Het enthousiasme over de Nutri-Score is nogal verdeeld. De Consumentenbond en Foodwatch zijn pro. Het overgrote deel van de Nederlandse voedingswetenschappers heeft forse kritiek. De melkverwerkende industrie moet er niets van hebben. Voor het eerst is Nederlandse consumenten gevraagd of ze het logo waarderen. Het antwoord is een ondubbelzinnig ‘ja’. Dat blijkt uit een enquête van de Universiteit Utrecht. Vanaf 1 januari 2024 voert Nederland, ondanks alle geroezemoes en geruzie, het voedselkeuzelogo officieel in.
Econoom Martijn Huysmans van de Universiteit Utrecht besloot onderzoek te doen naar de waardering voor de Nutri-Score door Nederlandse consumenten. Dat deed hij met een enquête onder 300 consumenten. Daaruit blijkt dat 68% voorstander is van de Nutri-Score; een dikke meerderheid vindt het logo nuttig bij het maken van keuzen tijdens het boodschappen doen. De overige 32% zou tegenstander zijn. Huysmans geeft aan dat hij en zijn onderzoeksteam niet specifiek naar de bezwaren hebben gevraagd, maar er wel ruimte was voor opmerkingen en suggesties. Een aantal respondenten liet zich kritisch uit over de vergelijkbaarheid van producten, het algoritme van de Nutri-Score en de nietszeggendheid van het logo over portiegrootte of je gehele voedingspatroon. Volgens hen zou de Nutri-Score te vereenvoudigd zijn.
De Nutri-Score geeft met een kleur op de verpakking aan hoe gezond een product is, variërend van A (groen en gezond) tot E (rood en ongezond in grote hoeveelheden). De score is gebaseerd op de voedingswaarde van een product. Een product krijgt bonuspunten (en gaat meer richting groen) voor bijvoorbeeld de hoeveelheid eiwit, vezels, groenten en fruit, en strafpunten (en neigt verder naar rood) voor bijvoorbeeld de hoeveelheid verzadigd vet, suiker en zout. Het moet de consument helpen om een gezonde voedingskeuze te maken.
Verwarrend of informatief
De kleurcode informatie moet consumenten helpen de gezonde keuze te maken tussen producten in een product in dezelfde categorie. De discussie rondom de Nutri-Score draait vooral om dat het voedselkeuzelogo verwarrend zou zijn. Zo heeft cola light Nutri-Score B en olijfolie Nutri-Score C. Maar dat betekent niet dat cola light gezonder is dan olijfolie want beide producten komen uit verschillende categorieën.
Voor of tegen
Huysmans: “Het is maar hoe je het bekijkt. Voorstanders van de Nutri-Score zullen zeggen dat de helft van de consumenten weet hoe het werkt. Tegenstanders zullen zeggen dat de helft van de consumenten het niet snapt.” De Franse bedenker van de Nutri-Score Serge Hercberg reageerde op Twitter enthousiast op het onderzoek dat Nederlandse consumenten positief zijn.
Huysmans snapt de discussie, maar noemt het een onoplosbaar probleem. “Het doel om een product zo’n label te geven is om voeding gezonder te maken. Fabrikanten herformuleren hun producten en het helpt consumenten om een gezonde voedingskeuze te maken. Als je wacht op het perfecte voedingslabel, komt er niets en dat boekt ook geen vooruitgang.”
De woorden van de - van origine Vlaamse - econoom sporen met het oordeel van de Gezondheidsraad die liet weten dat een perfect logo dat tegelijk doet wat de EU van een keuzelogo verwacht en wat Nederlandse experts het liefst zouden willen niet bestaat. We zullen dus met wat imperfecties moeten leren leven.
Kaasmakers hoeven niet bang te zijn
Op basis van de enquête valt niet af te leiden of consumenten daadwerkelijk hun gedrag zullen aanpassen. Respondenten gaven wel aan dat ze zouden overwegen om een andere jam te kopen met een betere Nutri-Score, zelfs als die duurder zou zijn. In Frankrijk is het logo al langer massaal te vinden in de supermarkten. Gedragsonderzoek daar laat zien dat consumenten producten kiezen die volgens de Nutri-Score gezonder zijn. De makers van Nederlandse erkende streekproducten (vaak rijk aan vet en zout) hoeven niet bang te zijn: 41% van de respondenten in het onderzoek van Huysmans gaf aan de Gouda Holland kaas te blijven kopen, ondanks de matige Nutri-Score.
Dit artikel afdrukken
De Nutri-Score geeft met een kleur op de verpakking aan hoe gezond een product is, variërend van A (groen en gezond) tot E (rood en ongezond in grote hoeveelheden). De score is gebaseerd op de voedingswaarde van een product. Een product krijgt bonuspunten (en gaat meer richting groen) voor bijvoorbeeld de hoeveelheid eiwit, vezels, groenten en fruit, en strafpunten (en neigt verder naar rood) voor bijvoorbeeld de hoeveelheid verzadigd vet, suiker en zout. Het moet de consument helpen om een gezonde voedingskeuze te maken.
Verwarrend of informatief
De kleurcode informatie moet consumenten helpen de gezonde keuze te maken tussen producten in een product in dezelfde categorie. De discussie rondom de Nutri-Score draait vooral om dat het voedselkeuzelogo verwarrend zou zijn. Zo heeft cola light Nutri-Score B en olijfolie Nutri-Score C. Maar dat betekent niet dat cola light gezonder is dan olijfolie want beide producten komen uit verschillende categorieën.
Als je wacht op het perfecte voedingslabel, komt er niets en dat boekt ook geen vooruitgangEr zit dan ook een verschil tussen wat de consument vindt van de Nutri-Score en of de consument snapt hoe de Nutri-Score werkt. Om het begrip te testen stonden de volgende twee stellingen in de enquête: ‘De Nutri-Score is informatief bij het vergelijken van producten zoals yoghurt A met yoghurt B’ (juiste stelling) en ‘De Nutri-Score is informatief bij het vergelijken van producten zoals yoghurt met ontbijtgranen’ (onjuiste stelling). Maar liefst 83% is het eens met juiste stelling tegenover 47% die het eens is met de onjuiste stelling. Dat duidt erop dat consumenten toch niet goed weten hoe de Nutri-Score werkt.
Voor of tegen
Huysmans: “Het is maar hoe je het bekijkt. Voorstanders van de Nutri-Score zullen zeggen dat de helft van de consumenten weet hoe het werkt. Tegenstanders zullen zeggen dat de helft van de consumenten het niet snapt.” De Franse bedenker van de Nutri-Score Serge Hercberg reageerde op Twitter enthousiast op het onderzoek dat Nederlandse consumenten positief zijn.
Huysmans snapt de discussie, maar noemt het een onoplosbaar probleem. “Het doel om een product zo’n label te geven is om voeding gezonder te maken. Fabrikanten herformuleren hun producten en het helpt consumenten om een gezonde voedingskeuze te maken. Als je wacht op het perfecte voedingslabel, komt er niets en dat boekt ook geen vooruitgang.”
De woorden van de - van origine Vlaamse - econoom sporen met het oordeel van de Gezondheidsraad die liet weten dat een perfect logo dat tegelijk doet wat de EU van een keuzelogo verwacht en wat Nederlandse experts het liefst zouden willen niet bestaat. We zullen dus met wat imperfecties moeten leren leven.
Kaasmakers hoeven niet bang te zijn
Op basis van de enquête valt niet af te leiden of consumenten daadwerkelijk hun gedrag zullen aanpassen. Respondenten gaven wel aan dat ze zouden overwegen om een andere jam te kopen met een betere Nutri-Score, zelfs als die duurder zou zijn. In Frankrijk is het logo al langer massaal te vinden in de supermarkten. Gedragsonderzoek daar laat zien dat consumenten producten kiezen die volgens de Nutri-Score gezonder zijn. De makers van Nederlandse erkende streekproducten (vaak rijk aan vet en zout) hoeven niet bang te zijn: 41% van de respondenten in het onderzoek van Huysmans gaf aan de Gouda Holland kaas te blijven kopen, ondanks de matige Nutri-Score.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#4 #5 Huysmans denkt dat de Nutri-Score goed opvalt. De score was natuurlijk niet verboden in Nederland (in Italië wel). Veel mensen hebben het logo ondertussen al gezien, gegeven de gemeenschappelijke verpakkingen met België/Frankrijk van veel merken en inkoopcentrales.
Huysmans en zijn team hebben de geholpen naamsbekendheid getest. Die bleek op 96% uit te komen. Hoog inderdaad. Hij zegt ook dat de steekproef met 300 mogelijk een beperking is.
Volgens de International Olive Oil Council en de Codex Alimentarius mag het niveau van vocht en vluchtige stoffen in extra vierge olijfolie niet hoger zijn dan 0,2% kg/kg.
Door middel van een reflectometrische meting met een digitale monsteroscilloscoop met TDR-funties – onmisbaar in ieders keukenkastje – gekoppeld aan je computer is het vochtgehalte eenvoudig vast te stellen.
Dick #9 Bij mij zitten ze allebei in de zuivel, en ter aanvulling van eiwitten worden vaak zuivelproducten gebruikt.
En dan mengen water en olie ook nog eens niet, maar toch krijg je geen olijven zonder regen. Chemie blijft iets wonderlijks als je niet vanuit de elementaire deeltjes denkt.
Dick Veerman zegt dat zowel in frisdrank als in olijfolie water zit, maar dat je ze daarom nog niet met elkaar kunt vergelijken volgens de komische spelregels van Nutri-score.
Het Voedingscentrum zegt dat in olijfolie 0 gram water zit.
Bij de productie komt water mee uit olijven. Dat water wordt vervolgens van de olie gescheiden. Staat geschreven.