imageOnze premier gaf tijdens de Algemene Beschouwingen aan drankjes als Breezers te willen weren uit de supermarkten. De Wereldgezondheidsorganisatie WHO geeft aan transvetten - verantwoordelijk voor vaatvernauwing en aanwezig in duizenden populaire industriële voedingsproducten - voor de volle 100% te willen verbieden.

Daarmee komen we dicht in de buurt van een overheid die niet alleen bepaalde zaken uit ons dieet weert, maar die ook gewenste voedingspatronen voorschrijft. De WHO laat lichtjes doorschemeren daarvoor te voelen.

Ik vind dat nogal wat, omdat het een oninvulbare verantwoordelijkheid op de schouders van de overheid legt. De overheid kan geen keuzen maken voor het publiek en de producerende industrie omdat daarvoor de zekerheden en praktische aanknopingspunten voor ontbreken. De overheid heeft tot taak te reguleren en ervoor te zorgen dat burgers in een technologisch ook op het gebied van voeding inmiddels uiterst complexe samenleving geïnformeerde keuzen kunnen maken. Daarnaast heeft die regulerende overheid tot taak pertinent duidelijke uitwassen aan de aanbodkant uit te bannen.

Verder kunnen overheden niet gaan. Niettemin begeven overheden zich in een duidelijk sturende en initiërende rol ten aanzien van bijv. functional foods (we hebben ze hier vaak 'gepimpte' voeding genoemd). Ook de WHO lijkt die kant op te denken.

Stel je eens voor wat er gebeurt als de overheid ondanks alle wetenschappelijke evidence achteraf een verkeerde keuze blijkt te hebben gemaakt. De kans daarop is meer dan denkbeeldig, omdat wetenschap nu eenmaal een momentopname van onze kennis is. Foute zaak dus: de overheid kan dergelijke verantwoordelijkheden niet nemen en moet dat ook niet willen.

Hoe krakkemikkig ons voedingspatroon mede onder invloed van het groeiende maagaandeel van industrieel klaargemaakte voeding ook is geworden, mensen maken zelf uit wat ze eten. De vraag is alleen hoe de overheid de lasten van ongelukkige keuzen rechtmatig kan verdelen én zorgen voor relevante voorlichting, educatie en de beschikbaarheid van een aanbod die voor een brede groep niet alleen een geïnformeerde keuze mogelijk maakt, maar ook de invulling daarvan.

Zo denk ik er tenminste over.
Dit artikel afdrukken