Lees ook
Vorige week is de vierde opengegaan. In Dilbeek, ten westen van Brussel. Cru is verlieslijdend. Bijzonder, als je bedenkt dat Colruyt Group beursgenoteerd is. Want de weg naar winst was al best lang (eind 2014, dus bijna acht jaar), maar dat pad is nog steeds niet ten einde.

Cru is verlieslijdend. Bijzonder, als je bedenkt dat Colruyt Group beursgenoteerd is.
Het Belgisch retailblad Gondola heeft business unit manager Jo Spiegeleer (degene die bij Colruyt Group de directe verantwoordelijke is voor Cru – Colruyt schrijft zelf trouwens ‘CRU’, helemaal in hoofdletters) gevraagd naar hoe dat er nu voor staat. Het blijkt dat we dat doel van toen nu kleiner is geworden: vijftien tot achttien winkels. Maar Spiegeleer zegt dat Colruyt zich nu niet meer op een aantal wil vastpinnen. "Het kunnen er ook tien of twaalf zijn.” En hij wil geen tempo uitspreken, omdat voor Cru altijd naar bijzondere panden wordt gezocht, maar dan kan het lang duren voordat de opening werkelijkheid wordt.

Om de verlieslijdende situatie echter te keren, moeten er meer Cru-vestigingen bijkomen, dan wordt de formule rendabeler. Dus wordt er ook uitgebreid als de omstandigheden (koopkracht, zorgen om de energierekening etc.) moeilijk zijn. Dat geldt des te meer voor Cru want die bijzondere producten worden niet met korting of acties aan de man gebracht, integendeel.

Hoe langer het duurt voordat we met Cru winst maken, hoe mooier. Een denktrant als: ‘Slow food? Dan ook slow profit
Op de vraag of Cru levensvatbaar is, zegt Spiegeleer ronduit ja. Maar het vraagt tijd. Bijzonder om te merken dat een beursgenoteerd bedrijf zich al dat engelengeduld permitteert. Maar: dat is een goed teken. Karel van Eerd (van de familie van Jumbo, verdere uitleg niet nodig) heeft herhaaldelijk gezegd dat als Jumbo Supermarkten beursgenoteerd zou zijn, hij nooit de tijd had gehad om de tegengestelde aspecten ‘groot assortiment’, ‘laagste prijs’ en ‘hoogste service’ te verenigen. Colruyt Group gunt Cru die tijd dus wel, beursgenoteerd of niet.

Maar goed, dan hebben we het wel over een nevenactiviteit, naast Colruyt Lage Prijzen, Okay, Bio-Planet etc. Met maar vier vestigingen.

Jean-Pierre Roelands, de destijds bij Colruyt Group vertrekkende commercieel directeur die bij zijn afscheid het hele concept van Cru bij de directie op tafel zette (en die directie zei daar dus ja tegen), heeft in een interview in FoodPersonality eens gezegd: hoe langer het duurt voordat we met Cru winst maken, hoe mooier. Een denktrant als: ‘Slow food? Dan ook slow profit’.

Uitzonderlijk.

Winstwaarschuwing

Colruyt is zich bewust van de gevaren van deze markt voort kleine winkelconcepten door hun gebrek aan inkoopmacht en liet dat in de pers weten. Toch investeert het bedrijf door in CRU.

Het engelengeduld van Colruyt is nog uitzonderlijker in het licht van de winstwaarschuwing die de supermarktketen bij zijn algemene vergadering naar buiten bracht. Door stijgende energie-, transport- en loonkosten (dit boekjaar meer dan €200 miljoen) staat het bedrijfsresultaat onder druk. Bovendien wil Colruyt vasthouden aan zijn strategie om de laagste prijzen voor de consument te kunnen garanderen, hetgeen niet gemakkelijk is in België waar de concurrentie (onder meer sinds de komst van de Nederlandse supermarkten Albert Heijn en Jumbo bikkelhard blijft en de verkochte volumes in de voedingsretail teruglopen als gevolg van het lagere consumentenvertrouwen. Topman Jef Colruyt liet weten de kostenstijging en ook de voedselinflatie niet door te kunnen rekenen naar de klant. Een koersval van meer dan 20% was het gevolg, waarmee het concern in één klap €500 miljoen aan waarde verloor en terug viel naar het niveau van 2006.

In VILT vreest retailexpert Stefan van Rompaey van de vakwebsite RetailDetail voor wat komen gaat: "Retailers hebben te maken met enorme kostenstijgingen voor bijvoorbeeld energie en ook de loonkosten die in januari met 10 procent zullen stijgen. Hierdoor worden de dunne marges nog dunner en zet men alles op alles om de meerprijs voor voedsel te beperken." Dat betekent keiharde onderhandelingen met voedselproducenten. "De eerste keten die de prijzen verhoogt, ligt eruit”, schetst Van Rompaey de grimmige strijd tussen supermarkten onderling. Waarbij Colruyt in de bijzondere positie verkeert dat het bedrijf door zijn laagsteprijzenstrategie wellicht als eerste in de problemen komt, maar anderzijds wel marktaandeel wint doordat "mensen in deze tijd de prijsstunter opzoeken.”


Dit artikel maakt deel uit van de contentsamenwerking tussen FoodPersonality en Foodlog.
Dit artikel afdrukken