Na twee dagen van heftige discussies over de vermarkting van biologisch vlees (1 en 2) een moment van vervreemding dat daar verband mee houdt. Wat is marketing anders dan mensen indelen op hun voorkeuren? Juist. Motivaction heeft in Nederland inmiddels de gebruikelijke indeling van arbeider, middenstand, upper class en adel weten om te vormen tot een veel slimmer systeem. Doe de test.
De indeling is al enkele jaren oud en wordt in de wereld van natuurbeleid in ieder geval graag gebruikt. Maar wat gebeurt er als ik die test invul; dan ben ik ineens een 'postmoderne hedonist'. Zo had ik mezelf nog nooit beschouwd - nou ja, misschien stiekem. En wat als ik me als gevolg van die test ineens ga gedragen als zo iemand? Dat doet de vraag bij mij opkomen wat zo'n indeling nu eigenlijk voorstelt.
Het bevreemdende is dat als je gaat zoeken op afbeeldingen van 'postmodern hedonist' je ineens met de paus in aanraking komt. Dat is namelijk de eerste mens die je tegenkomt, als afbeelding. Nu wil het geval dat ik best wel hedonistish ben, maar bijna anti-religieus. Zijn de zoekmachines in de war of ben ik dat. Of Motivaction?
Dat is natuurlijk flauw, maar de vraag is in welke categorieen mensen passen. In welke pas jij (of niet)? En belangrijker nog, wat kun je met deze categorieen?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 4 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Beste Martin, ook ik wordt na het invullen van de vragenlijst in die categorie ingedeeld. Is Foodlog een verzameling van postmoderne hedonisten? Gaat het de reguliere bezoekers zoveel om beleven, en hebben ze het breken met de sociale en morele conventies in de foodsector tot doel verheven?
Op zich is dat een profiel dat wel past bij wat ik hier zie , lees en soms ook schrijf.
Postmodern? Wat is dat in 's hemelsnaam?
In Montpellier - niet ver van waar ik nu ben - staan flats van Ricardo Bofill die postmodern worden genoemd. Is er dan ook een eetlifestyle die past bij die megalomane Derde Rijk en Mussolini bouwstijl?
Ach, het is een verNederlandsing van VALS, Values and LifeStyle, de manier waarop in de jaren negentig de bevolking werd ingedeeld om marketingtargetgroepen te hebben.
Dick als je de test doet kun je ook dieper in de profielen komen. Maar ik heb de link al voor je gekopieerd:
http://www.motivaction.nl/105/Segmentatie/Mentality_tm/d:140/Sociale-Milieus/
Voor de luie lezers volgt hieronder een korte beschrijving van de profielen:
Traditionele burgerij
De moralistische, plichtsgetrouwe en op de status-quo gerichte burgerij die vasthoudt aan tradities en materiële bezittingen.
Gemaksgeoriënteerden
De impulsieve en passieve consument die in de eerste plaats streeft naar een onbezorgd, plezierig en comfortabel leven.
Moderne burgerij
De conformistische, statusgevoelige burgerij die het evenwicht zoekt tussen traditie en moderne waarden als consumeren en genieten.
Nieuwe conservatieven
De liberaal-conservatieve maatschappelijke bovenlaag die alle ruimte wil geven aan technologische ontwikkeling, maar zich verzet tegen sociale en culturele vernieuwing.
Kosmopolieten
De open en kritische wereldburgers die postmoderne waarden als ontplooien en beleven integreren met moderne waarden als maatschappelijk succes, materialisme en genieten.
Opwaarts mobielen
De carrièregerichte individualisten met een uitgesproken fascinatie voor sociale status, nieuwe technologie, risico en spanning.
Postmaterialisten
De maatschappijkritische idealisten die zichzelf willen ontplooien, stelling nemen tegen sociaal onrecht en opkomen voor het milieu.
Postmoderne hedonisten
De pioniers van de beleveniscultuur, waarin experiment en het breken met morele en sociale conventies doelen op zichzelf zijn geworden.
Aan elk van de profielen is best wel een eetgedrag te plakken.
Toeval wil dat ik mijn academische 'carrière' begon als postmodernist. Door vooral duidelijk te maken dat het een vorm van modernisme is - dát is nl. de strekking van het werk van de man die een flinke invloed heeft gehad op mijn, waarschijnlijk 'postmoderne', manier van denken: Jean-François Lyotard. Hij werd weleens de paus van het postmodernisme genoemd. Hij was een moderne Kantiaan, niks beleveniscultuur al was hij vooral een estheticus. Vandaar mijn lullige opmerking.
Ga dus niet googelen op mijn naam en postmodern ;-)