Oh die Franse wijn toch

De Franse wijnoogst is nog niet begonnen of de berichten over de misère in wijn komen weer los. En steeds opnieuw zijn het dezelfde stereotiepe beelden die langskomen.

Fransen leven in het verleden en houden vast aan een traditie die niemand meer hoeft. De Nieuwe Wereld maakt en verkoopt wijn alsof het Coca-Cola is. Geen wonder dat m.n. de Aussies en Zuid-Afrikanen hun Franse collega's van de markt spuiten.

Gisteren kwam foodnavigator.com in essentie ook weer met die analyse. Jammer, want zo krijgen we nooit een vinger achter het werkelijke probleem: de Fransen zijn thuis fors minder gaan drinken.

Nederland's wijnknuffeldier Ilja-Gort-in-Frankrijk, onlangs te gast in Netwerk, wordt inmiddels beschouwd als autoriteit op wijngebied en blijkt tot niet meer in staat dan een bevestiging van dat beeld. Eén ding is zeker: Fransen zijn inderdaad slechtere marketeers. Maar is die wijnplas nou echt het gevolg van het feit dat ze niet kunnen verkopen, geen 'aan de markt aangepaste smaak' willen maken en verder gewoon koppig zijn en van subsidies willen leven?

Nee, dat komt gewoon omdat hun wijncultuur veranderd is. Ze drinken de helft minder dan 40 jaar geleden, maar hebben de productie nauwelijks verlaagd. Omdat 75% van de wijn die Frankrijk maakt thuis wordt opgedronken, zit daar het probleem. Zelfs als de hele export wegvalt, zit het grootste probleem nog altijd in de eenvoudige bulk die ze vroeger wél en nu domweg niet meer in hun 'thuisland' drinken.

Prachtig in lijn met de slogan drinken de Fransen 'minder, maar beter'. Die marketing is in ieder geval geslaagd.
Sterker nog: die trend zal zich alleen maar voortzetten. Het is niet onwaarschijnlijk dat de interne consumptie in Frankrijk in de komende 10 jaar nog eens met 30/40% zal dalen. De gebieden die het ergst getroffen worden, zijn die waar de 'pinard' (goedkope wijn, ik weet nog altijd niet of AH in de jaren '70 wist wat 'pinard' in het Frans betekent) werd/wordt gemaakt: de Languedoc (Aude en Hérault) en de Roussillon.

De Franse interne wijnmarkt kun je je voorstellen als die bekende pyramide met het goedkope segment, groot en fors, onderaan, via het smallere midden met de mid price wijnen naar de top. De onderkant dreigt zich volledig los te maken en af te drijven. Het midden en de top worden wat breder nu ze minder maar beter gaan drinken. Maar ja: het wordt toch dringen als je zoveel toeloop van beneden krijgt, want zoveel ruimte is er niet. Gevolg: in het midden en de top dalen de prijzen, behalve die van de gevestigde namen (denk aan de grote Bordeaux-huizen).

'Oh die Franse wijn toch' is dus hoofdzakelijk een intern probleem. De populariteit in de rest van de wereld van 'buitenlandse wijn, slechte marketing en 'stakende exporten' zijn alleen maar bijkomende problemen. De kern van het probleem is het feit dat de Fransen hun interne consumptie ernstig hebben teruggebracht. Net als de Nederlandse overheid onze nationale drank in de jaren '60 en '70 ging promoten met Joris Drie Pinter en zijn 3 glazen melk per dag, zou de Franse overheid dat weer met wijn moeten doen. Tot woede van de Franse wijnboeren, doet die overheid eerder het omgekeerde. Sinds 2 jaar controleert de Franse politie streng op het gebruik van alcohol in het verkeer! Er zijn informatieve campagnes opgezet om de drinkende automobilist zich flink schuldig te laten voelen. Dit leidt in ieder geval tot een fors lagere wijnconsumptie tijdens de lunch.

We zullen er de komende maanden waarschijnlijk nog vaak op de wijnmisère terugkomen, zeker omdat nog het een en ander is te verwachten van de Europese Commissie.