Omgekeerde wereld
Zo ontstond het tot op heden grootste handelsconflict tussen de EU en China, schrijft het FD van gisteren. De Vlaamse EU-commissaris Karel de Gucht kwam met een oplossing. Zet geen heffing op de Chinese panelen, maar koop ze gewoon duurder in. Nederland en Duitsland vonden zelfs de heffing al onzin. De zonnepanelenproductie in de EU was toch al omgevallen, vonden ze volgens het FD.
Het duurder maken van importen is dus helemaal de omgekeerde wereld.
Gemiste kans
Zo bekeken slaat de Gucht een flater. Hij had bijvoorbeeld ook een meerjarige deal kunnen sluiten over de export van varkensvlees waar de Chinezen te weinig van hebben en wij teveel. Dat geldt natuurlijk ook voor wijn en melk.
De EU kan zijn belangen kennelijk niet goed wegen en verkopen. Daarom voert het een merkwaardige handelspolitiek met het om voedsel schreeuwende China dat graag high tech industrieproducten wil exporteren. Dat kan slimmer.
Waarom zou je de voedselhandel met China overlaten aan de vrije markt waarop de EU-productie uit de traditionele landen onder zijn kostprijs moet werken, terwijl dat enorme land blijkbaar graag bereid is tot deals waarin het industriele producten tegenover agrarische stelt?
Om minder kansen te missen, moeten we in ons deel van de wereld misschien weer eens met heel andere ogen naar de relatie tussen landbouw en industrie leren kijken.
Fotocredits: Milk and Cookies Setup, uitsnede, Nick Wheeler
Dick, mee eens - ik heb de titel "The art of strategic conversation" altijd een hele mooie samenvatting gevonden van zijn denken. Een goed scenarioproces hoort tijd in te bouwen voor 'campfire stories'.
Voor de wijsbegeerte zelf moet ik passen, dat laat ik aan jou.