Dat dreigt tenminste het geval te worden, zegt The Washington Post.

De krant biedt ruimte aan een alarmerend artikel over de toenemende visconsumptie en afnemende visstanden ter wereld. De vis raakt op, als we niet ingrijpen al in 2050. In 2010 kwam uit de 'Census of Marine Life' al dat 90% van de grote vissen door overbevissing verdwenen zijn, juist ook van soorten die we graag eten, zoals Atlantische zalm, tonijn, heilbot, zwaardvis en kabeljauw.

Wil de mens (zee)vis kunnen blijven eten, dan moeten er twee dingen gebeuren: vangstverboden en -quota's zodat de visstand zich kan herstellen. En de wilde visvangst aanvullen of zelfs vervangen door kweekvis. Volgens de FAO wordt er al bijna evenveel vis gekweekt als gevangen, en zal in 2015 de balans doorslaan in het voordeel van kweekvis. Het is dus van groot belang dat kweekvis z'n niet al te beste naam (antibioticagebruik, milieuschade, smaak) snel afschudt. Dat kan, want er zijn inmiddels allerlei nieuwe, schone en duurzame technologieën om kweekvis zijn wereldreddende potentie te laten vervullen.

De auteurs (Amy Novogratz en Mike Velings) zijn de oprichters van het eerste investeringsfonds dat zich uitsluitend op duurzame aquacultuur richt, Aqua-Spark.
Dit artikel afdrukken