Uwe Excellentie,
De 18.000 ambachtelijke slagers in Frankrijk maken zich sinds een aantal maanden zorgen over de gevolgen van de veganistische hype in de media. Hoewel we de voedselkeuzes van een ieder in ons land respecteren, zijn we diep geschokt dat een deel van de bevolking zijn levenswijze, om niet te zeggen zijn ideologie, aan de veel grotere meerderheid wil opdringen. Dat mag rustig autoritair gedrag heten; de aanpak is propagandistisch en gebaseerd op desinformatie ('fake news') en intimidatie.
Desinformatie heeft tegenwicht nodig. Dat bieden wij dagelijks door Fransen de waarheid te vertellen. We zijn al maanden het slachtoffer van intimidatie met geweldplegingen die we maar normaal lijken te moeten vinden.
Geweld dat zich zowel in het openbaar als in het geniep afspeelt.
Organisaties en activisten - mogelijk moeten we hen anders noemen - roepen op tot geweld tegen slagerij-winkels. Na een oproep door een activistische organisatie werden verschillende ambachtelijke slagerijen besmeurd met nepbloed.
U weet ook dat een militante activiste die zei lid te zijn van de veganistische beweging zich op Facebook verheugd toonde over de moord op een collega bij een terroristische aanval in het Zuid-Franse Trèbes. De rechtbank achtte haar schuldig aan verheerlijking van terrorisme. U moet er rekening mee houden dat het geval niet op zichzelf staat omdat sociale media dergelijke taal vaker laten zien.
Nog wat recenter zijn vier winkels (een slagerij, een viswinkel, een restaurant en een rotisserie) in de Hauts-de-France getracteerd op graffiti en stenen door de etalageramen. Naast fysieke en economische schade, lijden winkeliers enorm onder de morele druk. Ook hier gaat het niet om op zichzelf staande gevallen. Tot slot, wat vindt u van de uitspraken van de activist die op de radio het ingooien van ramen een "burgerdaad" noemt?
Mijnheer de minister, gelet op deze escalaties, wat zal de volgende stap zijn?
Hoe valt het te tolereren dat een deel van de bevolking voortdurend wordt gestigmatiseerd omdat ze tot een bepaalde beroepsgroep behoren?
De aanslagen op slagerijen en de hele sector zijn regelrechte daden van terrorisme. Een handvol mensen en organisaties probeert terreur te zaaien met slechts één doel voor ogen: het laten verdwijnen van een belangrijk deel van de Franse cultuur, die zoveel te danken heeft aan de know how van zijn ambachtelijke slagers, veehouders, visverkopers, kaasmakers en anderen.
Wij willen ver weg blijven van de haat en het dictaat van fanaten. Laat ons met rust en laat Fransen eten wat ze willen!
Wij rekenen op u en op de steun van de hele regering, zodat er zo snel mogelijk een einde komt aan fysiek, verbaal en moreel geweld tegen eerlijke professionals zoals wij.
Met de meeste hoogachting,
Jean-François GUIHARD,
voorzitter van de Franse Slagers-, Vleeswaren en Traiteursorganisatie (CFBCT)
De actievoerders gaan ook steeds driester te werk, schrijft het Vlaamse Vilt. Het blijft niet bij roepen of schelden. Gevels van winkels worden beklad, uitstalramen worden aan diggelen geslagen. “Sommige groeperingen willen duidelijk een sfeer van terreur in het leven roepen om klanten af te schrikken”, zegt Jean-François Guihard, de voorzitter van de Franse beroepsvereniging van slagers. “Onze zaak werd in 2016 al eens met nepbloed besmeurd”, zegt een slager uit het centrum van Lille.
Ook angst onder Belgische slagers
In België loopt het allemaal zo geen vaart. “Nog niet, maar dat komt wel”, zegt Ivan Claeys, oorzitter van de Belgische Koninklijke Bond van Beenhouwers, Spekslagers en Traiteurs. “Met dank aan de laksheid van de FOD Economische Zaken, die 180.000 euro uittrekt voor een campagne die de vleessector heel wat schade berokkent door allerlei associaties met ongezonde producten de wereld in te sturen. Verscheidene van onze leden hebben hun uitstalramen al beklad gezien met hondenpoep of uitwerpselen in de brievenbus gestopt gekregen. Tot dusver werden nog geen uitstalramen stukgeslagen, maar als het zo verder gaat, blijft het niet lang meer uit.” In België daalt de vleesconsumptie en zijn geregeld brede publiekscampagnes tegen overmatige vleesconsumptie te horen.
L214: tegen geweld
De New York Times citeert Sébastien Arsac van de bekende Franse actiegroep L214 die tal van Bekende Fransen inzette ter promotie van een niet-carnivore samenleving. Volgens hem zijn dierenrechtenactivisten over het algemeen juist tegen geweld en bezielde mensen die posters, flyers en video's maken.
Op 30 november krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Maar Frank, het valt toch juist reuze mee? Er werd afgelopen weekend gesuggereerd (ben de links even kwijt) dat er een golf van geweld tegen slagers zou volgen. Als dit alles is, valt het reuze mee.
Wat wel waar is: Frankrijk verandert snel. Tot een jaar of vijf geleden was er nauwelijks sprake van dierenrechtenactivisme. Inmiddels gaan acties daar verder dan in Nederland.
Voortzetting van dieractivistisch geweld in Frankrijk. Een abattoir is in brand gestoken in de Ain. Het gaat hier om 'antispecisten' en 'groupuscules vegans', en om 'violences physiques, verbales, morales'. De 'profesionels' van de vleessector, doordrongen van een diep gevoel van onrecht en onveiligheid, vragen zich af of ze de wapens moeten opnemen. De sector roept Macron op te handelen, omdat er anders burgeroorlog achtige toestanden zullen ontstaan.
Het taalgebruik ook en de gedachtes daarachter n.a.v. de ingegooide ruiten:
"dat ze zich niet als mens bedreigd hoeven te voelen". Dat hoeft inderdaad niet maar maakt een slachtoffer dat niet zelf uit hoe hij/zij zich voelt?
In toenemende mate schijnen we "begrip" te moeten kunnen opbrengen voor mensen die dingen doen die niet passen binnen de leefregels die we als maatschappij met elkaar hebben afgesproken. Dat geldt van criminelen tot terroristische activiteiten. De Jineks en Pauwen praten elke avond vol over kansarme jongen, zielige dieren en psychische afwijkingen waardoor dingen "in een ander daglicht komen te staan". Wat een flauwekul.
Ik begrijp die discussie niet. "Die ruiten zijn zo weer gemaakt"? Wat is dat voor onzin? Een rechter bepaalt, ook in Frankrijk, of dat zo is. Het is gevaarlijk om het normbesef op een hellend vlak te plaatsen omdat je nu eenmaal een punt wil maken waar de rest van de samenleving het misschien niet helemaal mee eens is. Om dan vervolgens verzachtende omstandigheden aan te voeren waarom het zo gekomen is. Leidt ook zelden tot resultaat. Je eigen wil opleggen aan de meerderheid omdat dat een hoger doel nastreeft is al vele malen geprobeerd, maar accepteren we niet in ons huidige democratische systeem, en terecht wat mij betreft.
Het kan daarom niet anders zijn dan dat ook de eigen gelederen zich in de meest felle bewoordingen distantieren van dit soort gedrag, zonder gegniffel in de eigen bestuursvergadering, zonder enig begrip voor het bezoedelen van de goede naam van vegetariers en veganisten, want dat is wat feitelijk gebeurt. Niemand heeft begrip voor illegale, in dit geval bedreigende, activiteiten en als je dat wel hebt dan zet je jezelf buiten spel. Begrip opbrengen voor mensen doe ik alleen als ze niet met stenen en bloed gooien.
Uit het AD van gisteren: "Het is nog onduidelijk wie verantwoordelijk zijn voor de acties. Alle organisaties tegen dierenleed hebben zich ervan gedistantieerd. Sympathie is er wel. ,,Wij hebben nooit opgeroepen tot vernielingen, maar vinden het wel belangrijk te zeggen dat niet de vitrines en ook niet de slagers het slachtoffer zijn'', schreef de radicale dierenrechtenorganisatie 269 Life France in een verklaring. ,,De echte slachtoffers zijn de gedode dieren van wie de lichamen in stukken liggen uitgestald in die vitrines.'' 269 Life France riep eerder dit jaar op tot een 'dag van bloed smijten'. ,,Mik op alle slagerijen van Frankrijk'', zette de groep op Facebook."
269 Live France schreef een brief terug aan de slagers waarin staat dat ze zich niet als mens bedreigd hoeven te voelen. Die kapotte etalageruiten zijn eenvoudig te vervangen, zegt de groep, en kunnen daarom wat hen betreft dienen als symbool voor het antispecisme dat wezens met gevoelens doodt terwijl we ons heel gemakkelijk anders kunnen voeden.
De groep maakt met krachtige visuele metaforen op straat duidelijk wat het doden van dieren volgens hen inhoudt. Via de link naar de brief zijn die acties te zijn.