Tegenboycot
De Spaanse landbouworganisatie UPA dreigt Franse levensmiddelen te boycotten. Duitse melkveehouders keuren de Franse boerenacties én staatssteun af. De boosheid richt zich inmiddels tegen het Franse protectionisme waar de overheid steun aan verleent. Aan de Duitse en Spaanse grens worden vrachtwagens tegengehouden en leeggehaald. Vooral die acties zijn bij de buurlanden in het verkeerde keelgat geschoten.
De Spaanse landbouworganisatie UPA laat weten mogelijk een tegenboycot te beginnen tegen Franse levensmiddelen en distributiecentra van Franse bedrijven in Spanje. De Spaanse melkveehouders zijn “verontwaardigd” dat de Franse overheid de melkprijs met 4 cent optrekt, terwijl zij aan hun lot worden overgelaten. “We zullen niet toelaten dat men ons op deze manier naar de afgrond duwt. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, dus is een onderhandelde melkprijs in Frankrijk erg nadelig voor ons", citeert Vilt.be
Het is een boeiende vraag: als de Franse overheid zijn boeren blijft voortrekken en ook andere overheden geen oplossingen hebben, wat doen dan de boeren in de andere Europese landen?Steun tegen Frankrijk gevraagd aan EU
Vanuit Duitsland zijn soortgelijke berichten te horen van het Milchindustrie-Verband. Dat laat in een persbericht weten de Franse acties niet te kunnen goedkeuren. “Bij een goed functionerende markt hebben alle partijen voordeel”, zeggen de Duitse boeren. Ze achten de Franse acties “onaanvaardbaar” en zeggen: “We hebben de Europese Commissie om hulp gevraagd. We hebben alle begrip voor de frustratie van de Franse boeren, maar dit is niet de oplossing.” Vanuit de Vlaamse radicale Flemish Milkboard is echter sympathie voor de Franse acties te horen. Volgens Boerderij blijven de boerenprotesten beperkt tot Frankrijk en reageren Nederland, België en Engeland vooralsnog gematigd ondanks onmiskenbare crisissituaties in ook die drie landen.
Als #EU en de individuele landen niet oppassen dan valt heel de #Agro uit elkaar en staat iedereen lijnrecht tegenover elkaar !! #gevaarlijk
— Elly MichielsFleuren (@elly_emf38) July 27, 2015
Efficiency
Boerin Elly Michiels stelt een boeiende vraag: als de Franse overheid zijn boeren blijft voortrekken en ook andere overheden geen oplossingen hebben, wat doen dan de boeren in de andere Europese landen? In Straatsburg, nagenoeg aan de Frans-Duitse grens, branden inmiddels de pallets tegen niet-Franse waar. LePoint beeldde die gisteren af onder de kop 'Franse campagnes tegen de Duitse efficiency'
Na de grote landbouwcrisis aan het einde van de 19e eeuw, lijken we in een 21e eeuwse te zijn beland. Destijds was het antwoord efficiency. Wat zal het antwoord van de EU-landen ditmaal zijn, nu Frankrijk daar alvast tegen blijkt en president Hollande zijn boeren nagenoeg onvoorwaardelijk steunt?
Fotocredits:Protesterende boeren houden een Duitse vrachtwagen tegen, Le Point
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Piet van Themse van de Belgische Boerenbond heeft een plan: de consument moet de boer helpen. Dat geluid horen we ook vanuit Frankrijk, waar president en minister niettemin toch de supers maar hebben gedwongen tot prijsverhogingen.
Vanavond was ook op twitter een krachtige oproep tot actie vanuit de EU te horen van een Christendemocratisch Nederlands EU-parlementslid. Helaas werd niet duidelijk wat het was of wat het lid van de EU verwachtte.
"Ik zou willen dat de consumenten in hun grootwarenhuis vragen of de boer wel een eerlijke prijs heeft gekregen. Zij kunnen de druk opvoeren op warenhuizen. Wij kunnen dat niet, want de markt moet zijn rol kunnen spelen", zegt Piet. Wat een kapoen.
Steven, ik vrees dat we tot en zelfs na 7 september nog evenveel kapoenen gaan horen. Het is immers allemaal niet zo eenvoudig. Nu we het er toch over hebben: wat moet er volgens jou gebeuren?
We vroegen het vanavond ook het parlementslid dat tot grootste en meeslepende actie opriep. Het bleef vooralsnog stil.
Antwoorden heb ik niet. Ik wentel me eerder in nostalgie, de afgelopen dagen. En mijmer over goeie ideeën die geen uitvoerders vonden. Waren het dan wellicht toch geen goede ideeën?
Deze Column van Dick Veerman (de man achter Foodlog.nl) (van 5 jaar geleden?):
Citaat:
Is het geen tijd voor een boerensuper, in de stad? Het gonst in boerenland van dat idee. De een denkt aan een groentenwinkel, de ander aan een slagerij. Ik zelf deed een tijdje geleden een voorstel voor zo’n ding. Het belandde zelfs in De Telegraaf. Boeren, hun verwerkers en A-merken zouden erin moeten samenwerken. Ze zouden de keten weer in eigen hand krijgen en vanzelf leren dat je niet teveel moet produceren. Ze zouden bovendien vanzelf genoeg terugkrijgen omdat ze allemaal eigenaar zijn van de keten. In Zeeland bestaat er al eentje. Agrimarkt heet’ie, een discounter.
Er wordt al jaren over gekletst in boeren- en tuindersland, maar niemand die echt doorpakt. Waarom niet? Ik wil het nou wel eens weten.
En deze Belgian Dairy Board wil melkprijs dicteren:
Citaat:
De retoriek van de Belgian Dairy Board werd de voorbije maanden in de melkveesector op gemende reacties onthaald. Honderden boeren lieten zich begeesteren door de revolutionair ogende plannen terwijl de zuivelindustrie op z’n zachtst gezegd terughoudend reageert. Ook niet alle landbouworganisaties zijn even enthousiast. Met name Boerenbond ziet niet veel heil in de plannen van de Belgian Dairy Board.
- einde citaat -
De Boerenbond verdedigt de belangen van de boeren, maar bezit tegelijkertijd ook bedrijven die de laagste prijs voor hun producten bedingen. ‘Ik sta aan de kant van de boeren’, zegt voorzitter Piet in de Standaard.
Over het geld van de Boerenbond schreef de Standaard ook iets (PDF).
Ik weet het niet, maar ik zie het ook in de fair trade. De handelaars in keurmerken of producten zijn vaak niet de sterkste belangenverdedigers.
Wat die Belgian Dairy Board deed in 2006 was met cijfers uit een (nooit publiek gemaakte) studie van Universiteit Hasselt de collega's uitleggen hoe de zuiveleconomie - en ook die van de Boerenbond dus - in de praktijk werkt. Ze maakten zich sterk de grootdistributie duidelijk te kunnen maken dat het niet langer mogelijk was een wig te drijven tussen de producenten. Ze zouden evolueren van prijsnemers naar prijszetters.
Afijn, ik citeerde al eens eerder hier op Foodlog uit Bloed wegwassen van oneerlijke handel, waarin Remy van Geitencoöperatief De Levende Aarde bij ons in Alken van leer trekt tegen de komst van Colruyt Cru, een nieuw winkelconcept waarbij gestreefd wordt naar de hoogste kwaliteit en waar ‘beleving en authenticiteit’ centraal staan.
Citaat:
Sinds decennia bent u één van de ingenieurs achter de marketingstrategie van de laagste prijs. Door dertig jaar hierop te focussen, heeft u een grote groep uit de samenleving willens nillens geleerd wat eenvoud is. Andere producenten en de kleinere lokale middenstand werden tot wanhoop, werkloosheid en loondienst gedwongen door de nietsontziende prijzenoorlog van een kleine groep van retailers die goedkopere, minderwaardige en buitenlandse producten lieten primeren op die “authentieke” eigen productie zoals u dit vandaag zo mooi benoemt. Vraag het vandaag aan de Vlaamse varkensboer. Iedereen in de keten voelt nog dagelijks de effecten van de prijzenoorlog waarin u de teneur heeft gezet.
- einde citaat -
Ik heb in mijn kinderjaren mijn moeder nooit horen klagen over de prijs van brood, melk of vlees. Supermarkten hadden we bij ons toen nog niet. Goedkoop begon bij ons in de familie pas een argument te worden toen Aldi een vestiging opende in Houthalen en het rondging in het dorp dat de koffie daar zo goedkoop was.
Grote supers zouden een daad kunnen stellen. Als AH bijvoorbeeld zegt wij gaan eerlijkere prijzen geven voor groenten, fruit en zuivel en dat terug laten vloeien aan de sector geeft dat een positief imago voor die supermarkt. Het maakt een groot deel van de consumenten niet uit als een liter melk 5ct meer kost, en sommige consumenten gaan daardoor juist naar zo'n supermarkt. Als die 5ct dan ook maar terug naar de sector gaat. Op welke manier is natuurlijk vers 2. Na verloop van tijd zullen de andere supers ook volgen, want het is een marketing instrument geworden, en zal er weer een prijsspiraal omhoog plaats vinden.
Het is natuurlijk wat simplistisch gesteld, maar toch zal er zoiets moeten gebeuren. De neerwaartse prijsspiraal zal doorbroken moeten worden. Want anders verdient er op termijn niemand meer iets. Want de consument, die werk heeft in een supermarkt, krijgt geen loonsverhoging omdat de supermarkt daar het geld niet voor heeft.