Vorige week stelde Marian Fischer Boel maatregelen voor om de overproductie aan wijn te beperken. Gisteren werd bekend dat Frankrijk tegen is.

Vermoedelijk leiden de voorstellen van Fischer Boel tot een 'vernieuwewerelding' van de Europese wijnbouw. Dat vind ik jammer. Net zo jammer vind ik de houding waar de Franse politiek van getuigt: irrealisme.

De binnenlandse consumptie is met meer dan de helft gedaald terwijl het landbouwareaal niet is meegedaald. Met andere woorden, nu Frankrijk de wijn als melk-bij-het-eten uit zijn cultuur aan het strepen is, is het niet verstandig te doen alsof dat niet zo is. Zo blijft teveel wijn onder de middelmaat hangen en belemmer je het kwaliteitspotentieel zich te ontwikkelen en worden de consequenties van de voorstellen van mevrouw Fischer alleen maar meer waar. Dat kan haar dan niet meer worden verweten.
Dit artikel afdrukken