True Price berekende de prijs die cacaobonen, de grondstof voor chocolade, zou moeten opbrengen als de te laag betaalde arbeid en milieukosten in de prijs zouden worden meegenomen. Voor het eerst kent de wereld nu de werkelijke kosten van cacao uit Ivoorkust.
Niet uitgekeerde loonkosten en kosten die niet worden betaald voor veroorzaakte milieuschade bij productieprocessen, worden geëxternaliseerde kosten genoemd. Ze worden afgewenteld op partijen die geen machtspositie hebben om uitbetaling van die kosten te eisen.
True Price is de passende naam voor de organisatie die dergelijke kosten in kaart probeert te brengen. Voor het eerst weten we nu wat cacaobonen uit Ivoorkust, 's werelds grootste cacaoproducent, eigenlijk kosten. Ze blijken ruim vier maal zoveel te kosten als ze op dit moment opbrengen waar het gaat om gecertificeerde bonen. In het geval van niet-gecertificeerde bonen is zelfs sprake van een ruime factor vijf aan meerkosten. De meeste kosten van die hogere prijs gaan met name zitten in te lage beloningen voor arbeid. Gecertificeerde teelt levert ruim 30% meer bonen op.
Hoger dan Vietnamese koffie, Indiase katoen en Keniaanse thee
True Price constateert dat de geëxternaliseerde kosten in de Ivoriaanse cacaoteelt aanmerkelijk hoger liggen dan die van de Vietnamese koffieteelt, thee uit Kenya en katoen uit India. In komende rapporten zal de organisatie daar aandacht aan besteden.
Reeds goede indicatie
True Price denkt dat het certificeren van cacao resulteert in een lagere echte prijs van circa 15%. Verbeterde teelt zonder boomkap zou de prijs nog eens met 30% en 5% respectievelijk kunnen laten dalen. Verbeteringen van teeltwijzen zorgen tevens voor verbeteringen van de sociale omstandigheden waaronder de arbeid wordt verricht. True Price waarschuwt dat het prijsmodel nog verder getoetst zal moeten worden, maar nu reeds een goede indicatie biedt voor marktpartijen die de cacaoteelt willen verduurzamen en willen zorgen voor menswaardiger arbeidsomstandigheden.
Het rapport The True Price of Cocoa from Ivory Cost is te downloaden.
echte prijs gecertificeerde cacao
echte prijs ongecertificeerde cacao
Fotocredits: cacaobonen, everyoneisgone
Dit artikel afdrukken
True Price is de passende naam voor de organisatie die dergelijke kosten in kaart probeert te brengen. Voor het eerst weten we nu wat cacaobonen uit Ivoorkust, 's werelds grootste cacaoproducent, eigenlijk kosten. Ze blijken ruim vier maal zoveel te kosten als ze op dit moment opbrengen waar het gaat om gecertificeerde bonen. In het geval van niet-gecertificeerde bonen is zelfs sprake van een ruime factor vijf aan meerkosten. De meeste kosten van die hogere prijs gaan met name zitten in te lage beloningen voor arbeid. Gecertificeerde teelt levert ruim 30% meer bonen op.
Hoger dan Vietnamese koffie, Indiase katoen en Keniaanse thee
True Price constateert dat de geëxternaliseerde kosten in de Ivoriaanse cacaoteelt aanmerkelijk hoger liggen dan die van de Vietnamese koffieteelt, thee uit Kenya en katoen uit India. In komende rapporten zal de organisatie daar aandacht aan besteden.
Reeds goede indicatie
True Price denkt dat het certificeren van cacao resulteert in een lagere echte prijs van circa 15%. Verbeterde teelt zonder boomkap zou de prijs nog eens met 30% en 5% respectievelijk kunnen laten dalen. Verbeteringen van teeltwijzen zorgen tevens voor verbeteringen van de sociale omstandigheden waaronder de arbeid wordt verricht. True Price waarschuwt dat het prijsmodel nog verder getoetst zal moeten worden, maar nu reeds een goede indicatie biedt voor marktpartijen die de cacaoteelt willen verduurzamen en willen zorgen voor menswaardiger arbeidsomstandigheden.
Het rapport The True Price of Cocoa from Ivory Cost is te downloaden.
echte prijs ongecertificeerde cacao
Fotocredits: cacaobonen, everyoneisgone
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wat zijn social costs nu weer? Kennelijk te maken met wel of geen machtspartijen.En zou zoiets ook niet idee zijn voor onze melk, varken en kip (maar niet in Ukraine, daar hoeft dat niet vanwege de megaschaal voordelen). Hoe hoog zou de true cost van melk uitkomen, hoe ver boven de 30cnt?? Eerlijk gezegd, nog nooit zo'n zotte kostprijsberekening gezien, welke economen zaten erachter? Ook Afrikaanse uit Ghana of Cote d' Ivoire, die in de film van Tony de kindslavernij glashard ontkennen? Denk het niet!
Ook vreemd: de oogst van de gecertificeerde cacao is fors hoger dan de ongecertificeerde, how come? Maar nog altijd wel minder dan de helft van wat ze in Indonesie en Vietnam halen.
Dirk, aangezien boeren uit vrije keuze teveel maken en cacao zich eerder naar een tekort beweegt, is de vergelijking die je ziet nogal zinloos: de mechanismen erachter zijn totaal verschillend.
Interessant zou zijn om de enviromental costs van overproductie te bepalen. De sociale kosten van overproductie zullen gedragen moeten worden door degene die er verantwoordelijk voor is. Dat is in het geval van cacao niet de boer/slaaf (die er immers de brui aangeeft, zodat er juist tekorten ontstaan). In het geval van melk, eieren, paprika's, tomaten en varkens zijn de boeren wel zelf verantwoordelijk, als gevolg van een organisatieprobleem dat ze niet oplossen.
Maar zeer ten dele eens Dick, natuurlijk zijn er verschillen, maar ook wel degelijk grote gelijkenissen wat betreft die vrije keuze, markt en overproductie, in 1ste draadje Lees Ook (hierboven zijcolumn) gaf Antony aan dat er ook bij cacao sprake is van overproduktie, dus lage prijzen (dus kinderarbeid/slavernij??). Sociale kosten (bijv. van tomaat, die ik ook noemde in dat draadje, #21) bestaan niet in de (wereld)handel (wel soms vakbonden, arbeidswetten, Cao's en zulke zaken) behalve bij fair trade, en dat betekent dan een overkill aan bemoeienis, inmenging in nationale affairs, fourwheeldrive vehicles en dure overnachtingen in Marriott hotels vanuit ons Westen, moet het daar naartoe? Vrijdag weet ik meer, want van plan naar die film te gaan! En environment in Afrika? ben bang dat dat daar totaal niet leeft, wel bij ons, de wildparkbezoekers, maar wij komen met kredieten en andere potjes geld, dus doen ze maar alsof!
Dick, Waarom produceren arme mensen cacaobonen, ook als er al sprake is van overproductie? Omdat ze arm zijn en dus geen keuze hebben. Wij noemen ze "boeren", maar meestendeels gaat het om kanslozen die in een stukje jungle wat cacaoboompjes houden.
Correct me if I am wrong, maar die armen premies geven om net nog het hoofd boven water te kunnen houden verduurzaamt die situatie van diepe armoede.
@Niels: ik heb nooit in West Afrika gewerkt, wel in Oost Afrika, waar kleine boeren opereren die op hun thuisland of reservaat (koloniale erfenis) zijn blijven hangen en niet naar de stedelijke slums zijn verhuisd. De situatie is dan zo: kleine boertjes hebben piepklein stukje land (zonder eigendomspapier) waarop ze wat cassave, mais, peulvrucht, meelbanaan etc etc hebben staan, wat rondlopende kippen, soms een koe en daarnaast ergens verder weg een landje waarop ze thee, koffie of, dus, die cacao hebben staan, heel extensief, zonder kunstmest en pesticiden (cacao in Ghana brengt 10% op van wat haalbaar is bij goede teelt, in Vietnam en Ecuador zitten ze daar soms dicht tegenaan). Zijn de wereldmarktprijzen goed, dan wordt er beetje gesnoeid, een keertje gespoten en onkruidvrij gekapt, zijn ze slecht, dan laten ze die bomen verruigen, en sturen ze er kinderen op af om toch nog wat te oogsten, bij 150 kg van een acre a raison van 1 euro/kg, dus nauwelijks de moeite, als ze daar een volwaardige arbeidskracht voor zouden inhuren, die tegen een wettelijk minimumloon zou werken, zouden ze heel onverstandig bezig zijn, want zwaar verlies lijden (en zo stom zijn boeren zelfs daar niet). Het is dus niet zo dat kansarmen daar die koffie, thee, cacao of cashewnuts verbouwen, het is onderdeel van een agroecologisch totaalplaatje, dat goed past in voedselvoorziening, speculatie en arbeidsfilm uitbating. Uitwassen komen uiteraard voor, vandaar die film, en bedenk dan wel, de filmers rusten niet voordat ze de ergste uitwassen tegenkomen en op de band hebben, tot grote ergernis van de locale politie en rural developers! En het rare van bijv. Kenia indertijd: wageningers die thuis sterk voor coöperaties en boerenorganisaties waren, waren het daar vaak niet, omdat vrijhandel op kleine schaal juist beter uitkwam voor die boeren (smokkel buiten de cooperatie om, of naar buurland, waar prijzen hoger waren).