Dat is het onvermijdelijke oordeel van iemand die vandaag Knack of De Standaard las.
In de EU is het landbouwgif glyfosaat, bekend onder de merknaam Roundup, toegestaan als gevolg van met name een door Monsanto gestuurde formulering van wetenschappelijke onderzoeksresultaten. Dat schrijven de Belgische bladen vandaag.
Het is een bericht in een nieuwsstroom die sinds medio maart op gang is gekomen. In de VS zou een medewerker van het Environmental Protection Agency de kankerrisico's van het gif doelbewust hebben gebagateliseerd. Le Monde kwam met een publicatie onder de titel Wat de Monsanto papers laten zien. Daarin vestigde de Franse krant de aandacht op het oordeel van de Europese ECHA dat glyfosaat niet kankerverwekkend is en al evenmin voor genetische of vruchtbaarheidsafwijkingen kan zorgen. De ECHA kwam met dat oordeel daags voor de onthulling van talloze interne mails van Monsanto die op het tegengestelde lijken te wijzen.
Zijn we belazerd door Monsanto? Onlangs vertelde de uiterst kritische plantenfysioloog Michel Haring (hoogleraar aan de VU in Amsterdam) in een Studium Generale-lezing van de universiteit van Utrecht over Monsanto. Glyfosaat vindt hij geen fijn spul, maar hij blijkt de alternatieven nog veel minder fijn te vinden.
Prof. Michel Haring, still, Universiteit van Utrecht
Wie de grote wereld en zijn belangen kent, weet dat je niet alles kunt uitleggen aan het publiek. Je creëert een leugentje om bestwil, om het publiek te beschermen tegen wat het niet meer kan begrijpen. Zou dat het zijn?
Voor het selecte groepje mensen dat die grote wereld kent, zou het daar zomaar op kunnen lijken. Maar helaas, het grote publiek begrijpt en accepteert dat niet omdat het nou juist niet uit te leggen is. Stel dat Haring in het NOS-journaal komt uitleggen dat we tussen verschillende kwaden toch maar beter het minste kunnen kiezen, zouden we dan denken dat ook zijn tong door Monsanto wordt gestuurd?
Na vandaag luidt het antwoord: vermoedelijk wel. In zo'n wantrouwige wereld is het niet ondenkbaar dat de EU zich opmaakt voor gif waar we nog minder blij van worden. Foodlog heeft de neiging Haring wel te vertrouwen.
Update, 26 april, 10.00 uur: De Standaard schreef gisteren over lobbywerk van de Vlaming Mark Mertens. De Standaard brengt het verhaal van deze wetenschapper: ‘Ik geef toe dat er aanvankelijk zenuwachtigheid heerste bij Monsanto toen professor Parry zijn conclusie presenteerde dat glyfosaat misschien toch genotoxisch is’, zegt Mark Martens, de Belgische toxicoloog die eind jaren 90 in dienst van Monsanto werkte. ‘Het klopt ook dat Monsanto aanvankelijk geen bijkomend onderzoek wilde doen, zoals Parry aanraadde. Maar ik heb Monsanto kunnen overtuigen om dat toch te doen.’ Lees zijn verdere verhaal op de site van De Standaard.
Dit artikel afdrukken
Het is een bericht in een nieuwsstroom die sinds medio maart op gang is gekomen. In de VS zou een medewerker van het Environmental Protection Agency de kankerrisico's van het gif doelbewust hebben gebagateliseerd. Le Monde kwam met een publicatie onder de titel Wat de Monsanto papers laten zien. Daarin vestigde de Franse krant de aandacht op het oordeel van de Europese ECHA dat glyfosaat niet kankerverwekkend is en al evenmin voor genetische of vruchtbaarheidsafwijkingen kan zorgen. De ECHA kwam met dat oordeel daags voor de onthulling van talloze interne mails van Monsanto die op het tegengestelde lijken te wijzen.
Stel dat Haring uitlegt dat we tussen verschillende kwaden toch maar beter het minste kunnen kiezen, zouden we dan denken dat ook zijn tong door Monsanto wordt gestuurd? Na vandaag luidt het antwoord: vermoedelijk welDe twee belangrijkste studies voor de toelating van glyfosaat in de EU door de EFSA, de Europese voedselveiligheidsorganisatie, en de ECHA blijken door penvoering van Monsanto te zijn beïnvloed. In een commentaar naar Knack wijst Monsanto de beschuldiging van manipulatie af. Dit ondanks uit emails geviste zinnen waarin te lezen staat dat glyfosaat wel degelijk voor genetische verstoringen kan zorgen. Knack schrijft: Er blijken meerdere pogingen ondernomen te zijn, omdat een eerste versie niet het gewenste resultaat leverde: 'Nadat we alle studies in een concept-manuscript hadden samengevoegd', schrijft Monsanto-toxicoloog William Heydens aan zijn collega's op 13 juli 2012, 'bleek er helaas zo'n enorme bende aan studies te zijn die genotoxische effecten tonen, dat het verhaal tegen het limiet aanloopt van wat nog geloofwaardig kan worden gepresenteerd...' Monsanto besluit de studie te 'herontwerpen', zo is te lezen. De uiteindelijk versie, die verscheen in het tijdschrift Critical Reviews in Toxicology, concludeert dat glyfosaat 'geen significant genotoxisch risico' voor mensen vormt.
Zijn we belazerd door Monsanto? Onlangs vertelde de uiterst kritische plantenfysioloog Michel Haring (hoogleraar aan de VU in Amsterdam) in een Studium Generale-lezing van de universiteit van Utrecht over Monsanto. Glyfosaat vindt hij geen fijn spul, maar hij blijkt de alternatieven nog veel minder fijn te vinden.
Prof. Michel Haring, still, Universiteit van Utrecht
Wie de grote wereld en zijn belangen kent, weet dat je niet alles kunt uitleggen aan het publiek. Je creëert een leugentje om bestwil, om het publiek te beschermen tegen wat het niet meer kan begrijpen. Zou dat het zijn?
Voor het selecte groepje mensen dat die grote wereld kent, zou het daar zomaar op kunnen lijken. Maar helaas, het grote publiek begrijpt en accepteert dat niet omdat het nou juist niet uit te leggen is. Stel dat Haring in het NOS-journaal komt uitleggen dat we tussen verschillende kwaden toch maar beter het minste kunnen kiezen, zouden we dan denken dat ook zijn tong door Monsanto wordt gestuurd?
Na vandaag luidt het antwoord: vermoedelijk wel. In zo'n wantrouwige wereld is het niet ondenkbaar dat de EU zich opmaakt voor gif waar we nog minder blij van worden. Foodlog heeft de neiging Haring wel te vertrouwen.
Update, 26 april, 10.00 uur: De Standaard schreef gisteren over lobbywerk van de Vlaming Mark Mertens. De Standaard brengt het verhaal van deze wetenschapper: ‘Ik geef toe dat er aanvankelijk zenuwachtigheid heerste bij Monsanto toen professor Parry zijn conclusie presenteerde dat glyfosaat misschien toch genotoxisch is’, zegt Mark Martens, de Belgische toxicoloog die eind jaren 90 in dienst van Monsanto werkte. ‘Het klopt ook dat Monsanto aanvankelijk geen bijkomend onderzoek wilde doen, zoals Parry aanraadde. Maar ik heb Monsanto kunnen overtuigen om dat toch te doen.’ Lees zijn verdere verhaal op de site van De Standaard.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
"Foodlog heeft de neiging Haring wel te vertrouwen..."
Dat klinkt een beetje als een zwaktebod.
Als tevreden klein-gebruiker van Roundup, zeker geïnteresseerd, maar kan de komende dagen niet rustig het filmpje van anderhalfuur, incl. notities maken om alles op een rijtje te zetten, doornemen.
Heb sprongsgewijs het filmpje bekeken, en, - maar dat kan een misinterpretatie zijn -, zie voornamelijk een erg brede evaluatie van bestrijdingsmiddelen, veredeling en kunstmest in het algemeen, in relatie tot een genetische dynamiek bij planten.
Kan Foodlog kort aangeven, waar duidelijk gemaakt wordt dat Roundup inderdaad kankerverwekkend bewezen wordt, of blijft dat gebaseerd op het meer algemene feit dat genetische de eigenschappen van planten (en mensen) bewust of onbewust chemisch beïnvloed kunnen worden? Of is dat de som van alle delen ?
Mocht Monsanto qua informatie in gebreke zijn gebleven, dan had de wetenschappelijke wereld, die ook de EU adviseert, dat toch al heel lang kunnen verduidelijken, maar die komt niet eenduidig over.
Ik had het gevoel dat ik in het kwartier, door het filmpje hoppend, dat je 'bestrijdingsmiddelen' evengoed kun vervangen door 'geneesmiddelen'.
Daar speelt exact hetzelfde.
Waar ligt bij beiden de grens van tolerantie en acceptatie ?
Objectief fysisch en niet politiek ethisch.
Hans, het spijt me. Dat bewijs is er nou juist niet. Gemanipuleerd door Monsanto, zeggen de mensen die denken dat glyfosaat wel kankerverwekkend, mutageen en onvruchtbaar makend is. Je vraagt dus naar iets waarvan de tekst juist zegt dat het er niet is.
Via onze zoekmachine ('monsanto' en 'glyfosaat') vind je een paar honderd referenties hier die je verder kunnen helpen.
Technisch is er niet meer dan een zwaktebod. Moreel is misschien vertrouwen een sterktebod, zeker als je dat stelt in de kritische en tegelijk open houding van Haring.
Verdorie, het houdt ook nooit op. Wel de “zegeningen” van de moderne technologie (en het voornaamste resultaat ervan in de landbouw: lage prijzen voor voedsel) willen, maar geen geld uit willen geven voor onafhankelijk onderzoek aan rijksinstituten en universiteiten om bij te kunnen houden wat het bedrijfsleven doet en of dat wel deugt. Constant snijden in publieke onderzoeksbudgetten, en constant aandringen op co-financiering, en dan geen vertrouwen hebben in de resultaten. Ja, als je niet mee wil doen sta je erbuiten, en moet je maar afwachten wat eruit komt. Neem toch je verantwoordelijkheid als consument én kiezer!
Een voorstel: dring aan bij de regering op een heffing op álle voedselproducten (en medicijnen ook maar, daar speelt hetzelfde) die dan rechtstreeks gaan naar een potje van waaruit onderzoek betaald wordt om de wetenschappers uit het bedrijfsleven behoorlijk op de vingers te kijken. Vanaf niveau nul in de ontwikkeling van nieuwe producten. Enige manier om de vinger aan de pols te houden.
#2
Je hebt gelijk Dick, en dat maakt de hele discussie zo frustrerend (en gevaarlijk).
What if..
Als vermoeden niet omgezet kan worden in bewijs, en dan stellen, dat het toch gevaarlijk zou kunnen zijn vanwege randfactoren, die wel aanwezig geacht worden, en dat toepassing daarom verboden zou moeten worden, dan verplicht je jezelf om diezelfde strategie voor alles te hanteren, dat mogelijk gevaar op zou kunnen leveren, maar niet bewezen kan worden.
Ongeacht dat toepassing ook positieve aspecten heeft.
Denk b.v. in de geneeskunde aan de meetbare tolerantie-grenzen bij röntgenonderzoek.
Daarom vrees ik dat slechts tolerantie-onderzoek richting kan geven, en als dat ijkpunt niet eens vastgesteld kan worden, een verbod om reden van een ethische trend (biologisch-dynamisch ?), niet relevant is.
Want het is als met kern-energie en de door mij genoemde geneesmiddelen. Je herkent vrijwel in alle drie de gevallen twee tegenpolen, waarvan de ene groep zich voorzichtig wetenschappelijk uitdrukt en de contramine-groep vooral een subjectief activistisch standpunt hanteert.
#3
Het vervelende van 'potjes' is, dat ze politiek vastgesteld worden, afhankelijk of Jesse aan het roer zit of Rutte. Zelf verplichte EU-regelgeving is afhankelijk van een parlement dat niet communiceert met 830 miljoen Europeanen. Ik vrees dat de producenten samen met
een onafhankelijke objectieve wetenschap een toelatingsmodus moeten hanteren.
Niet als tegenpolen, maar vanuit 'common interest' en sociale noodzaak.
Zie dat nog niet snel gebeuren. Ik zie WUR b.v. niet als zuiver objectief. Die toont al decennia een kleurtje, en denk daarom ook niet exclusief landbouw-gebonden fysica.
Productie van geneesmiddelen en 'landbouw-ondersteunende chemicaliën' (want dat zijn het...!), ligt proces-matig ook zeer dicht bij de chemische industrie. Denk b.v. aan Yara als kunstmestproducent.
Ik moet verder met een boomhutje voor m'n kleindochter. Die rekent op me.
De Monsanto-glyfosfaat toont maar weer aan dat ons stiekeme kapitalistisch model op zijn einde loopt. Bedrijven, die niet transparant winst voor de 'aandeelhouders" kunnen maken, terwijl die aandeelhouder niet aansprakelijk wordt gesteld voor de enorme schade waar de maatschappij mee kan worden opgezadeld.
Ik heb nog niet aan glyfosfaat gerekend maar dat zal denk ik voorlopig nog wel meevallen en meer in de orde van E-nummers liggen. Maar een paar andere posten:
Suiker in frisdrankconsumptie in de VS: $300 miljard dankzij diabetes en obesitas per jaar: $1000 per Amerikaan.
Roken in Nederland €24-41 miljard per jaar, pak hem beet dus €2000 per Nederlander! €8000 voor een gezin.
Transvetten in zoiets onschuldig als margarine in de vorige eeuw > Meer doden dan Irak en Syrië-oorlog samen in de orde van de Killing Fields in Cambodja
Eigenlijk zouden al dit soort verborgen kosten volledig transparant moeten worden gemaakt en de aandeelhouders aansprakelijk gesteld moeten worden. R&D van bedrijven open moeten zijn zodat we het niet achteraf van uitgelekte emails en het doorprikken van datamanipulatie moeten hebben. Onderzoek onder GLP (Good Laboratory Practice) condities geregistreerd en open voor inspectie en nog beter toegankelijk voor een onafhankelijke groep, die bij kunnen sturen. Als Monsanto weet dat ze aansprakelijk gesteld kunnen worden voor latere de genotoxische schade is het ook in hun belang om de waarheid niet te verdraaien.