Stadslandbouw is hot. Het wordt politiek omarmd en ontgroeit de geitenwollensokkenscene. Inmiddels komen de eerste kant en klare Doe-Het-Zelf oplossingen voor thuisgebruik op de markt.
In ons land staat stadslandbouw op de agenda van menig congres. Er worden kantoorgebouwen voor omgebouwd en braakliggende terreinen voor vrijgegeven.In de VS al net zo. Daar wordt het 'micro-tuinieren' zelfs nog enthousiaster beleden dan hier. De FAO (Food and Agriculture Organization) heeft recent uitgerekend dat micro-tuinen - gedefinieerd als intensief bewerkte kleine oppervlakten zoals balkons, patio's, daken - arme stadsbewoners kunnen helpen meer gezond eten op hun bord te krijgen. Een goed onderhouden micro-tuin van 1 vierkante meter (!) kan jaarlijks 200 tomaten opleveren, of 36 kroppen sla per 2 maanden, 10 kolen per drie maanden en 100 uien per 4 maanden. Micro-tuinieren kun je in allerlei bakken en containers doen: met plastic gevoerde kisten, afvalemmers of zelfs oude autobanden.
In de VS is deze maand een heel hippe variant van microtuinieren geïntroduceerd: de 'Nourishmat'. Onhandige tuinierders, die niet weten hoe of waarmee te beginnen, zijn hiermee in een keer van al hun zorgen af. De Nourishmat is een plastic mat van 1,20 bij 1,80m die je uitrolt op de grond of, bij het vermoeden van vervuilde grond, een plantbed. In de mat zitten gaten voor 18 verschillende soorten kruiden en groenten, die worden er uiteraard bijgeleverd. Je stopt de zaadballen in de gaten, geeft een beetje water en hup, je microtuin levert je tot ruim 13 tot 23 kilo opbrengst aan groenten en kruiden. De mat zorgt ervoor dat je niet hoeft te wieden en is ook nog eens 3 tot 5 jaar te gebruiken.
De 'high-tech' kant van microtuinieren floreert. Inmiddels zijn er allerlei spannende materialen en methodes ontwikkeld, van 'aeroponics' tot 'aquaponics' (waarbij je behalve planten ook vissen teelt) en eetbare groenmuren. De tools mogen in onze stadse omgeving dan misschien nieuw zijn - het idee om zelfs de kleinste beschikbare oppervlakten te gebruiken voor iets eetbaars is dat allerminst. Niet voor niets heetten de microtuinen die tijdens de eerste en tweede wereldoorlog in de VS, Engeland en Canada geplant werden, 'Victory gardens'.
Fotocredits: www.nourishmat.com
Dit artikel afdrukken
In de VS is deze maand een heel hippe variant van microtuinieren geïntroduceerd: de 'Nourishmat'. Onhandige tuinierders, die niet weten hoe of waarmee te beginnen, zijn hiermee in een keer van al hun zorgen af. De Nourishmat is een plastic mat van 1,20 bij 1,80m die je uitrolt op de grond of, bij het vermoeden van vervuilde grond, een plantbed. In de mat zitten gaten voor 18 verschillende soorten kruiden en groenten, die worden er uiteraard bijgeleverd. Je stopt de zaadballen in de gaten, geeft een beetje water en hup, je microtuin levert je tot ruim 13 tot 23 kilo opbrengst aan groenten en kruiden. De mat zorgt ervoor dat je niet hoeft te wieden en is ook nog eens 3 tot 5 jaar te gebruiken.
De 'high-tech' kant van microtuinieren floreert. Inmiddels zijn er allerlei spannende materialen en methodes ontwikkeld, van 'aeroponics' tot 'aquaponics' (waarbij je behalve planten ook vissen teelt) en eetbare groenmuren. De tools mogen in onze stadse omgeving dan misschien nieuw zijn - het idee om zelfs de kleinste beschikbare oppervlakten te gebruiken voor iets eetbaars is dat allerminst. Niet voor niets heetten de microtuinen die tijdens de eerste en tweede wereldoorlog in de VS, Engeland en Canada geplant werden, 'Victory gardens'.
Fotocredits: www.nourishmat.com
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ach. Zoiets heet een hype. Over een paar jaar is het weer grotendeels over, want uiteindelijk wordt het voor de meeste mensen saai en een last c.q. verplichting.
Gaat ook prima met aardbeien, Een pallet op zijn kant of in een systeem gemaakt van gerecyclede PET-flessen
Zo te zien zijn ze nog niet helemaal klaar. Er loopt nog een kickstarter.
55$ voor de herbmat zelf (inclusief zaadjes) en een jaarlijkse "refill"-pack met (zaadjes seedballs kost 45$. Mooie business als je het van de grond krijgt.
Het is overigens niet helemaal hype. Het idee achter de seedballs is wel leuk gedaan:
"Seedballs are a method for distributing seeds by encasing them in nutrient rich mixture of clay and compost. This protects the seeds by preventing them from over drying, being blown away by wind or eaten by birds and rodents."
Ik denk dat ik het maar hou bij wat stekplantjes plus een paar plantenbakken en bloempotten.
Business as usual en een horde (verslaafde) kookprogrammakijkers die onder het excuus zo weinig tijd te hebben probleemloos geld uitgeven voor iets dat hen leuk 'lijkt'. Moesten de meesten van hen dan ook nog dagelijks koken, dan zou die ruim 13 tot 23 kilo opbrengst aan groenten en kruiden ook nog opgegeten raken. Maar voor mij niet gelaten: elk diertje zijn pleziertje. Terwijl ze dat doen, spoken ze niks anders (verkeerds) uit ;-)
Ik vind het eigenlijk een briljant idee die mat. Lekker makkelijk, mensen kunnen mooi zien hoe een plant groeit, ervaren hoe echt verse groente smaakt. Ook heel leuk en leerzaam voor kinderen overigens.