De positie van de varkenshouder en zijn gezin moet worden opgenomen in het regeerakkoord. Dit blijkt uit de brief die de Nederlandse Vakbond Varkenshouders (NVV) vandaag aan formateur Wijffels heeft aangeboden. Volgens de voorzitter van de NVV, Wyno Zwanenburg, wordt de wijze waarop varkens in Nederland worden gehouden door de burger onder een vergrootglas gelegd. Maar is de consument vooralsnog in Nederland niet bereid om de meerkosten van een eventuele andere wijze van varkens houden te betalen.
Uit onderzoeken zou blijken dat de consument grote waarde hecht aan het juiste welzijn van dieren. Volgens Zwanenburg "hecht ieder weldenkend mens, dus ook varkenshouders, grote waarde aan dierwelzijn”. De NVV vindt hierbij dat de eisen die aan de landbouwhuisdieren worden gesteld ook voor de gezelschapsdieren zouden moeten gelden.
De Nederlandse varkenshouderij loopt op het gebied van dierwelzijn, milieu en voedselveiligheid vrijwel overal voorop ten opzichte van de rest van de wereld, terwijl deze kostprijsverhogende zaken niet via de markt of de opbrengsten zijn terug te halen. Vervolgens worden er wel goedkopere producten vanuit het buitenland in ons land of de EU verkocht, die onder andere productieomstandigheden zijn geproduceerd.
Hiermee is er in de ogen van de NVV-voorzitter “sprake van oneerlijke concurrentie”.
“Wat in Nederland wordt geconsumeerd, zou ook in Nederland moeten mogen worden geproduceerd. Anders is er sprake van hypocriet gedrag. Wel in eigen land hoge eisen stellen aan de productieomstandigheden en vervolgens gaan winkelen in het buitenland.”
De NVV stelt zich op het standpunt dat in toekomstig beleid steeds “het Level Playing Field binnen de EU en liefst wereldwijd in ogenschouw dient te worden genomen”.
De voorzitter van de NVV pleit tevens voor een totale, nieuwe, innovatieve benadering van de mineralenkringloop van dierlijke mest. Dierlijke mest is nl. duurzamer geproduceerd dan kunstmest en biedt daarnaast wellicht mogelijkheden om energie op te wekken of buiten de landbouw afgezet te worden.
De NVV dringt erop aan om in het nieuwe regeerakkoord de volgende zaken op te nemen:
*zowel consument als retailers aanspreken op hun inkoopgedrag, zij worden ook geacht voor extra eisen te betalen;
*gelijke behandeling van de diverse sectoren in de landbouw;
*gelijke behandeling bij het beoordelen van dierwelzijn tussen landbouwhuisdieren en gezelschapsdieren;
*totale, nieuwe, innovatieve benadering van de mineralenkringloop van dierlijke mest. Dierlijke mest is nl. duurzamer geproduceerd dan kunstmest en biedt daarnaast wellicht mogelijkheden om energie op te wekken!
*meer eigen verantwoordelijkheid voor de sector mits de ruimte binnen acceptabele financiële kaders valt;
*steeds het Level Playing Field binnen de EU in ogenschouw blijven nemen.
De NVV is bereid medewerking te verlenen aan de uitwerking van het bovenstaande.
In het persbericht staat een link naar : brief NVV aan formateur “positie varkenshouderij in het regeerakkoord”.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
"totale, nieuwe, innovatieve benadering van de mineralenkringloop van dierlijke mest. Dierlijke mest is nl. duurzamer geproduceerd dan kunstmest en biedt daarnaast wellicht mogelijkheden om energie op te wekken!"
Ik had onlangs een artikel gelezen over zogenaamde "FIR" boeren, die een procedé hebben ontwikkeld om mest emissiearm te maken. Zij rijden deze mest gewoon uit, dus injecteren niet in de bodem. "Fir" boeren claimen dat dat de milieuvriendelijkste manier van bemesten te zien, met een lage emissie van schadelijke stoffen. (Ik meen dat ze die claim hard kunnen maken. Weet iemand dat zeker?) De wet verbiedt het echter, en zo krijgen deze boeren boetes terwijl het milieu ze aan het hart gaat.
Zou bovenstaande citaat een opening kunnen zijn in dat verhaal?
"“Wat in Nederland wordt geconsumeerd, zou ook in Nederland moeten mogen worden geproduceerd. Anders is er sprake van hypocriet gedrag. "
"Nou en", zullen de regeringspartijen zeggen. Er wordt ook gehandeld met lagere-lonenlanden, landen met kinderarbeid en landen waar mensenrechten worden geschonden. Als je zo gaat redeneren moet je de grenzen sluiten.
Ze zouden de regering ook kunenn vragen om een steuntje in de rug om betere varkens te kunnen gaan fokken, om zo een hogere prijs te kunnen vragen. Minder regels, maar hogere eisen.
Het FIR verhaal is bekend. Mijn neef gebruikt het ook. Het is eigenlijk gewoon koolstof die door de mest wordt gemengd en de ammoniak bind. Eigenlijk is het een soort Norit. Ze gebruiken het zelfs door de melk als kalveren diarree hebben. Werkt erg goed volgens hen. Het ziet er alleen niet uit. De melk ziet dan grijs. Het niet erkennen van FIR lijkt mij een politiek verhaal. Het zodebemesten is sowieso een apart verhaal. In Denemarken is het zelfs niet toegestaan en in NL moet je. Bij zodebemesting pomp je mest net onder de graszode in de grond. Dus eerst de grond opensnijden met een sleufkouter en dan de mest erin. Er onstaat dan een grote concentratie ammoniak wat verstikkend werkt voor wortels en wormen. Terwijl wormen belangrijk zijn voor de luchtdoorlatendheid van de grond. Mestjectie vindt voornamelijk plaats in de akkerbouw en vaak dieper zodat de wortels van de gewassen de mest later snel kunnen benutten. Dit werkt verder prima.
Wouter, met de varkens is niet zoveel mis. Het alomgeroemde heel speciale LIVAR-varken lijkt genetisch sterk op het industrie-varken (ik heb deze kennis van een dierenarts-varkensveredelaar). Maar omdat het een speciale naam heeft, goed worden gevoed en gehouden is een selecte groep consumenten bereidt er meer voor te betalen. Maar geen GROTE groep consumenten.
Daar wringt hem de schoen. Tegelijkertijd heeft heeft de Dierenbeweging de varkensboeren meer dan de andere intensieve dierenhouderij aan de schandpaal genageld. Ik heb al vaker duidelijk gemaakt wat ik daarvan vind: ze produceren een grote schare huichelachtige consumenten die denken dat een beetje sympathie voor de dieren ze rustig kan laten slapen.
De overheid kan niet zoveel. Het is een probleem aan de vraagkant: wij willen veel (steeds meer) voor steeds heel weinig. Dat is een zo fundamenteel probleem dat de overheid niks kan doen. Het moet uit de industrie zelf komen, cq. uit een verstandige samenwerking van de 'stakeholders'. Een van de partijen is de Dierenbeweging en die kijkt - o ironie - expres de andere kant op en wrijft onderwijl flinke scheppen zout in de wonden.
'Het is een probleem aan de vraagkant: wij willen veel (steeds meer) voor steeds heel weinig. Dat is een zo fundamenteel probleem dat de overheid niks kan doen.'
Het is hardnekkig, de opvatting dat 'we' veel voor weinig willen en aantoonbaar onjuist. Inkopers van supermarkten willen veel voor weinig, maar wij klanten niet. 'We' willen alleen niet veel betalen voor iets wat drie huizen verder voor weinig te koop is. Maar dat het voor zo weinig te koop is, daar hebben consumenten nooit om gevraagd.
Niemand heeft ooit geklaagd dat eieren duur zijn. Consumenten betaalden een halve eeuw geleden tien cent (een tiende van een gulden) voor een ei. Wezenlijk duurder zijn eieren nooit geworden, nee relatief zijn ze heel veel goedkoper geworden. Zonder dat ooit iemand daarom vroeg (veel voor weinig). Eieren zouden veel duurder kunnen zijn en consumenten zouden er grif een hoger bedrag voor betalen als de pluimveeindustrie ze niet had geleerd dat ze maar een dubbeltje hoeven te kosten en ze dan ook voor dat bedrag aanbiedt.
Niemand heeft ooit gevonden dat varkensvlees duur is of goedkoper zou moeten zijn. Het is wel ongelooflijk goedkoop geworden in een halve eeuw, net als kip. Dat hebben we intussen geleerd: kip en karbonade zijn goedkoper dan kauwgum (varkensvlees kost per kilo minder dan een tiende van een kilo kauwgum, kip nog minder).
Nu te zeggen dat we dat willen, spotgoedkope varkenslapjes, is omgekeerde wereld. Je mag consumenten, die geen weet van en invloed hebben op productiewijze van het hun aangeboden voedsel geen gewetensprobleem aannaaien en verwijten dat ze geen geld over hebben voor bijvoorbeeld dierenwelzijn.
Consumenten kunnen onmogelijk goed overzien wat goed en fout is en worden bij lange niet alleen geconfronteerd met welzijn, maar ook met niet te vatten milieuproblemen, uitbuiting van arme boeren en micro-econonische problemen: koop ik bij Lidl, gaat m'n slager failliet.
Als de kiloknaller blijft zullen veel consumenten bij de kiloknaller blijven kopen. Maar als producenten, de veehouders en slachthuizen, niet meer aan de kiloknaller leveren omdat ze het niet meer voor zo weinig kunnen produceren is ie weg. En dan? Dan gaan consumenten die vanalles in de schoenen geschoven wordt, de gewetenloze hebzuchtige sukkels, gewoon ergens anders een speklap kopen, voor meer geld, en mogelijk, als het te gek wordt, wat minder vaak in de week, of een onsje minder.