Orang-oetanvriendelijke chips

Chips zijn maatschappelijk onverantwoord eten. Ook de hier eerder besproken Snatts. Althans, veel politici, diëtisten en ethici vinden dat de consumptie ervan te hoog is, met name in het Verenigd Koninkrijk. Daarom volgen chipsfabrikanten bij wijze van compensatie graag een duidelijke MVO-strategie. In Engelse pubs –ook in Nederland– hangen bijvoorbeeld zakjes chips aan een bord met een foto erop van een pinup, met de boodschap dat er een goed doel wordt gesteund. Ik meen de strijd tegen borstkanker. Door de zakjes op te eten verschijnt langzamerhand de rondborstige pin-up. In de Telegraph staat een vrolijk maar informatief verslag over de huidige strijd onder de merken voor topsegment-chips. Daar kan het niet MVO, organical en kleinschalig genoeg zijn. Pipers Chips neemt bijvoorbeeld alleen aardappels af van kleine boeren en bestrooit de chips met werkelijk waar biologisch gecertificeerd zeezout.

Heel bont maakt het merk Burts het. Op 'limited edition-verpakkingen' staat dat in Borneo bos wordt gekapt voor palmolieproductie, waarmee het leefgebied van de orang-oetan verder in gevaar komt. 'Which is why we don't cook our crisps in palm oil.'

Dat is nobel, maar ze vergeten erbij te vertellen dat de concurrentie ook niet in palmolie bakt.

Echt positief nieuws is dat kunstmatige ingrediënten not-done zijn in dit segment. Lobster-smaak betekent dat er echte kreeften zijn gebruikt en de vermelding 'bacon' op de verpakking betekent ook daadwerkelijk dat het geen vegetarisch product is.