2 min
De Canadese frietmaker McCain Foods opende afgelopen week in het Zeeuwse Rilland een fabriek voor snackgroenten. De Canadese multinational is vooral bekend van aardappelproducten waarvoor de grondstof onder meer in Nederland wordt ingekocht en verwerkt. McCain laat het niet bij aardappelen alleen en ziet groei in diepvriesgroentehapjes voor Europese en internationale markten.
Afgelopen week opende McCain Foods een nieuwe fabriek in Rilland, Zeeland. Voor het oog van de verzamelde genodigden en pers werd een lintje doorgeknipt. De bouw van de fabriek was gestart door Scelta Products, mede-eigendom van Scelta Mushrooms. De bij het grote publiek onbekende Nederlands producent van verwerkte champignons levert alleen aan bedrijven en werd wereldwijd groot als toeleverancier van diepgevroren champignonschijfjes aan onder meer pizzafabrikanten. Wie waar dan ook op de wereld een kant-en-klaar bereide pizza eet, heeft vaak een Scelta champignon te pakken. Het in Limburg (Venlo) geboren bedrijf ging ook in diepgevroren snackproducten op basis van groenten, maar verkocht zijn fabriek in aanbouw aan McCain. Dat was niet vanwege financiële zorgen.
Naar groenten en snacks
McCain nam heel Scelta Products over in september 2022. Naast de fabriek in Rilland ging het ook om twee productiefaciliteiten in Kruiningen en Yerseke. McCain wil zijn portfolio verbreden, van aardappelen en frites naar groenten en snacks. Het bedrijf investeert tot 2024 zo’n €36 miljoen in Scelta Products. Scelta mushrooms, het deel van Scelta dat zich bezighoudt met onder andere diepgevroren champignons, stond op zichzelf en gaat zelfstandig verder.
Van partners tot overname
Waarom heeft McCain deze overname niet eerder gedaan? Jan Aaltzen Linde, CEO van het Nederlandse snackmerk Van Geloven dat al in 2016 door McCain werd overgenomen, legt uit dat het misschien wel eerder had gepast in de strategie van McCain, maar “er moeten natuurlijk wel een paar dingen bij elkaar komen, er moet wel een geschikt bedrijf te koop zijn”.
De deal heeft een geschiedenis. Scelta en McCain zijn familiebedrijven. Tijdens de opening is vaak te horen dat - mede daarom - de waarden zo goed bij elkaar aansluiten. McCain en Scelta Products zijn al 13 jaar zakenpartners. Scelta Products werd opgericht door Jos Koster en Wilco Boone in samenwerking met Scelta Mushrooms, dat ruim 20 jaar de groentesnacks internationaal verkocht. Nu de markt in een stroomversnelling komt, zijn de consumentenmerken Van Geloven (Benelux) en McCain sneller en beter in staat om van die groei te profiteren. Daarom vinden de oprichters van Scelta Products McCain en zijn Benelux-merk Van Geloven een uitstekende partner om de groeiende marktkansen zo goed mogelijk te benutten.
V.l.n.r.: Alain Duranleau (Regional President van McCain voor continentaal Europa, Lutosa en Van Geloven), Lisa Helfand (ambassadeur Canada in Nederland), Nico van der Hoest (wethouder van gemeente Reimerswaal) en Max Koeune (President & CEO van McCain Foods)
Fotocredits: Opening McCain fabriek Rilland, Foodlog Media
Keuze voor Nederland geen toeval
Volgens Hylke Brunt van McCain Nederland, is het geen toeval dat de Canadese multinational kiest voor Nederland als uitvalsbasis voor de productie van groenteproducten. “Dat heeft alles te maken met de lokale omstandigheden – vruchtbare akkerbouwgronden en goede akkerbouwers, de nabijheid van havens en beschikbaarheid van personeel. McCain is sinds 1973 in Nederland actief (in het Zeeuwse Lewedorp) en heeft met haar recente investeringen in Rilland de wens om de appetizers business te laten groeien, kracht bijgezet." Het bedrijf heeft geen concrete plannen om elders in de wereld fabrieken te bouwen voor de productie van groentesnacks.
Volgens Steven van Durme van McCain (Vice President Business Integration) staat zijn baas altijd open voor acquisities als die nieuwe kansen bieden. McCain zoekt niet doelbewust naar een bepaald bedrijf.
De Canadese international zag groei in de appetizer (hapjes) business, maar ook de beperkingen die er in de EU zijn om een goed lopende nieuwe fabriek temidden van de groente-akkers met goed personeel zomaar even uit de grond te stampen. Personeel is immers schaars en in Nederland is het niet gemakkelijk om een bouwvergunning te krijgen. De overname maakte in één klap een eind aan die praktische bezwaren en bestendigde een goede relatie die al veel langer bestond.
McCain had op het moment van overname een omzet van circa 11 miljard Canadese dollars (ruim €7,4 miljard). Over de bestaande omzet en omzetdoelen voor de overgenomen snackactiviteiten van Scelta wil McCain niets kwijt.
Dit artikel afdrukken
Naar groenten en snacks
McCain nam heel Scelta Products over in september 2022. Naast de fabriek in Rilland ging het ook om twee productiefaciliteiten in Kruiningen en Yerseke. McCain wil zijn portfolio verbreden, van aardappelen en frites naar groenten en snacks. Het bedrijf investeert tot 2024 zo’n €36 miljoen in Scelta Products. Scelta mushrooms, het deel van Scelta dat zich bezighoudt met onder andere diepgevroren champignons, stond op zichzelf en gaat zelfstandig verder.
Van partners tot overname
Waarom heeft McCain deze overname niet eerder gedaan? Jan Aaltzen Linde, CEO van het Nederlandse snackmerk Van Geloven dat al in 2016 door McCain werd overgenomen, legt uit dat het misschien wel eerder had gepast in de strategie van McCain, maar “er moeten natuurlijk wel een paar dingen bij elkaar komen, er moet wel een geschikt bedrijf te koop zijn”.
De deal heeft een geschiedenis. Scelta en McCain zijn familiebedrijven. Tijdens de opening is vaak te horen dat - mede daarom - de waarden zo goed bij elkaar aansluiten. McCain en Scelta Products zijn al 13 jaar zakenpartners. Scelta Products werd opgericht door Jos Koster en Wilco Boone in samenwerking met Scelta Mushrooms, dat ruim 20 jaar de groentesnacks internationaal verkocht. Nu de markt in een stroomversnelling komt, zijn de consumentenmerken Van Geloven (Benelux) en McCain sneller en beter in staat om van die groei te profiteren. Daarom vinden de oprichters van Scelta Products McCain en zijn Benelux-merk Van Geloven een uitstekende partner om de groeiende marktkansen zo goed mogelijk te benutten.
V.l.n.r.: Alain Duranleau (Regional President van McCain voor continentaal Europa, Lutosa en Van Geloven), Lisa Helfand (ambassadeur Canada in Nederland), Nico van der Hoest (wethouder van gemeente Reimerswaal) en Max Koeune (President & CEO van McCain Foods)Fotocredits: Opening McCain fabriek Rilland, Foodlog Media
Keuze voor Nederland geen toeval
Volgens Hylke Brunt van McCain Nederland, is het geen toeval dat de Canadese multinational kiest voor Nederland als uitvalsbasis voor de productie van groenteproducten. “Dat heeft alles te maken met de lokale omstandigheden – vruchtbare akkerbouwgronden en goede akkerbouwers, de nabijheid van havens en beschikbaarheid van personeel. McCain is sinds 1973 in Nederland actief (in het Zeeuwse Lewedorp) en heeft met haar recente investeringen in Rilland de wens om de appetizers business te laten groeien, kracht bijgezet." Het bedrijf heeft geen concrete plannen om elders in de wereld fabrieken te bouwen voor de productie van groentesnacks.
Het McCain-merk gaat de wereld dan ook voorzien van groentesnacks vanuit Nederland.Het McCain-merk gaat de wereld dan ook voorzien van groentesnacks vanuit Nederland.
Volgens Steven van Durme van McCain (Vice President Business Integration) staat zijn baas altijd open voor acquisities als die nieuwe kansen bieden. McCain zoekt niet doelbewust naar een bepaald bedrijf.
De Canadese international zag groei in de appetizer (hapjes) business, maar ook de beperkingen die er in de EU zijn om een goed lopende nieuwe fabriek temidden van de groente-akkers met goed personeel zomaar even uit de grond te stampen. Personeel is immers schaars en in Nederland is het niet gemakkelijk om een bouwvergunning te krijgen. De overname maakte in één klap een eind aan die praktische bezwaren en bestendigde een goede relatie die al veel langer bestond.
McCain had op het moment van overname een omzet van circa 11 miljard Canadese dollars (ruim €7,4 miljard). Over de bestaande omzet en omzetdoelen voor de overgenomen snackactiviteiten van Scelta wil McCain niets kwijt.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_02_480_289_84_s_c1.jpg)
#9 Harry, inderdaad, 'what if'. Zie ook de video's van Sabine Hossenfelder over 'nukes'. De mensheid had over plenty energie kunnen beschikken, maar nam een andere afslag: veiligheid, geopolitiek?
Thoriumreactoren zijn heel lastig draaiende te krijgen, nog jarenlang onderzoek...maar dan zou het walhalla kunnen komen.
Punt is echter, dat dat te laat komt voor de energietransitie, en het enige werkzame concept dat van U235 is, waarvan de voorraden eindig zijn. Griekenland kookt, Spanje ook, er moet nu een scherpe bocht gemaakt worden (die lijkt helemaal niet gemaakt te worden, dus wat dan?).
En zelfs met de CO2-uitstoot op nul....de tanker ligt op koers. Groenland en Noordpool lijken af te smelten, boven de poolcirkel kan het ook 40°C worden, ecosystemen en biodiversiteit gaan eraan, de watercyclus verstoord, het klimaatsysteem neemt het eigen heft in handen, etc.
En, stel dat we overvloedige energie hebben, wat doen we dan met de andere problemen, bijvoorbeeld die van de nutrienten of de chemische vervuiling?
"Gaan we aan werken, Jansen".
@ 8: Jos: Met "thorax"= borstkas, denk ik niet, dat men veel verder komt, met Thorium wel.
Kernonderzoek is iets van de hele lange adem. Rond 1900 hadden dhr en mw Curie niet het flauwste idee, waar ze mee bezig waren. Nu weten we, dat beiden aan stralingsziekten zijn overleden.
De Italiaanse Nobelprijswinnaar Carlos Rubbia ontwierp al in de jaren vijftig van de vorige eeuw het theoretisch concept van de thoriumreactor. Deze kan niet ontploffen, heeft nauwelijks afval en de ’brandstof’ is uitbundig aanwezig. Thorium is makkelijk te winnen en behoeft voor gebruik geen dure verrijking, zoals uranium. En met het restproduct is met de geen atoomwapen te maken. En een thoriumcentrale is drie maal zo goedkoop als een kolengestookte centrale, en vijf keer zo goedkoop als die op aardgas. Honderden tests bewijzen dat de reactor werkt.
Pas recentelijk zijn de Chinezen begonnen een proefcentrale te bouwen ( nee, NIET de KENNISeconomieën uit het Westen)
Em 100 jaar verder... zonder de atmosfeer te verpesten met CO2 uitstoot: IK teken ervoor.
In mijn studietijd, 1969-74 had men het al over kernfusie: "nog een 30-40 jaar..." Nu zegt men nog hetzelfde...
Harry, de meeste bronnen geven ons nog zo’n 75 jaar als we met het huidige gebruik doorgaan. Misschien vinden we intussen nog wat extra, vooruit, komen we 100 jaar verder. Met het huidige gebruik. De rest kun je zelf uitrekenen. En als je verbaasd bent als je op een jaar of 15 komt bij alleen maar nucleair, wees niet verbaasd, je hebt juist gerekend. Bij nucleair gaat dus voor je kleinkinderen het licht al uit. Auw!
Thorax is nog steeds geen bewezen techniek. Wat zei je ook alweer? Zijn ze al sinds vòòr Nixon mee bezig? Moet ik daar nog iets aan toevoegen?
Wat we allemaal nog gaan uitvinden is een wissel trekken op wat er misschien komt, of niet. Hard aan werken zou ik zeggen. Hopen van mijn part. Maar er op rekenen gaat mij veel te ver. What if Harry. We gaan uit van wat we mòeten hebben en rekenen ons rijk met wat er niet is. Terwijl we zouden moeten bepalen wat er beschikbaar is en dat op een fatsoenlijke manier verdelen. Gaat niet gebeuren, dat weet ik ook wel. En daarom komt het niet goed.
Het woord minder lijkt mij gepast, maar komt in het maatschappelijk en politiek vocabulair niet voor.
@ 6 Jos Hugense:
Voor kernreactoren gebruikt met 3-5% U235 in verder U238. Normale Uranium voorkomens bevatten slechts 0,7 % U235, dus men moet dat mengsel verrijken. Hoe de Iraniërs kunnen verdedigen 70+% U235 nodig te hebben waar-dan-ook voor behalve kernbommen, is mij dus een raadsel.
De wereldvoorraad van uranium gaat ver over de miljard ton. Je moet alleen de juist mix eruit halen. En... hoe slechter de grondstof, hoe hoger de kosten.
Hoeveel uranium men verbruikt zou hebben als de laatste 25 jaar alle energie uit uranium-splitsing gekomen zou zijn ? Geen idee. Of men die 45-50 jaar niet andere methoden gevonden zou hebben: helemaal geen idee. Men had dan in ieder geval de atmosfeer niet verpest met een overmaat aan CO2-uitstoot, met gevolg opwarming van de aarde en daardoor weer smelting van de permafrost en daarmee het vele malen gevaarlijkere methaan, dat vrijkomt.
Bovendien: had Nixon in 1975 niet besloten het onderzoek naar het gebruik van Thorium in andere typen centrales stop te zetten – men had plutonium nodig voor atoombommen – was de huidige energiesituatie compleet ander. ( Th232 vangt een neutron in en wordt dan U233, wat als splijtstof te gebruiken is)
Thorium voorraden ( voorkomens) zijn ca 3x die van uranium.
Wie had 30 jaar geleden aan de smartphone gedacht, om over WhatsApp e.d. maar te zwijgen ?
Rekenmachine Harry, als we eerder veel zwaarder op kernenergie hadden ingezet, zaten we nu naar de eindigheid van onze splijtstofvoorraden te kijken. Ja, ook die zijn eindig.