Er is een verhaal van Roald Dahl over de ontmoeting van een vrouw met een arts. Zoals bekend zijn artsen de meest begeerde liefdespartners. Het klikt dan ook, maar die arts noemt al gauw bij alles wat de vrouw eet, drinkt, of rookt de bijbehorende ontluisterende wetenschappelijke onderzoeksresultaten. Gevolg: aan het eind van het verhaal is de vrouw hem helemaal zat.
Bovenstaande advertentievrouw drinkt een glas Roosvicee met 50% zuiver water, en is gelukkig, want is ervan overtuigd dat dat helpt voor haar huid en haar algehele gezondheid. Maar zoals hier vaker is beweerd, is extra water drinken vermoedelijk maar zelden nuttig. En dat wrijven Amerikaanse onderzoekers de wereld ook nog maar eens een keer in. Ik hoop dat de vrouw dit bericht op nu.nl niet leest en van haar geloof valt. Zoals premier Balkenende al zei in het Hour of Power: "zonder geloof kun je niet functioneren." Ook in de niet reli-zin van het woord een waarheid als een koe.
En dus is water drinken wél nuttig.
De Venus van de Verantwoorde Tussendoortjes lacht net iets minder mooi met haar geluk van de rotsvaste wetenschappelijke meergranenbodem.
Beeldquotes: fragmenten Roosvicee-advertentie en Verkade-advertentie, Allerhande 04-08
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik ben compleet de weg kwijt in deze experimentele logica:
Zoals premier Balkenende al zei in het Hour of Power: "zonder geloof kun je niet functioneren." Ook in de niet reli-zin van het woord een waarheid als een koe.
En dus is water drinken wél nuttig.
Leg 'ns uit.
@Dick, zoiets:
1. Veel water willen drinken is een geloof
2. Een geloof is een voorwaarde om te functioneren
DUS
3. Veel water willen drinken helpt om te functioneren
In het algemeen: een gammele dieetleer navolgen is beter dan er maar op los eten. En het geeft je ook nog eens structuur en betekenis in je leven. Ha, dat is in twee zinnen waar Louise Fresco naartoe wil.
Dat is Louise Fresco gereduceerd tot reli-foodie fundamentalist. Denk je dat ze zich daarin zou herkennen?
Ik waag dat ernstig te betwijfelen. Zij verdedigt m.i. het ethische accent van religie: basaal respect voor wat we eten (= het is niet zo vanzelfsprekend dat het er iedere dag is), omdat het enorm helpt als we zo'n eenvoudig principe hanteren. Dat is iets fundamenteel anders dan Balkenendes theocratie of een religie ten aanzien van je menu. Dat zijn 'ff gauw' conclusies die wel heel snel gaan.
Overigens, voor kenners van de oude denkers, Fresco's pleidooi voor Nieuwe Spijswetten doet mij denken aan Averroes, de 12e eeuwse Moors-Arabische filosoof die een demagogische, religieuze en rationele manier van communiceren onderscheidde. De onderliggende inhoud was voor hem altijd dezelfde (rationeel en daarom gelegitimeerd). Alleen de vorm verschilt. Fresco's religiositeit is een communicatiemiddel om een complexe boodschap gemakkelijk over te kunnen brengen. Ik heb er hier ooit in die zin - met een mix van zowel sympathie als kritiek - iets over geschreven.
NB: Averroes is te beschouwen als een seculier, ipv religieus geinspireerd denker. Hij was bovendien niet onbekend met de principes van goed openbaar bestuur, iets waarnaar Fresco tav voeding eveneens naar op zoek is. Om nog eens een ander politicus te noemen, daarin ligt ze waarschijnlijk veel dichter bij Frits Bolkestein's volstrekt seculiere (lees: bestuurlijke) pleidooi voor de handhaving van een zgn. joods-christelijk Europa, dan bij Balkenende's theocratische gevoelens.
Wouter, ken je klassieken. Ik heb de nadrukkelijk seculiere Fresco weer gevonden:
Fresco stelt de invoering van Nieuwe spijswetten voor, niet in juridische zin maar in de betekenis van een seculiere ethiek. In de relaties tussen staten, in de verhouding tussen overheid en samenleving en in individueel gedrag stellen de nieuwe spijswetten voedsel weer centraal. De nieuwe spijswetten zijn geen voorstel tot religieus reveil of juridische bemoeizucht, maar een aanzet tot een sociaal contract over voedsel. Zoals de oude, religieuze wetten het doel hadden voedsel te sanctioneren, zo pogen de nieuw spijswetten voedsel te ontdoen van zijn vanzelfsprekendheid en het weer centraal te stellen in onze toekomstige ontwikkeling. In tegenstelling tot de strikte voorschriften uit het verleden gaat het niet om moderne taboes. Dit is dus geen poging tot een dieet voor de eenentwintigste eeuw, dat slaafs gevolgd kan worden door wie het morele gelijk aan zijn kant wil hebben.
Bron: Diesdebat honger en vetzucht, 2006, Univ. van Leiden
Dick, ik ken alleen het stuk uit Filosofie Magazine over Fresco.
Ze beweert verschillende dingen tegelijk. Voedsel moet weer heilig worden, maar niet in een groot dwingend verband, maar op indiviueel niveau. Daardoor moet het ook weer verbroederen en ontstaat toch weer een schitterend wereldwijd verbond rond voedsel.
Dit is de hippie-ideologie: door individueel je gang te gaan, maar wel allemaal een beetje hetzelfde, ontstaat wereldvrede, of in dit geval wereldgezondheid. Dit is net als het eveneens seculiere geloof van bovenstaande vrouwen een vorm van pseudo-rationaliteit in dienst van een hoger doel.
De vraag bij Fresco is hoe ze it allemaal wil laten ontstaan. Staat niet in het artikel. Wel in het boek? Of is het alleen maar een soort wens?