1 min
Toen ik gisteren uitgetuind was, kwamen we ongepland terecht op een Brabants boerenerf waar ik tot m'n intense genoegen twee jonge heren en hun zus tegenkwam. Samen met hun moeder lopen ze buiten.
Dat genoegen werd bepaald door de ballen. Let op de dieren links. Het zijn bijzondere zwarte varkens, dus het feit dat deze houder ze van meet af aan al niet castreerde kwam sowieso al nooit in de pers of ter ore van Wakker Dier. Maar ze zitten eraan. Net zoals ze er al aan zaten bij hun verre ooms, ver voor het Milieukeurvarken besloot ze er ook aan te laten.
Het was zo'n klein genoegen dat je zomaar niet ver van huis kunt tegenkomen. En iedereen maar lullen en een mening hebben.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De dieren zijn voor consumptie. Hun aantal buiten is helaas maar beperkt: regulering verbiedt dat er meer buiten lopen. Dit zijn de bofkonten.
Die, uiterst bewegelijke, staart zit in de krul. Tevredenheid. Ze krijgen eten, maar moeder gaat even voor.
Verbazingwekkend: deze dieren werd midden februari geboren. Ze wogen een kilo of 2. Inmiddels zitten ze op zo'n 60/65 kilo.
Op zo'n honderd zijn ze slachtrijp, maar hebben ze mooi geleefd. Hun laatste gang is maar kort bij en dus ook al mooi.
En ze hebben hun krulstaart ook nog! Waren het dieren voor de (eigen) consumptie of hobbyvarkens?