Heb je je ooit wel eens afgevraagd waarom een recall van voedsel zulke verreikende gevolgen kan hebben? Jack van Messel legt uit dat dat een uitvloeisel is van bestuursrecht.
Buiten juristen weten maar weinig mensen wat bestuursrecht inhoudt. Een bekend gegeven in het bestuursrecht is de vrije bewijsleer. Dat betekent dat niet overtuigend bewezen hoeft te worden dat een burger of bedrijf een wet of iets dergelijks heeft overtreden. Het vermoeden dat iemand iets fouts gedaan heeft, is al voldoende voor een boete, aanslag of veroordeling.
HACCP = bestuursrecht
Volgens de HACCP-regelgeving, die onder het bestuursrecht valt, is een product ongeschikt voor menselijke consumptie als niet kan worden aangetoond dat het veilig is. Op zich logisch, maar lees dit eens: tijdens een controle komt een NVWA-inspecteur er achter dat er 800 kg bevroren kippenvlees te veel in uw vrieshuis staat en 780 kg bevroren varkensvlees ontbreekt. Klaarblijkelijk is sinds de laatste keer dat er geïnventariseerd werd een fout gemaakt en zijn er twee pallets verwisseld.
Geen van uw medewerkers kan zich herinneren die fout te hebben gemaakt. Logisch, want dan had men die fout wel gemeld en hersteld.
Recall
De NVWA komt na analyse van de HACCP-logboeken en de goederenadministratie tot de conclusie dat door de verwisseling totaal 135.341 kg gerelateerde eindproducten niet meer voor 100% getraceerd kunnen worden, met als gevolg dat ze ongeschikt voor menselijke consumptie worden verklaard. Onmiddellijk besluit de NVWA tot een recall. Grote klanten haken af, uw bedrijf gaat failliet en meer dan 50 mensen komen op straat te staan.
Strafrecht
Mocht u onverhoopt toch in een bestuursrechtelijke procedure verzeild raken, wees voorbereid dat u iets moet bewijzen wat niet bestaat. Probeer het bestuursrecht niet te begrijpen; het lijkt op Nederlands, maar heeft een geheel andere juridische betekenis. Zo betekent het woord ‘regelmatig’ in het bestuursrecht ‘eenmalig met de kans op nog een keer’. En mocht u van plan zijn om een wet te overtreden, zorg dan dat u in aanraking komt met de strafrechter. Want binnen het strafrecht wordt wel gecontroleerd of er overtuigend bewijs geleverd is.
Jack van Messel is groothandelaar in rundvlees. Deze column verscheen eerder in de printeditie van vakblad TopVers.
Fotocredits: 'Justitia Römerberg Frankfurt (Gerechtigkeitsbrunnen)', Stefan Bellini
Dit artikel afdrukken
HACCP = bestuursrecht
Volgens de HACCP-regelgeving, die onder het bestuursrecht valt, is een product ongeschikt voor menselijke consumptie als niet kan worden aangetoond dat het veilig is. Op zich logisch, maar lees dit eens: tijdens een controle komt een NVWA-inspecteur er achter dat er 800 kg bevroren kippenvlees te veel in uw vrieshuis staat en 780 kg bevroren varkensvlees ontbreekt. Klaarblijkelijk is sinds de laatste keer dat er geïnventariseerd werd een fout gemaakt en zijn er twee pallets verwisseld.
Geen van uw medewerkers kan zich herinneren die fout te hebben gemaakt. Logisch, want dan had men die fout wel gemeld en hersteld.
Recall
De NVWA komt na analyse van de HACCP-logboeken en de goederenadministratie tot de conclusie dat door de verwisseling totaal 135.341 kg gerelateerde eindproducten niet meer voor 100% getraceerd kunnen worden, met als gevolg dat ze ongeschikt voor menselijke consumptie worden verklaard. Onmiddellijk besluit de NVWA tot een recall. Grote klanten haken af, uw bedrijf gaat failliet en meer dan 50 mensen komen op straat te staan.
Zo betekent het woord ‘regelmatig’ in het bestuursrecht ‘eenmalig met de kans op nog een keer’Nog een voorbeeld van de omgekeerde bewijslast in het bestuursrecht. Stel dat u morgen een brief van de Belastingdienst ontvangt, waarin staat dat ze vermoeden dat u een vakantiehuisje in Frankrijk bezit. U stuurt netjes een berichtje terug dat u geen vakantiehuisje heeft, ook niet in Frankrijk. De inspecteur vraagt om dit te bewijzen. U antwoord met een verklaring van de accountant dat u geen Frans vakantiehuisje bezit. Onvoldoende volgens de belastingdienst. Daarom stuurt u het Kadaster in Frankrijk een brief waarin u vraagt of zij willen bevestigen dat er geen vakantiehuisje op uw naam staat. Na 3 maanden discussie met het Franse Kadaster, want daar hebben ze het woord bureaucratie uitgevonden, heeft u het ontkennende en ontlastende antwoord binnen. De Belastingdienst meldt dat zij menen dat het aan u vermoedelijk toebehorende Franse vakantiehuisje op naam gezet is van een niet nader genoemde handlanger. Ten lange leste begint u maar te procederen tegen de Belastingdienst. Na vijf jaar juridische strijd komt er eindelijk een uitspraak van de Hoge Raad: u heeft niet kunnen bewijzen dat u geen vakantiehuisje in Frankrijk bezit.
En mocht u van plan zijn om een wet te overtreden, zorg dan dat u in aanraking komt met de strafrechterDe moraal van dit verhaal: probeer te voorkomen dat u in aanraking komt met een bestuursrechter.
Strafrecht
Mocht u onverhoopt toch in een bestuursrechtelijke procedure verzeild raken, wees voorbereid dat u iets moet bewijzen wat niet bestaat. Probeer het bestuursrecht niet te begrijpen; het lijkt op Nederlands, maar heeft een geheel andere juridische betekenis. Zo betekent het woord ‘regelmatig’ in het bestuursrecht ‘eenmalig met de kans op nog een keer’. En mocht u van plan zijn om een wet te overtreden, zorg dan dat u in aanraking komt met de strafrechter. Want binnen het strafrecht wordt wel gecontroleerd of er overtuigend bewijs geleverd is.
Jack van Messel is groothandelaar in rundvlees. Deze column verscheen eerder in de printeditie van vakblad TopVers.
Fotocredits: 'Justitia Römerberg Frankfurt (Gerechtigkeitsbrunnen)', Stefan Bellini
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Heldere analyse, met een impliciete conclusie: Kafka zou voor meer mensen verplichte kost moeten zijn
Ook hier wil ik weer zeggen: We verliezen ons in systemen van regels op regels. Het wetboek is in alle opzichten in feite een grote brei van situaties waarmee we niet om kunnen gaan, of ons niet voor willen inspannen want het enige wat 'het gezag' uitvoert is een hoop lullen en dingen op papier zetten. We zijn in de veronderstelling dat als we dingen op papier zetten wat moet en niet mag dat het allemaal wel goedkomt. Het tegendeel lijkt eerder te gebeuren, de situaties worden ingewikkelder, onrechtvaardiger en corruptie ligt keer op keer op de loer.
We leven in een tijd dat je onschult moet bewijzen. In de US. Zelfs bij moordzaken. Als je dan hele sterke bewijzen hebt moet je die ook weer gaan bewijzen, en die ook weer, enzovoorts. Voor iedereen is bijvoorbeeld een rapport met zwartgemaakte tekst bewijs voldoende dat de zaak stinkt en is al aan de bodem, terwijl dan nog wordt geroepen 'we moeten het tot de bodem uitzoeken'
In dit verhaal is duidelijk dat deze kluwen van wetten zorgen voor honderdduizenden kilo's verspilling aan goed voedsel. Staat dat nou echt tegenover de voordelen van al die wetten?
Jack, ik zal je een paar voorbeelden geven die mij zelf zijn overkomen.
1. In 1991 werd ik door Unilever overgeplaatst naar Emmerich in Duitsland. Personeelszaken legde mij uit dat ik mij ook in Duitsland moest laten inschrijven en dat ik ook in een auto met Duits nummerbord moest gaan rijden.
Na een half jaar werd ik in Rotterdam door de douane aangehouden en de heren vertelden mij dat ik deze auto in Nederland verplicht moest invoeren. U woont voor ons bij uw vrouw in Mijnsheerenland.
Ik ging naar het Hauptzollambt in Emmerich om het daarvoor bestemde AE formulier te halen.
Deze ambtenaar vertelde mij dat als ik met een Nederlands kenteken ga rijden ik dan vanaf de kortste afstand grensovergang - werkplek Duitsland moest binnenrijden. Dat betekent dat ik komende vanaf Arnhem bij Beek van de autobaan via een binnenweg naar 's-Heerenbergh moest rijden en daar de grens moest oversteken en via de kortste route naar mijn werk moest rijden.
Zou ik dat niet doen dan zou ik de auto weer in Duitsland moeten invoeren en bij de grens mijn tweede Duitse nummerbord moest monteren. Ik zal u een brief meegeven waarin ik de Duitse regelgeving nog eens zal uitleggen.
Toen heeft een vrouwelijke inspecteur in Dordrecht mij toestemming geven om in Nederland met een Duits kenteken te rijden.
2. Ik moest jaarlijks mijn inkomen opgeven in Duitsland en ook in Nederland. Ik vergat na een paar jaar op het Nederlandse formulier ergens een kruisje te plaatsen. En ik kreeg voor deze fout een boeten van dertigduizend, 30.000,00 gulden.
3. Na mijn pensionering kreeg ik ook een klein Duits pensioen over de 10 jaar dat ik in Duitsland had gewerkt. Ik heb toen bij twee verschillende instanties geïnformeerd of ik over dit bedrag in Nederland of in Duitsland belasting moest betalen. In Nederland was het enige antwoord. Nadat ik 7 jaar in Nederland hierover belasting had betaald kreeg van het Duitse Finanzamt het bericht of ik over deze 7 jaar nog maar even in Duitsland belasting wilde betalen.
Ik heb toen de Nederlandse belastingdienst gebeld en gevraagd hoe dat nu weer mogelijk was. De ambtenaar vertelde mij dat onze staatssecretaris Wijn in 2005 een buitengewoon slechte deal met de Duitsers had gemaakt. Hij en ik waren daar de dupe van. Hij heeft er toen voor gezorgd dat ik binnen twee weken het gehele bedrag weer teruggestort kreeg. Ik zal u niet meer vermoeien hoe ik dat uiteindelijk weer met de Duitsers heb geregel.
4. Bij mijn pensionering kreeg ik te horen dat ik bijna geen AOW zou krijgen omdat ik vanaf mijn 15 jaar in Duitsland had gewoond. En als dit niet klopte dan lag de bewijsvoering bij mij.
Kreeg vandaag nog een telefoontje over dit onderwerp: omdat de bestuursrechter vrijwel nul verstand heeft van HACCP systemen, benoemt de rechter een deskundige om de kwestie tot op de bodem uit te zoeken. De 'onpartijdige' deskundige is maar al te vaak een collega van de NVWA medewerker die de overtreding(en) heeft vastgesteld.
Barbertje meets Kafka.
Altijd goed om te delen de verhalen die de totale wanorde van onze bureaucratie onderstrepen, ik ben benieuwd naar andere voorbeelden van verdere gevolgen voor de boer en voedingsindustrie.