Minstens 28.000 planten kunnen van nut zijn bij de behandeling van ziektes. Toch is deze werking van nog geen 4.500 van deze planten bekend. Oorzaak? Te weinig onderzoek en slechte documentatie.
Dat blijkt uit een rapport van de Royal Botanic Gardens in Kew in Londen. In een nieuwe telling kwamen wetenschappers uit 12 landen tot 28.187 planten die een medicinale werking hebben. De wetenschappers schatten in dat het er nog veel meer zijn. Van maar 16% daarvan, om precies te zijn 4.478 plantensoorten, is de medische toepassing vermeld in reguliere publicaties.
Wereldwijd gebruik van kruidengeneeskunde
In veel gebieden in de wereld vormen planten de enige of belangrijkste bron van medicijnen. Ook in Europa worden planten en kruiden nog veelvuldig gebruikt naast farmaceutische middelen. In Duitsland gebruikt naar schatting 90% van de mensen kruiden als geneesmiddel, naast de reguliere medicatie.
Allerlei ziektes
Werkzame stoffen in planten vormen veelal de basis voor reguliere medicijnen. Artemesinine uit de zomeralsem en kinine uit de gele kinaboom gelden al decennia lang als de belangrijkste bestanddelen van medicijnen tegen malaria. De kankermedicijnen Vincristine en Vinblastine zijn gebaseerd op de roze maagdenpalm. Het bloedverdunnende middel Warfarine wordt gemaakt uit de citroengele honingklaver. Zo zijn er nog talloze andere ziektes die met stoffen uit planten tegen kunnen worden gegaan.
Dreigende schaarste
De toenemende vraag naar planten met een medicinale werking kan een bedreiging vormen voor wilde populaties. Inmiddels zijn daarom 1.280 plantensoorten beschermd. Tegelijkertijd zijn er ruim 23.000 planten die ook een geneeskrachtige werking hebben, maar op dit moment niet of nauwelijks worden gebruikt. Daarom hebben ze nog niet de aandacht van regelgevers. De wetenschappers pleiten in het rapport dan ook voor "meer bekendheid voor de overige planten en studies naar de effecten ervan, om zo de huidige en toekomstige medicinale voordelen van de planten volledig en op verantwoorde wijze te benutten".
Dit artikel afdrukken
Wereldwijd gebruik van kruidengeneeskunde
In veel gebieden in de wereld vormen planten de enige of belangrijkste bron van medicijnen. Ook in Europa worden planten en kruiden nog veelvuldig gebruikt naast farmaceutische middelen. In Duitsland gebruikt naar schatting 90% van de mensen kruiden als geneesmiddel, naast de reguliere medicatie.
Allerlei ziektes
Werkzame stoffen in planten vormen veelal de basis voor reguliere medicijnen. Artemesinine uit de zomeralsem en kinine uit de gele kinaboom gelden al decennia lang als de belangrijkste bestanddelen van medicijnen tegen malaria. De kankermedicijnen Vincristine en Vinblastine zijn gebaseerd op de roze maagdenpalm. Het bloedverdunnende middel Warfarine wordt gemaakt uit de citroengele honingklaver. Zo zijn er nog talloze andere ziektes die met stoffen uit planten tegen kunnen worden gegaan.
Dreigende schaarste
De toenemende vraag naar planten met een medicinale werking kan een bedreiging vormen voor wilde populaties. Inmiddels zijn daarom 1.280 plantensoorten beschermd. Tegelijkertijd zijn er ruim 23.000 planten die ook een geneeskrachtige werking hebben, maar op dit moment niet of nauwelijks worden gebruikt. Daarom hebben ze nog niet de aandacht van regelgevers. De wetenschappers pleiten in het rapport dan ook voor "meer bekendheid voor de overige planten en studies naar de effecten ervan, om zo de huidige en toekomstige medicinale voordelen van de planten volledig en op verantwoorde wijze te benutten".
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Paracelsus.
Hoeveel vaker moet het gezegd worden? Eet gewoon alles, maar alles met mate. Absoluut geen noodzaak voor allerlei maffe dieëten.
#1Dennis,
Planten maken een breed scala aan laag-moleculaire verbindingen waarmee ze zich verdedigen tegen bacteriën, schimmels, luizen, insecten en ander ongedierte. De meeste plantaardige "medicijnen" zijn dus in wezen giftig, in ieder geval voor de biologische vijanden van planten. Sommige plantaardige "medicijnen" binden aan moleculen en cellulaire structuren die in zoogdieren (ook) voorkomen. In de juiste (!) dosis en op de juiste plaats hebben die potentieel een medicinale werking, maar of ze inherent goed zijn voor je gezondheid is twijfelachtig: vincristine bijvoorbeeld, heeft net als andere chemostatica, ernstige bijwerkingen. Warfarine, dat gesynthetiseerd wordt door schimmels, veroorzaakte dodelijke bloedingen in vee dat gevoerd was met beschimmelde honingklaver. Planten zijn dus geen apotheken van gezonde medicijnen, het zijn eerder gifkasten!
Nog nooit zoveel goed denkwerk in maar 5 reacties bijeen gezien:
‘Al die kleine stofjes en kleine effectjes kunnen gewoon in onze voeding hebben gezeten.’
‘Heel veel bioactieve stoffen in natuurlijke voedingsmiddelen.’
‘Bioactief zou het uitgangspunt moeten zijn.’
‘Maar in al die slimme door mensen bedachte voedingsmiddelen zitten heel veel minder bioactieve stoffen.’
‘Wij mensen denken het beter te kunnen dan de natuur.’
‘Met de dokter had de natuur geen rekening gehouden.’
Hippocrates wist het al 2300 jaar geleden.
In mijn optiek komt Dennis er met zijn vragen in #1 wel dicht bij, maar gaat net een andere richting uit. Misschien is het ook een kwestie van een (al erg lang, millennia waarschijnlijk) steeds meer vernauwend eetpatroon. De vroege mens at hoogstwaarschijnlijk veel minder geselecteerd en veel minder sterk geschoond voedsel, meer als een grazer bijna, en kreeg zodoende veel meer verschillende planten en plantenstofjes binnen. Al die kleine stofjes en kleine effectjes waar Dennis het over heeft kunnen oorspronkelijk gewoon in onze voeding hebben gezeten. Een beetje het idee wat ook achter het paleo-dieet zit: eet waar je als mens op "gemaakt" bent.
Om Dennis #4 dan heel simpel in te koppen: niet medicinaal (een reparatief woord) maar bioactief zou het uitgangspunt moeten zijn voor een preventief gezonde voeding.
Mag ik het zo simpel zeggen, Dennis?
Dat is een standpunt dat cressen-tuinder en gezondheidsactivist Rob Baan heel nadrukkelijk naar voren brengt. Een en ander vanuit de gedachte: de natuur die mensen aten voor ze gingen boeren en in de stad gingen wonen, bestond in hoge mate uit planten.