Daarmee komen we dicht in de buurt van een overheid die niet alleen bepaalde zaken uit ons dieet weert, maar die ook gewenste voedingspatronen voorschrijft. De WHO laat lichtjes doorschemeren daarvoor te voelen.
Ik vind dat nogal wat, omdat het een oninvulbare verantwoordelijkheid op de schouders van de overheid legt. De overheid kan geen keuzen maken voor het publiek en de producerende industrie omdat daarvoor de zekerheden en praktische aanknopingspunten voor ontbreken. De overheid heeft tot taak te reguleren en ervoor te zorgen dat burgers in een technologisch ook op het gebied van voeding inmiddels uiterst complexe samenleving geïnformeerde keuzen kunnen maken. Daarnaast heeft die regulerende overheid tot taak pertinent duidelijke uitwassen aan de aanbodkant uit te bannen.
Verder kunnen overheden niet gaan. Niettemin begeven overheden zich in een duidelijk sturende en initiërende rol ten aanzien van bijv. functional foods (we hebben ze hier vaak 'gepimpte' voeding genoemd). Ook de WHO lijkt die kant op te denken.
Stel je eens voor wat er gebeurt als de overheid ondanks alle wetenschappelijke evidence achteraf een verkeerde keuze blijkt te hebben gemaakt. De kans daarop is meer dan denkbeeldig, omdat wetenschap nu eenmaal een momentopname van onze kennis is. Foute zaak dus: de overheid kan dergelijke verantwoordelijkheden niet nemen en moet dat ook niet willen.
Hoe krakkemikkig ons voedingspatroon mede onder invloed van het groeiende maagaandeel van industrieel klaargemaakte voeding ook is geworden, mensen maken zelf uit wat ze eten. De vraag is alleen hoe de overheid de lasten van ongelukkige keuzen rechtmatig kan verdelen én zorgen voor relevante voorlichting, educatie en de beschikbaarheid van een aanbod die voor een brede groep niet alleen een geïnformeerde keuze mogelijk maakt, maar ook de invulling daarvan.
Zo denk ik er tenminste over.
Ik denk niet dat het bewuste besluit er door komt, er moet volgens mij nog over gestemd worden. Transvetzuren verbieden is overigens een goede zaak, ik denk dat er geen enkele wetenschapper meer kan ontkennen dat deze menselijke uitvinding afschuwelijk veel doden veroorzaakt heeft [behalve de wetenschappers van de voedingsindustrie misschien]. Ook transvetzuren mogen niet over één kam worden geschoren, natuulijke transvetzuren zijn bij lange na niet zo schadelijk als transvetzuren veroorzaakt door partiële hydrogenatie.
Nu het mooiste. Als ik een restaurant had in New York, dan verwisselde als eerste restaurant ik per direct alle margarines en halvarines voor volle roomboter, margarines en halvarines zijn de grote boosdoeners. Ik zou deze keuze als restaurant ook ruim onder de publieke aandacht brengen!
Roomboter heeft in dit geval twee voordelen. Je krijgt als kok fantastische smaakmogelijkheden terug voor het inleveren van je nepboter, én je bent je schadelijke, want door partiële hydrogenatie verkregen, transvetzuren kwijt.
Jacobus