Leven is lijden. Zelfs de optimisten en de gelukkigen onder ons juichen niet van de geboorte tot de dood. Wie uitzicht op beter heeft, er op kan vertrouwen dat het wel weer goed komt bij tegenslag en ziekte, ergens mee om kan gaan zonder er onderdoor te gaan, die heeft vermoedelijk een leven dat je een leven ‘in welzijn’ zou kunnen noemen. Ondanks af en toe forse tegenwind.
Fysiek lijden vrij gemakkelijk te beoordelen
En hoe is dat dan voor een dier? Fysiek lijden is vrij makkelijk te beoordelen. Dieren die vermagerd zijn, of juist te vet, teruggetrokken, angstig, apathisch, een doffe vacht hebben, de veren omhoog, er scharrig uitzien. Die voelen zich niet goed en als dat niet aan een kortstondig ‘griepje’ te wijten is maar verworden is tot een chronische staat van zijn, door wat voor omstandigheden dan ook, dan kunnen we gerust zeggen dat er van welzijn geen sprake is.
Mentaal lijden is bij dieren ook wel te zien. Apathie, dwangbewegingen, afzondering, angstbijten. Als reactie op slechte verzorging of zelfs mishandeling, of opperste verveling. Het is zichtbaar en goed herkenbaar.
Wat is dierenwelzijn? is eigenlijk een onmogelijke vraag. Het eerlijkste antwoord is: dat weet ik nietFysiek gezond dier hoeft zich nog niet wel te voelen
Onze dieren leven onder onze hoede, in huis of stal, en doen dat al tienduizenden jaren. Stress om predatoren hebben ze niet, eten en drinken krijgen ze aangereikt. Ze leven in gevangenschap maar ze weten niet beter. Zou je kunnen redeneren. Ze functioneren als levend wezen en als ze niet te vaak (vermijdbaar) ziek zijn zou je daarvan kunnen concluderen dat het met het welzijn wel goed zit. Of is dat te kort door de bocht? Ik denk het wel.
Onbedoeld deed ik ooit een experiment. Ik kreeg een vijftal legkippen uit een destijds regulier kooihuisvestingssysteem, met gebrande snavels. Ze waren gezond, legden eieren, aten en dronken maar ze zagen er bij aankomst niet geweldig uit. Zoals een verslonsde mens in een versleten jas. Ze kregen een hok, waar ze na een gewenningstijd uit mochten. Vanaf toen hadden ze een dagelijkse routine met altijd min of meer hetzelfde rondje om het huis. Stofbadje hier, even rusten daar, beetje pikken links en rechts. Vrolijk gekakel. ’s Avonds weer naar het nest om te slapen en ’s morgens een ei te leggen. Binnen drie weken zagen ze er prachtig uit, vol in een glanzend verenpak. Daar viel wat mij betreft maar één conclusie uit te trekken.
Wat is het welzijn van dieren ons waard?
Over de vraag ‘wat is dierenwelzijn?’ kun je eindeloos, waardenvrij, filosoferen. Een onderliggende, praktischer en concretere vraag is: ‘wat is het welzijn van dieren ons waard?’. Dat is een veel eenvoudiger discussie, immers het is een discussie tussen mensen en we hoeven ons aan interpretatie en extrapolatie niet te wagen. Laten we een antwoord formuleren.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Mooie bijdrage, die goed past bij de vorige discussie dat onder het mom van ontbreken van een verdienmodel voor beter leven 3 sterren dan maar niet nadenken over ethische principes.
Dat onbedoelde experiment van gangbaar naar scharrelend welzijn toont duidelijk, dat er wel degelijk verschil is.
Als maatschappij moeten wij de keus maken. En als die keus alleen door de portemonnee gemaakt wordt klopt het niet.
Daarom zou ik graag meer regels voor dierenwelzijn willen opleggen vanuit de EU. Gekoppeld aan herverdeling van welvaart en welzijn via een nieuw belastingstelsel, zodat iedereen duurzaam diervriendelijk voedsel kan nuttigen.
Ruimte lijkt mij een belangrijk aspect van dierenwelzijn. Ik vermoed dat meer ruimte ook betekent minder dieren in Nederland. Als ik bijvoorbeeld kijk naar de plannen voor kippenhouderij van Kemperland: 52.000 kippen op ca 30 ha. Dat is dan wel inclusief o.a. belevingspark, fruitbomen en een winkel. Niet maatgevend wellicht, maar het geeft een richting aan? Zoiets kun je ook opzetten voor varkens? Dat wordt nog een uitdaging om daar een verdienmodel van te maken?
Net als bij o.a. klimaatbeleid, ontkom je dan niet aan "flankerende maatregelen" - eufemistisch gezegd - ofwel ons economisch/financieel/politiek systeem dient dan behoorlijk te worden aangepast. Nou ja, dat moest toch al.
Interessant, de twee vragen die in de laatste alinea naast elkaar gezet worden: ‘wat is dierenwelzijn’ versus ‘wat is het welzijn van dieren ons waard’. Hoewel ik het punt begrijp dat de eerste vraag eentje is waar we met z’n allen oeverloos over zouden kunnen filosoferen en de tweede vraag concreter en praktischer is, vraag ik me toch af hoe je de tweede vraag kunt beantwoorden zonder een (min of meer) sluitend antwoord te hebben op de eerste vraag.
#2, dan hebben we 35000 ha nodig om aan de NL vraag naar kip te voldoen
'Daar viel wat mij betreft maar een conclusie uit te trekken.'
Welke dan? Dat dieren (of mensen) die veel moeten presteren er anders uitzien dan degene die dat niet hoeft? Dat werken een abjecte inbreuk op je vrije tijd is?