Volgens PAN zegt de Advocaat-Generaal van het Hof in Luxemburg dat het Ctgb "het voorzorgsbeginsel niet hanteert en niet beoogt een hoog beschermingsniveau voor mens en milieu te realiseren. In de conclusie van vandaag van advocaat-generaal Medina van Luxemburg zegt de Advocaat Generaal in drie zaken op basis van prejudiciële vragen gesteld door een Nederlandse administratieve rechtbank (CBB) dat het beleid van de Nederlandse pesticiden-autoriteit Ctgb niet deugt."
In het oordeel van het Hof is die conclusie als volgt verwoord: "de betrokken lidstaat [...] mag afwijken van de beoordeling van de zonaal rapporterende lidstaat". Leden van de EU hebben volgens "het recht om een gevraagde toelating te weigeren wanneer uit de stand van de wetenschappelijke of technische kennis blijkt dat voor het betrokken gewasbeschermingsmiddel niet of niet meer wordt voldaan aan de eis dat er geen schadelijk effect op de gezondheid van mens of dier noch enig onaanvaardbaar effect op het milieu mag zijn.”
Dat betekent dat het Hof zegt dat nieuwe wetenschappelijke inzichten onmiddellijk moeten worden vertaald in beleid. Ze moeten wel op een voldoende mate van 'stand' in de beschikbare kennis berusten.
Een kwestie van meningen
Pikant: het Ctgb vindt dat zich verspreidende gifstoffen bij het spuiten geen volksgezondheidsprobleem vormen. Het activistische TV-programma Zembla verzet zich tegen die gedachte en maakte er een spraakmakende uitzending over. Zodra er voldoende onderzoek is dat in die richting wijst heeft Zembla al gelijk, ook al blijft het bij wijzen en bestaat het bewijs de facto slechts uit de mening van onderzoekers in plaats van hun onderzoeksresultaten. Dus ook als er ander onderzoek is dat niet zo stellig kan worden verkocht of al wat ouder is. Jammer genoeg bestaat wetenschap uit twijfel omdat de resultaten van onderzoek zelden eenduidig zijn. Het Ctgb kan dan ook niet anders dan concluderen dat het op deze manier nooit meer iets kan beslissen. Het College zette zijn oordeel naar aanleiding van vragen van Zembla in een schriftelijke reactie beleefd op een rij.
Alle informatie en de volledige correspondentie met #Zembla redactie staat op onze website; zie:https://t.co/O7ELXKdeeD
— Ctgb (@CTGB_NL) September 28, 2023
Het voorzorgsbeginsel in handen van de wetgever, en daarmee ook de rechter, is een politiek principe. Het legt de bewijslast voor de onschadelijkheid of aanvaardbare schade bij de voorstanders van - zoals in dit geval - bijvoorbeeld gifstoffen die gebruikt worden in het milieu. Zij moeten bewijzen dat die geen negatieve milieu- en gezondheidsimpact kunnen hebben als er geen wetenschappelijke consensus bestaat over de te verwachten schade. De rechter kan geen feitelijke uitspraak over de mogelijke schade doen. Het oordeel of een schade kan ontstaan is dan ook een kwestie van meningen die leidt tot ruzie en aantasting van de autoriteit van het Ctgb en mensen die het voor het College opnemen. Gesprekken op X bewezen gisteren die stelling.
Omdat de overheid burgers onvoldoende beschermt komen ze in de rechtszaal tegenover de boeren te staan. Zo @ZEMBLA: bollengif in Boterveen. Met oa @basbloem, Ad Ragas, Anne de Vries, @marjanminnesma. En een interessant interview met @ministerlnv https://t.co/XQZ3BZSV2M
— Ton van der Ham (@TonvanderHam) September 28, 2023
Ik vind uw bijdrage aan dit sociale medium anders ook niet echt verfrissend/vernieuwend/interessant
— Ton van der Ham (@TonvanderHam) September 28, 2023
U bent vooringenomen, zegt de lobbyist voor Big Agro, M. Soetman !
— hannes verhees (@HannesVerhees) September 29, 2023
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Als we nou eens begonnen met het oneigenlijk gebruik, het gebruik van glyphosaat als desiccant, dan zou ons ontbijt een stuk gezonde worden.
Maar dan moeten alle graan producerende landen wel mee werken.
Het ingewikkelde is dat we voor de toelating van middelen in internationaal verband heldere criteria hebben opgesteld. Je kunt daar van alles van vinden (b.v. of de testen wel voldoende representatief zijn), maar het is vrij eenduidig en daardoor goed te implementeren zonder heel veel politieke afwegingen. De problemen ontstaan als een middel toch een groter risico met zich mee lijkt te brengen dan van tevoren gedacht. Mijns inziens wordt dat probleem door drie samenhangende zaken versterkt: 1. dergelijke risico's zijn vaak minder eenduidig, omdat er altijd diverse factoren tegelijk spelen die het signaal kunnen verstoren, effecten kunnen versterken etc., 2. De procedures vragen interpretatie van die gegevens en daarmee eigen afwegingen en onzekerheden, 3. juist vanwege 2. is het cruciaal om politiek en wetenschap op dat onderdeel te scheiden, wat nu heel lastig blijkt.
Elders op Foodlog (draad over Efsa/glyfosaat en het aanstaande besluit van de EU en de stem van Ndl. daarover) citeert Frank Eric van der Meer em. hoogleraar Ariena van Bruggen die onderzoek deed naar de invloed van glyfosaat op darmflora. Zij heeft aanwijzingen dat glyfosaat (mede) een oorzaak voor obesitas kan zijn en pleit daarom uit voorzorg en onder verwijzing naar soortgelijke wensen van minister Ernst Kuiper voor een verbod op glyfosaat.
De opinie onderstreept de trend naar een heel absolute toepassing van het voorzorgsbeginsel.
En daarmee van het belang om na te denken over wat we hier direct onder wordt besproken.
De toelatingsprocedures en de correcties/monitoring daarvan zijn vooral problematisch en lastig vanwege de juridische en politieke kaders. De trend helpt niet, want we moeten ons zorgen maken over het feit dat we niet aan safe/fail leren doen. Peter van Bodegom liet me weten dat hij zich daar grote zorgen over maakt. Hij stuurde me dit artikel (dat een begin maakt van een zinvollere discussie hoe we 'veilig kunnen experimenteren' met iets waarover wetenschappelijk alleen maar te welles/nietessen valt): Postregistration monitoring of pesticides is urgently required to protect ecosystems (2017!).
Hoeveel "voorzorg" is nodig om de maatschappelijke "nazorg' te minimaliseren? Zou het kunnen dat de Nederlandse wens om te "polderen" altijd tot onwenselijke rommeltjes leidt die Wouter de Heij opbrengt? Mooie draad, nu al!
Bij afschaffen glyfosaat speelt de factor tijd ook een rol. Alternatieven voor glyfosaat gaat de boer veel meer tijd kosten. Voor de boer een werkweek van 100 uur?