Uit angst voor gezondheidsproblemen gaat de discussie over glyfosaat vooral over verhoogde risico's op kanker en de ziekte van parkinson. Voor het eerst keken onderzoekers niet naar de gezondheidsrisico's van glyfosaat, maar naar de economische gevolgen van een mogelijk glyfosaatverbod. De margeverliezen variëren nogal en hangen af van de alternatieven.
Op 13 oktober namen de lidstaten van de Europese Unie géén besluit over de verlenging van de toelating van glyfosaat. Half november volgt een tweede stemronde. De discussies over het omstreden onkruidbestrijdingsmiddel spitsten zich tot op heden toe op de gezondheidsrisico's. Terwijl de EFSA op basis van een zeer uitgebreid onderzoek tot de conclusie komt dat het middel veilig genoemd mag worden, zijn er ook aanwijzingen dat het middel kankerverwekkend is en mogelijk de ziekte van Parkinson veroorzaakt.
Een internationaal team van 11 onderzoekers boog zich over de vraag welke economische gevolgen een glyfosaatverbod voor de landbouw met zich mee zal brengen. Hoe duur zou een verbod voor de individuele boer uitpakken? Tot nu toe zijn de economische gevolgen nauwelijks onderzocht, schrijft Agrarheute-redacteur Anne Klös.
Minder dan €100 tot meer dan €550
In absolute bedragen blijft het 'verlies' bij een glyfosaatverbod voor eenjarige akkerbouwgewassen meestal beperkt tot minder dan €100 per hectare. Bij meerjarige gewassen, zoals wijngaarden of fruitboomgaarden, kan de opbrengst tot €553 euro/ha per jaar dalen (Franse wijngaarden). Dat komt overeen met een daling van de winstmarge met ongeveer 20%. Kijk je naar de relatieve cijfers, dan ligt de economische impact van een glyfosaatverbod op een vergelijkbaar niveau, want voor akkerbouwgewassen ligt het verlies tussen de 3 en 37%, afhankelijk van het onderzoek.
De belangrijkste reden voor de brede bandbreedte in absolute getallen is dat in akkerbouwgewassen glyfosaat maar één keer per jaar gebruikt wordt en het bovendien niet jaarlijks toegepast wordt. Bij meerjarige teelten is het gebruikelijk meerdere keren per jaar te spuiten, omdat onkruid nu eenmaal meer dan eens bestreden moet worden. Alternatieven zoals mechanische onkruidbestrijding zijn meestal duur omdat er bijvoorbeeld machines moeten worden aangeschaft of meer werknemers voor handwerk moeten worden ingehuurd.
Op het eerste gezicht zijn de resultaten misschien teleurstellend: de spreiding van mogelijke kosten is onbevredigend en weinig specifiek. Vanuit professioneel oogpunt is de bandbreedte simpel te verklaren: landbouwpraktijken verschillen sterk van land tot land, teelt- en grondbewerkingssysteem of ecologische keuzes die boeren maken. Afhankelijk van de productiemethode speelt glyfosaat dan ook een grotere of kleinere rol. Wat uit het onderzoek wel heel duidelijk naar voren komt, is dat het 'totaalmiddel' glyfosaat een uniek en efficiënt stuk gereedschap is in de gereedschapskist van de boer. Er is geen goed alternatief, al helemaal niet in kritieke situaties met veel onkruiddruk.
Welke gevolgen een glyfosaatverbod zou hebben op de lange termijn, bijvoorbeeld op markt-, producenten- én voedselprijzen, is nog niet onderzocht. Net zo min als de gevolgen voor de toeleveranciers en afnemers in de keten. En hoewel de cijfers in de studie nog vaag zijn, wordt duidelijk dat de kosten van glyfosaatalternatieven de beslissende rol zullen spelen bij het inschatten van de mogelijke economische impact van een glyfosaatverbod. Over die alternatieven, die er in de vorm van een middel nog niet zijn, en wat ze kosten heeft toe nu nog niemand het. Schoffelen is tot het heden het beste alternatief.
Dit artikel afdrukken
Een internationaal team van 11 onderzoekers boog zich over de vraag welke economische gevolgen een glyfosaatverbod voor de landbouw met zich mee zal brengen. Hoe duur zou een verbod voor de individuele boer uitpakken? Tot nu toe zijn de economische gevolgen nauwelijks onderzocht, schrijft Agrarheute-redacteur Anne Klös.
Voor akkerbouwgewassen ligt het verlies tussen de 3 en 37%Het team, verbonden aan de Agricultural Economics and Policy Group (AECP Group) uit Zürich, verzamelde in een metastudie 19 onderzoeken met een economische inslag over glyfosaat. Hoewel de onderzoeken zo verschillend van opzet waren dat zij niet zonder meer te vergelijken zijn, is er toch een aantal nieuwe inzichten uit af te leiden.
Minder dan €100 tot meer dan €550
In absolute bedragen blijft het 'verlies' bij een glyfosaatverbod voor eenjarige akkerbouwgewassen meestal beperkt tot minder dan €100 per hectare. Bij meerjarige gewassen, zoals wijngaarden of fruitboomgaarden, kan de opbrengst tot €553 euro/ha per jaar dalen (Franse wijngaarden). Dat komt overeen met een daling van de winstmarge met ongeveer 20%. Kijk je naar de relatieve cijfers, dan ligt de economische impact van een glyfosaatverbod op een vergelijkbaar niveau, want voor akkerbouwgewassen ligt het verlies tussen de 3 en 37%, afhankelijk van het onderzoek.
De belangrijkste reden voor de brede bandbreedte in absolute getallen is dat in akkerbouwgewassen glyfosaat maar één keer per jaar gebruikt wordt en het bovendien niet jaarlijks toegepast wordt. Bij meerjarige teelten is het gebruikelijk meerdere keren per jaar te spuiten, omdat onkruid nu eenmaal meer dan eens bestreden moet worden. Alternatieven zoals mechanische onkruidbestrijding zijn meestal duur omdat er bijvoorbeeld machines moeten worden aangeschaft of meer werknemers voor handwerk moeten worden ingehuurd.
Er is geen goed alternatief. Over de mogelijke alternatieven en wat ze kosten heeft toe nu nog niemand het'Uniek stuk gereedschap'
Op het eerste gezicht zijn de resultaten misschien teleurstellend: de spreiding van mogelijke kosten is onbevredigend en weinig specifiek. Vanuit professioneel oogpunt is de bandbreedte simpel te verklaren: landbouwpraktijken verschillen sterk van land tot land, teelt- en grondbewerkingssysteem of ecologische keuzes die boeren maken. Afhankelijk van de productiemethode speelt glyfosaat dan ook een grotere of kleinere rol. Wat uit het onderzoek wel heel duidelijk naar voren komt, is dat het 'totaalmiddel' glyfosaat een uniek en efficiënt stuk gereedschap is in de gereedschapskist van de boer. Er is geen goed alternatief, al helemaal niet in kritieke situaties met veel onkruiddruk.
Welke gevolgen een glyfosaatverbod zou hebben op de lange termijn, bijvoorbeeld op markt-, producenten- én voedselprijzen, is nog niet onderzocht. Net zo min als de gevolgen voor de toeleveranciers en afnemers in de keten. En hoewel de cijfers in de studie nog vaag zijn, wordt duidelijk dat de kosten van glyfosaatalternatieven de beslissende rol zullen spelen bij het inschatten van de mogelijke economische impact van een glyfosaatverbod. Over die alternatieven, die er in de vorm van een middel nog niet zijn, en wat ze kosten heeft toe nu nog niemand het. Schoffelen is tot het heden het beste alternatief.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
In de eindeloze reeks van verliezen in rechtszaken met mensen die zeggen dat hun kanker werd veroorzaakt door Roundup®, heeft Bayer Crop Science wederom een ronde verloren: 332 miljoen dollar ditmaal. Het derde dergelijke verlies voor ze in een maand tijd.
Bayer erfde de Roundup®-rechtszaken ten gevolge van de aankoop van Monsanto. Deze zaak weerspiegelt $ 7 miljoen aan compenserende schadevergoeding en $ 325 miljoen aan punitieve schadevergoeding voor Mike Dennis, bij wie
op 51-jarige leeftijd de diagnose non-Hodgkin werd gesteld.
Bayer betaalde in 2018 $ 63 miljard voor de overname van Monsanto; sindsdien heeft het rechtszaken beslecht voor een bedrag van $ 10,9 miljard. Er liggen nog 40.000 Roundup®-zaken op de plank.
The San Diego Union-Tribune
Typisch geval van probleemdenken en het weigeren (waarschijnlijk niet kunnen en willen) van systeemdenken!
De landbouw in zijn geheel is een systeem, een landbouwbedrijf is een systeem en verder inzoomen is het telen van een gewas ook een systeem. Kortom elke schakel heeft invloed op de volgende en bepaald de kracht van het geheel.
Er zijn zat mogelijkheden om met goeie kennis van bodem(biologie) processen zonder glyfosaat te kunnen, alleen ontbreekt het aan Kennis en ruimte om dit binnen de economische ratrace aan te passen!
Volledig eens met dht Bongers #2, wij zien in praktijk bij onze klanten hetzelfde. Je werkt aan bodemprocessen met andere stikstofinput en wordt afgerekend op dát betreffende gewas ('u bemestingskosten zijn veel te hoog meneer'), maar als onder aan de streep de diergezondheid (met minder kosten), kwalitateit (betere mest en melk) en netto resultaat van het systeem veel beter is, krapt diezelfde boekhouder zich achter de oren!?
Inmiddels al vele gesprekken gevoerd met veehouders die het anders willen waarbij we de hurende bollenboer al anders over bodemprocessen hebben kunnen laten nadenken.. het is de kennis en ervaring die nodig is dat laatste zetje omtrent roundup te geven
Ik denk dat de kost voor verbod op glyfosaat voor de landbouw niet opweegt tegen het leed en de dood van heel wat nuttige dieren die onze voeding kunnen helpen verbouwen en niet vergiftigen karrl
De natuur is sterk, de evolutie gaat gewoon door, er zijn nu al 48 soorten onkruid die ongevoelig zijn geworden voor dit gif. Glyfosaat resistent ‘onkruid’ lijstje staat op pagina 4 Pieter.
Gelukkig begint de laatste tijd het belang van een rijke biodiversiteit van ons milieu door te breken als uiterst belangrijk voor een gezond land.
Het lijkt me sterk dat glyfosaat een positieve bijdrage gaat leveren aan het versterken van die biodiversiteit. Eerder het omgekeerde. Het afbreken van die diversiteit ging gepaard met het maken van het soort berekeningen waar alleen naar de korte termijn economische voordelen werd gekeken. Net als hier.
Voor mij zijn de lui die ons deze berekeningen nu nog voorleggen zoals in dit artikel daarmee typisch “old school”
Een zelfde berekening kun je ook loslaten op het gebruik van antibiotica als “voederbespaarder”
Dat rekende ook lekker, toch was het wijs om daarmee te stoppen. Ik heb nog niet van glyfosaat resistent onkruid gehoord, maar geheid gaat dat er komen.