consumeren.... en zeker niet al die rooksmaak producten erbij. (gerookte paprika gebruik ik ook soms n kleine tl van, niet van plan daarmee te stoppen,,, en ook niet met spekkies door mn boerenkool - de E250 daarin ruimschoots gecompenseerd door vit C ;)
In de buurt van druk verkeer wonen (in de file rijden... de lucht wordt ook ingezogen op uitlaat/ bandenstofniveau), met continue belasting door dezelfde stofjes, is schadelijker, durf ik te beweren....
@8: zalm is een lange afstand trekvis. Niet gemaakt om in een bassin cirkeltjes te zwemmen.... net zomin als de kabeljauw.... dat is equivalent aan een ploffende kooikip met antibiotica en parasietenbestrijder. Die vissen zijn ook misvormd, en zouden in het wild niet/ nauwelijks meer kunnen overleven. En logisch dat je vetter bent als je geen (periodieke) 2000km kan zwemmen (waarbij het vangmoment ook een rol speelt).... Vetmesten tot een aanfluiting van het dier.... voor het Goede Doel.
Die open basins in de zee zijn niet veilig voor de natuurlijke zalm (andere soorten), hebben al tot problemen geleid.... niet alleen in Noorwegen, maar ook in Chili en Schotland voor de andere visserij.
Yellow Fin voelt zich juist prettig in gesloten bassins, en kan in compleet gecontroleerde omstandigheden milieuvriendelijk zonder rotzooi gekweekt worden (tenzij DSM zich ermee bemoeit en een goudkleur aanbiedt voor in het voer, in wéér een klantmisleiding... kleurstof vooraf hoeft niet op het etiket vermeld te worden).
Yellow Fin een vis om iedere week n keer te waarderen. En zo zijn er meer.
ps hoe zit het eigenlijk met de relatieve omega-3 complex gehalten van het vet van de kweekzalm (CLA), vergeleken met het vet in de wilde? en andere in dat vet opgeslagen (micro)nutriënten?
pps de malsheid van een vis wordt ook voor een groot bepaald door de echte versheid (niet ontdooid), vel, graat en bereiding. En die versheid is wat mis mee, in het (super en gewone) markt aanbod. Zelfs bij Noordzeevis. (Tong/ vis die ik direct uit het ruim kon ontvangen via aangetrouwde familie en dezelfde avond nog bakken... nergens te krijgen - behalve in een of ander pittoresk havenstadje aan de kade zonder regels/ milieuonvriendelijke centralisering... zoals Mikonos)
#4 Beste Frank,
Offtopic.
Gerookte etenswaar...
Gerookte zalm, worst en amandelen: is al die rook niet slecht voor je?
@Annika de Jong, Redacteur, Foodlog,
Quote:
"Vis die wordt gevoerd aan gekweekte zalm zouden we eigenlijk zelf moeten eten. Dat komt onze eigen gezondheid en die van de oceaan ten goede."
Exact, deze stap overslaan en gewoon lekkere en gezonde 'voervissen' gaan eten.
Over het dierenwelzijn:
Er zitten helaas ook "donkere kanten" aan de kweek van zalmen op zee, denk aan het bestrijden van ziektes door antibiotica die aan het zalmvoer wordt toegevoegd.
En het hardnekkige en onoplosbare probleem van zeeluis, die ook wel een hapje zalm lust...
Zie o.a. deze link:
Zeeluis vreet zalmhoofden aan tot schedel: Hoe moeten viskwekerijen veranderen?