Het was maar een klein berichtje vorige week. Ziekenhuizen verkopen snoep en ongezond eten. EditieNL kwam erachter en bracht het als nieuws, terwijl iedereen het ieder dag kan zien. Wat betekent dat? Dat is de echte vraag.
Vroeger hadden de kassa’s van de supermarkten het gedaan. Er werd jaren schande van gesproken. Bij de kassa werden kinderen verleid en moesten moeders wel op extra snoep trakteren omdat hun blèrende kind anders voor file zorgde. Maar die tijden zijn nagenoeg voorbij. Ouders en actiegroepen gingen klagen dat ze het gezeur niet meer wilden. Eind vorig jaar besloten de supers Lidl, Jumbo en Plus dan ook de snoepkassa de deur uit te doen. Iedereen blij.
Het komt allemaal goed
Op naar de volgende patiënt. De kassa’s van het dieren- en attractiepark, het museum, het tankstation, de kiosk op het NS-perron, de school-, voetbal-, tennis en hockeykantine en het zwembad. Wordt aan gewerkt.
Zelfs aan TV-reclame wordt gewerkt. Het stond van de week weer eens in de Engelse Guardian. Zeventig procent van de ouders met kinderen tussen de 4 en 16 wordt horendol van zanikende kinderen die maar blijven zeuren om dikmakend calorierijk eten en drinken dat ze in TV-reclames zien. Klagende ouders dus. Wordt aan gewerkt. De adverteerders beloven steeds plechtiger minder te adverteren.
OK, ze zoeken weer nieuwe wegen om stiekem te adverteren. Uiteraard. Ze willen graag verkopen. Daar maken ze hun Marsen, Pringles, blikjes Energy, Kinder-chocolade en Maltesers voor. Wie er stripfiguurtjes of het lievelingskostje van helden in een video-game van maakt, maakt alsnog reclame, maar kan zeggen dat hij het niet meer op TV of in de krant doet. Maar ook dat hebben we op de korrel en daar gaat dus aan gewerkt worden. Uiteindelijk komt het allemaal goed.
Kamervragen
Maar wat een shock leverde afgelopen week EditieNL op. Uit onderzoek van de zender bleek wat iedereen weet, maar kennelijk niet opvalt. Ook ziekenhuizen verkopen ongezond jengelspul. In 82% van de huizen waar wijze dokters en kundige verpleegsters hun best doen om ons beter te maken, blijken snoepautomaten met een ongezonde inhoud te staan. EditieNL vroeg directeur Gerda Feunekes van het Voedingscentrum wat zij ervan vond. Die kon natuurlijk niets dan zeggen dat ze het volstrekt ongepast vond dat mensen op een plek waar ze beter gemaakt worden, meteen weer stuk gemaakt worden met verkeerd voer. Alsof het een vers ontdekt schandaal net voor verkiezingen was, vond een Kamerlid dat ook. Ze besloot er ernstige vragen over te zullen stellen aan minister Schippers, die eindverantwoordelijk is voor al onze Hollandse hospitalen.
Ik kom al zo’n 15 jaar met grote regelmaat in ziekenhuizen. Daar zie ik het gebeuren. In een aantal krijgen patiënten eten waar ik geen trek van krijg. In hun jaren ’70 ‘restaurant’ kun je net als in een tankstation dat nog niet over is op zo’n hippe LaPlace-eetcafé formule kiezen tussen een onsmakelijk broodje gezond of ‘wat anders’. En dus kies je tussen een kroket en een berenhap met frites of een Nuts en een Bounty met een Cola, Sprite of een lekker gezond blikje water. Eventueel neem je alleen een klein zakje chips. Ik begrijp dus wel dat die automaten er niet alleen staan, maar het ook nog eens prima doen. Zowel voor bezoek als voor patiënten die graag ‘wat anders’ willen.
Machtig lekkere worteltaart
Ik ken ook ziekenhuizen waar het eten werkelijk geweldig is. Die zijn doorgaans het eetcafé-tijdperk binnengetreden. Net zoals de hoofdkantoren van een aantal grote bedrijven hebben ze daar zo’n vers luilekkerland met lekker suikerrijk versgeperst perenmangosap én een zalig koffieconcept - zeg maar type Starbucks - waar ze ook overheerlijke calorierijke verse cheesecake en even machtig lekkere als machtige worteltaart hebben.
In ziekenhuizen waar de automaat, dat verlepte broodje kaas met een zielig slablaadje en dat zwetende saucijzenbroodje verdwijnen, verschijnt echt lekker eten, al kun je er ook een prima salade krijgen.
Een wat ouderwetser ziekenhuis verdient wat bij met automaten. Een modern met lekker eten. Daar dekken ze hun begroting mee, net als een school- of sportkantine. Het is zo logisch als wat. Het heeft wat mij betreft geen zin om daar Kamervragen over te stellen.
Een andere Kamervraag
Mij houdt deze vraag bezig: waarom zijn uitgerekend dokters de allerlaatsten die ontdekken dat onder hun dak mensen hartinfarcten en suikerziekte oplopen terwijl ze proberen de gevolgen daarvan op te lappen? Ze ontdekten het niet eens zelf. Doet moest EditieNL hen vertellen. Dat is pas echt maf.
Heel vroeger leerde de dokter dat voeding en een manier van leven ons buiten hun deur houdt. Kennelijk is die les totaal vergeten en wordt hij niet meer onderwezen.
Dus Kamerlid: vraag de minister eens hoe het zit met het onderwijs aan jonge dokters. Ik hoorde het laatst een kind vragen: “mam, waarom verkoopt de dokter snoep?”
Fotocredits: Polikliniek VUMC, DennisM2
Dit artikel afdrukken
Het komt allemaal goed
Op naar de volgende patiënt. De kassa’s van het dieren- en attractiepark, het museum, het tankstation, de kiosk op het NS-perron, de school-, voetbal-, tennis en hockeykantine en het zwembad. Wordt aan gewerkt.
Zelfs aan TV-reclame wordt gewerkt. Het stond van de week weer eens in de Engelse Guardian. Zeventig procent van de ouders met kinderen tussen de 4 en 16 wordt horendol van zanikende kinderen die maar blijven zeuren om dikmakend calorierijk eten en drinken dat ze in TV-reclames zien. Klagende ouders dus. Wordt aan gewerkt. De adverteerders beloven steeds plechtiger minder te adverteren.
OK, ze zoeken weer nieuwe wegen om stiekem te adverteren. Uiteraard. Ze willen graag verkopen. Daar maken ze hun Marsen, Pringles, blikjes Energy, Kinder-chocolade en Maltesers voor. Wie er stripfiguurtjes of het lievelingskostje van helden in een video-game van maakt, maakt alsnog reclame, maar kan zeggen dat hij het niet meer op TV of in de krant doet. Maar ook dat hebben we op de korrel en daar gaat dus aan gewerkt worden. Uiteindelijk komt het allemaal goed.
Kamervragen
Maar wat een shock leverde afgelopen week EditieNL op. Uit onderzoek van de zender bleek wat iedereen weet, maar kennelijk niet opvalt. Ook ziekenhuizen verkopen ongezond jengelspul. In 82% van de huizen waar wijze dokters en kundige verpleegsters hun best doen om ons beter te maken, blijken snoepautomaten met een ongezonde inhoud te staan. EditieNL vroeg directeur Gerda Feunekes van het Voedingscentrum wat zij ervan vond. Die kon natuurlijk niets dan zeggen dat ze het volstrekt ongepast vond dat mensen op een plek waar ze beter gemaakt worden, meteen weer stuk gemaakt worden met verkeerd voer. Alsof het een vers ontdekt schandaal net voor verkiezingen was, vond een Kamerlid dat ook. Ze besloot er ernstige vragen over te zullen stellen aan minister Schippers, die eindverantwoordelijk is voor al onze Hollandse hospitalen.
Ik kom al zo’n 15 jaar met grote regelmaat in ziekenhuizen. Daar zie ik het gebeuren. In een aantal krijgen patiënten eten waar ik geen trek van krijg. In hun jaren ’70 ‘restaurant’ kun je net als in een tankstation dat nog niet over is op zo’n hippe LaPlace-eetcafé formule kiezen tussen een onsmakelijk broodje gezond of ‘wat anders’. En dus kies je tussen een kroket en een berenhap met frites of een Nuts en een Bounty met een Cola, Sprite of een lekker gezond blikje water. Eventueel neem je alleen een klein zakje chips. Ik begrijp dus wel dat die automaten er niet alleen staan, maar het ook nog eens prima doen. Zowel voor bezoek als voor patiënten die graag ‘wat anders’ willen.
Machtig lekkere worteltaart
Ik ken ook ziekenhuizen waar het eten werkelijk geweldig is. Die zijn doorgaans het eetcafé-tijdperk binnengetreden. Net zoals de hoofdkantoren van een aantal grote bedrijven hebben ze daar zo’n vers luilekkerland met lekker suikerrijk versgeperst perenmangosap én een zalig koffieconcept - zeg maar type Starbucks - waar ze ook overheerlijke calorierijke verse cheesecake en even machtig lekkere als machtige worteltaart hebben.
In ziekenhuizen waar de automaat, dat verlepte broodje kaas met een zielig slablaadje en dat zwetende saucijzenbroodje verdwijnen, verschijnt echt lekker eten, al kun je er ook een prima salade krijgen.
Een wat ouderwetser ziekenhuis verdient wat bij met automaten. Een modern met lekker eten. Daar dekken ze hun begroting mee, net als een school- of sportkantine. Het is zo logisch als wat. Het heeft wat mij betreft geen zin om daar Kamervragen over te stellen.
Een andere Kamervraag
Mij houdt deze vraag bezig: waarom zijn uitgerekend dokters de allerlaatsten die ontdekken dat onder hun dak mensen hartinfarcten en suikerziekte oplopen terwijl ze proberen de gevolgen daarvan op te lappen? Ze ontdekten het niet eens zelf. Doet moest EditieNL hen vertellen. Dat is pas echt maf.
Heel vroeger leerde de dokter dat voeding en een manier van leven ons buiten hun deur houdt. Kennelijk is die les totaal vergeten en wordt hij niet meer onderwezen.
Dus Kamerlid: vraag de minister eens hoe het zit met het onderwijs aan jonge dokters. Ik hoorde het laatst een kind vragen: “mam, waarom verkoopt de dokter snoep?”
Fotocredits: Polikliniek VUMC, DennisM2
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Tja, wat een schok dat het al jaren en jaren zo is dat er troep te koop is in ziekenhuizen, maar kijk ook eens naar wat patienten te eten krijgen, in kankerklinieken krijgen ze bijv kroketten enzo te eten die in kankerverwekkende olie gefrituurd zijn.
Deze kreet uit het artikel: ""Zeventig procent van de ouders met kinderen tussen de 4 en 16 wordt horendol van zanikende kinderen die maar blijven zeuren om dikmakend calorierijk eten en drinken dat ze in TV-reclames zien"" Je kan ook als ouder zeggen: "er wordt geen tv gekeken, ga maar kleuren, knutselen, lezen, buiten spelen, spelletje doen(gewoon, niet op de pc) enz". Stel bepaalde tijden in wanneer je kind een beetje tv mag kijken en blijf erbij, zet ze niet ervoor en ga de keuken in, zorg dat ze geen informatie binnen krijgen wat niet nodig is.
Velen van mijn generatie zijn met heel weinig tv kijken opgegroeid en ik ben ook geestelijk gezond gebleven, hoop ik dan maar........maar ik bedoel, ik doe niet mee met al die gekkigheid dat je elke maand en nieuw mobieltje moet hebben, ik heb er niet eens 1, ik koop niet elke week nieuwe kleding omdat mijn andere jas uit de mode is, ik draag het af, ik hoef maar 3 paar schoenen 1 voor de kou, 1 voor de sneeuw en 1 voor de lente en zomermaanden, huishoudelijke apparatuur kopen we alleen als het nodig is en ga zo maar door. Tegenwoordig groeien kinderen op met een consumeermentaliteit, kopen kopen en nog meer kopen en dat ook wat snoep betreft en dat kun je als ouder tegenhouden door vaker thuis te zijn voor je kinderen en ze weinig tv te laten kijken
Gisteren in De Monitor bij de NCRV een uitzending over snoep op school. Is in Nederland nog steeds niet geregeld, doelstellingen worden in het geheel niet gehaald. Convenanten, bij uitstek het product van onze poldercultuur, blijken niet meer of minder dan vertragingsinstrumenten van beroepsbestuurders. Hoe meer betrokken partijen, hoe meer er gejuicht wordt over succesvolle samenwerking, maar hoe minder er gebeurt. Krachtdadig optreden is ver te zoeken, zo blijkt ook weer uit deze uitzending, we weten waar het naartoe moet maar doen weinig.
Australië en de USA verboden al eerder frisdrank met suiker op scholen. Vanaf 2013 mogen snacks buiten de maaltijd op Amerikaanse scholen niet meer dan 200 kcal per portie bevatten en daarboven voldoen aan bepaalde nutritionele waarden. Diverse landen, o.a. Mexico, Australië en Noorwegen, stellen belastingmaatregelen in op producten met veel suiker. Energy drinks staan onder verdenking en krijgen hier en daar al leeftijdlimieten. Die maatregelen blijken effectief. Het bedrijfsleven wordt geprikkeld om oplossingen te bedenken en wie dat niet snel genoeg doet ondervindt de gevolgen, zie wat er recent is gebeurd bij de Coca Cola company en Mc Donalds.
Wij houden van convenanten, veel praten en wat slijpen en schaven in de marge. Dat is aardig als je het ergens niet over eens bent, maar dat is bij dit onderwerp niet het geval. Waar blijven dus de maatregelen?
En dan hebben we het nog niet eens gehad over hoeveel groente je in een ziekenhuis geserveerd krijgt, als je daar als patiënt ligt. (Ervaring: Flevoziekenhuis) Ze hebben daar nog nooit van het Voedingscentrum gehoord, lijkt het.
Ik verbaas mij over de verbazing: Wat had je dan verwacht van een overheid die het een goed idee vindt om gezondheidsprogramma's (mede) te laten betalen door de voedingsindustrie. Nu, ja, ''voeding'', voedselgelijkende substanties en junkfood zijn betere termen. We zijn er inmiddels achter dat het een vreemd idee is om sport door de tabaksindustrie te laten betalen, maar kennelijk is het wel een goed idee om een gezond gewicht programma (bijvoorbeeld JOGGN) door de leveranciers van dikmakende en ongezondmakende etenswaren te laten betalen. Dus waarom ziekenhuizen niet een sluitende begroting gunnen door het verkopen van snoepgoed en junkfood....
"In 82% van de huizen waar wijze dokters en kundige verpleegsters hun best doen om ons beter te maken, blijken snoepautomaten met een ongezonde inhoud te staan"
Hoezo wijze dokters? Wijsheid is regelmatig ver te zoeken in ziekenhuizen, is mijn ervaring. Hoe meer medische missers en ziektes niet bij de kern aanpakken maar slechts de symptomen, des te beter voor de omzet. Al dan niet bewust hoor. Wel zo handig in een instelling die winst maken als eerste prioriteit heeft en zichzelf promoten als tweede.
Het hoofd van de afdeling waar ik lag gaf zelf aan dat de kwaliteit van hun ziekenhuiseten onder de maat was. Maar zij had er geen last van want ze at thuis. Hoezo empathie met patiënten. Ik vraag me af hoeveel E-nummers er door gedaan worden, ik kreeg last van kwalen die ik van mijn eigen eten niet krijg.
Zolang er bezuinigd wordt op eten zonder dat ziekenhuispersoneel gaat steigeren kan ik niet echt zeggen dat er veel wijsheid is. Wel dat er veel geld aan andere dingen wordt omgezet.
Het flevo hier heeft regelmatig een patatkraam voor de ingang staan. De volgende keer zal ik er een foto van maken.
We zijn gemaakt van stoffen uit voeding. Niet van die paar milligrammen medicijnen. Wijze doktoren zouden reclame moeten maken voor goede voeding, niet voor hun naam of voor medicijnen.