Waarom ruilen we geen Europese wijn, melk en varkens tegen Chinese zonnepanelen? Wij hebben teveel van het één en zij teveel van het ander.
De EU importeerde vorig jaar voor 21 mrd aan zonnepanelen uit China. Ze zijn daar zodanig goedkoop dat de EU oordeelde dat er importheffingen moesten worden ingesteld om de eigen productie te redden. China reageerde met tegenmaatregelen en kondigde aan een onderzoek te starten tegen de dumping van wijn op de Chinese markt.
Omgekeerde wereld
Zo ontstond het tot op heden grootste handelsconflict tussen de EU en China, schrijft het FD van gisteren. De Vlaamse EU-commissaris Karel de Gucht kwam met een oplossing. Zet geen heffing op de Chinese panelen, maar koop ze gewoon duurder in. Nederland en Duitsland vonden zelfs de heffing al onzin. De zonnepanelenproductie in de EU was toch al omgevallen, vonden ze volgens het FD.
Het duurder maken van importen is dus helemaal de omgekeerde wereld.
Gemiste kans
Zo bekeken slaat de Gucht een flater. Hij had bijvoorbeeld ook een meerjarige deal kunnen sluiten over de export van varkensvlees waar de Chinezen te weinig van hebben en wij teveel. Dat geldt natuurlijk ook voor wijn en melk.
De EU kan zijn belangen kennelijk niet goed wegen en verkopen. Daarom voert het een merkwaardige handelspolitiek met het om voedsel schreeuwende China dat graag high tech industrieproducten wil exporteren. Dat kan slimmer.
Waarom zou je de voedselhandel met China overlaten aan de vrije markt waarop de EU-productie uit de traditionele landen onder zijn kostprijs moet werken, terwijl dat enorme land blijkbaar graag bereid is tot deals waarin het industriele producten tegenover agrarische stelt?
Om minder kansen te missen, moeten we in ons deel van de wereld misschien weer eens met heel andere ogen naar de relatie tussen landbouw en industrie leren kijken.
Fotocredits: Milk and Cookies Setup, uitsnede, Nick Wheeler
Dit artikel afdrukken
Omgekeerde wereld
Zo ontstond het tot op heden grootste handelsconflict tussen de EU en China, schrijft het FD van gisteren. De Vlaamse EU-commissaris Karel de Gucht kwam met een oplossing. Zet geen heffing op de Chinese panelen, maar koop ze gewoon duurder in. Nederland en Duitsland vonden zelfs de heffing al onzin. De zonnepanelenproductie in de EU was toch al omgevallen, vonden ze volgens het FD.
Het duurder maken van importen is dus helemaal de omgekeerde wereld.
Gemiste kans
Zo bekeken slaat de Gucht een flater. Hij had bijvoorbeeld ook een meerjarige deal kunnen sluiten over de export van varkensvlees waar de Chinezen te weinig van hebben en wij teveel. Dat geldt natuurlijk ook voor wijn en melk.
De EU kan zijn belangen kennelijk niet goed wegen en verkopen. Daarom voert het een merkwaardige handelspolitiek met het om voedsel schreeuwende China dat graag high tech industrieproducten wil exporteren. Dat kan slimmer.
Waarom zou je de voedselhandel met China overlaten aan de vrije markt waarop de EU-productie uit de traditionele landen onder zijn kostprijs moet werken, terwijl dat enorme land blijkbaar graag bereid is tot deals waarin het industriele producten tegenover agrarische stelt?
Om minder kansen te missen, moeten we in ons deel van de wereld misschien weer eens met heel andere ogen naar de relatie tussen landbouw en industrie leren kijken.
Fotocredits: Milk and Cookies Setup, uitsnede, Nick Wheeler
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ja dat is het eerste waar ik aan dacht toen ik het in het duitse nieuws hoorde: Wàt gaan de chinezen doen met de import van varkens, melk(poeder) e.a.?? Want een 'tegenactie' komt er daar kan je op wachten.
Waarom word er niet niet beter nagedacht? onderhandeld? Ik kan er met mijn boerinnenverstand niet bij.
Vanuit de economische theorie van internationale handel ligt zulke vrijhandel (niet: direct ruilen via staatsdeals) wel erg voor de hand. Maar Karel de Gucht weet vermoedelijk zonder verder nadenken beter dan wie ook dat de landbouw vanoudsher niet vooraan staat in pleidooien voor vrije markt toegang, en dat de zonnenpanelen industrie in Duitsland en Spanje ook met veel subsidies is opgebouwd.
Lijkt me dus prima als we vanuit de agrarische sector de draai maken naar vrijhandel - en dan ook graag echt, dus ook ri. Mercosur en NAFTA. Goed voor de wijn- en kaasexport. De varkens voor China zullen dan wel uit Canada en Brazilie komen, zo vermoed ik. Tenzij we de productiekosten hier behoorlijk weten te drukken met ongesubsidieerde zonnepanelen op de daken ;-)
Krijn, ik las op twitter Joris Baecke, boerenvoorman en akkerbouwer. Hij zei 'spijker op zijn kop'. Ook Siem Jan Schenk, boerenvoorman en koeienboer, toonde zich al eens voor de ruil melk/zonnepanelen.
Maar dat is natuurlijk begrijpelijk. Het zijn boeren die hun teveel kwijt moeten. Maar Chinezen zijn gewoon slim. Snap jij nou waarom ze tegen de wetten van de economie in zelfs Stegeman aan het overnemen zijn?
@Dick - Chinezen investeren in bedrijven (naar ik aanneem) vanwege rendement en in sommige gevallen kunnen ze wat extra rendement maken omdat ze (met bv. Smithfields en Stegeman) know how binnenhalen die heel goed in China toepasbaar is. En misschien (zo schatten ze vermoedelijk in) beter onder hun leiding dan onder Amerikaanse leiding.
Uit de OECD Outlook herinner ik me dat de agrarisch-economische modellen voor komende jaren ook meer prijsstijging voorzien voor zuivel dan voor varkens. Verklaring van onze Parijse vakbroeders: varkensproductie is in Brazilie en China zelf veel makkelijker uit te breiden bij toenemende vraag dan zuivel. (en dat draagt dan weer bij aan mijn scepsis als ik lees dat we uit West-Europa meer varkens zouden kunnen exporteren door hier eerst soja naar toe te slepen).
Dat een aantal Nederlanders voorstander is van vrije import van zonnepanelen en (al of niet in ruil) export van wijn en kaas (en OK, varkens op korte termijn) moet worden toegejuigd. Ik hoop dat ze hun Europese collega's weten te overtuigen. Waarbij de Vlaamse liberaal Karel De Gucht vermoedelijk niet eens de lastigste is.
Krijn Poppe leeft in een geïdealiseerde zgn. liberale wereld. Ik verzeker u dat Ricardiaanse wereldbeeld heeft nog nooit gedeugd en ook al importeer je die dingen die ik af en toe voor een klant op het dak pleur volledig vrij, zonne-energie is en blijft een volstrekt gesubsidieerde zaak met een onmogelijke business case die iedereen, die enigszins op de rand van een bierviltje kan rekenen, wel snapt. Anders kunnen we er namelijk maar beter direct mee stoppen.