De bank blijkt in de nasleep van de kredietcrisis kritischer te zijn gaan kijken naar de financieringsrisico's van boeren. Kortere looptijden, minder focus op het onderpand (de stal of kas) en meer op de cashflow van de ondernemer moeten de boeren en tuinders minder afhankelijk maken van de bank. Dat is niet alleen voor de bank beter, maar ook voor de klanten zelf, al leidt het soms tot boosheid bij boeren.
"Bedrijven kunnen beter zelf een buffer hebben, in plaats van alles te lenen bij de bank", zegt Ruud Huirne. "Ons uitgangspunt is steeds meer geworden dat een boer of tuinder twee slechte jaren moet kunnen overbruggen zonder hulp van de bank. Net als in andere ondernemingen mag je in de landbouw toch een solvabiliteit van minimaal 30 of 40% verlangen."
Deze uitspraken betekenen dat de marginaal rendabele ondernemingen binnen de boerensector minder gemakkelijk financiering loskrijgen. De toekomst is aan marktgerichte bedrijven die geld weten te verdienen en een eigen buffer weten op te bouwen waaruit ze slechte jaren kunnen financieren.
Het uitstaande krediet van Rabobank aan de Nederlandse boeren en tuinders mag dan dalen, aan voedselverwerkende bedrijven en de buitenlandse food- en agrisector is de bank juist meer gaan lenen, schrijft het FD. "Door aan meer klanten te lenen, niet door hogere kredieten te verstrekken."
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Een bank die zelf maar 6% eigenvermogen heeft eist van hun cliënten 40%?
Op 1 december 2018 heb ik op mijn linkedIn dit verhaal gepubliceerd over een boer die geen duurzaamheidsfinanciering van 1,5 ton kon krijgen bij de bank. Zijn lasten waren: acht ton financiering tegenover 33 ha eigen grond inclusief gebouwen en opstallen die onder de hypotheek vallen. Zie: https://www.linkedin.com/pulse/zomaar-een-boer-nare-chat-gerlant-zielman/
De financiering van dat bedrijf maar ook vele anderen hier in Salland en Twente die het zelfde probleem hadden zijn het afgelopen halfjaar overgegaan naar de Volksbank in Duitsland. De bank in Emmerich is daarin een belangrijke speler.
Bovenstaand wetend en de Rabo reactie lezend is dit kort samenvattend wat ik nu concludeer.
Door alle flaters die ze gemaakt hebben in het buitenland is er steeds geen winst gemaakt en is dus het eigenvermogen van de bank niet aangegroeid.
De bank die zelf geen gezonde financiële situatie heeft gaat nu over de ruggen van agrarische bedrijven die voldoende eigenvermogen hebben maar het inkomen laag houden door hoge afschrijving proberen orde op zaken te stellen.
Belangrijk voor hen nu is dat de winst van een boer hoog is, dit is immers cijfermatig de garantie dat het geld binnen komt.
De plaatselijke rabo zat vroeger rond de 15-20% eigenvermogen. Raad is wat het eigen vermogen van die Duitse bank is? Dat zit daar boven.
Ik raad iedere boer aan, tot nu toe achter de schermen om eens over de grens te kijken...
Maak maar snel van het MVO een SVO!
Sociaal verantwoord ondernemen.
De Rabo is in hoog tempo d'r eigen glazen aan het ingooien.
En het ergste vind ik nog dat ze "gered" gaan worden wanneer 'hun' visie verkeerd blijkt te zijn.
Gerlant en Jos, vinden jullie dat een bank (af en toe) marginaal rendabele activiteiten met krediet in de benen moet houden?
#3 Wat is marginaal?
Het zit h'm meer in het veranderen van de spelregels tijdens de wedstrijd.
De één zegt nu: we hadden afgesproken 20 jaar, de ander zegt: ik weet van niets!, met de nadruk op !
Wat is marginaal?
Wat zit ik nou te lullen Dick Veerman je komt verdomme zelf uit die wereld! Ik hoef jou niets wijs te maken.