Dat verwacht directeur Food en Agri van Rabobank Nederland Ruud Huirne. Hij maakt zijn verwachting gisteren bekend tijdens een bijeenkomst in Nijkerk. Huirne ziet de introductie van fosfaatrechten in de melkveehouderij als belangrijke factor voor waardedaling van land met agrarische bestemming. Daarnaast spelen de beperkte liquiditeit van boerenbedrijven, de achteruitgang van de bodem en het stijgende aantal boeren dat stopt capaciteit een rol van betekenis. Volgens Boerderij denkt Huirne ‘de emotie uit de prijs gaat’, waarmee hij zou bedoelen dat de markt zakelijker gaat kijken naar de economische waarde van een hectare.

Twee keer zo groot in Frankrijk of een hachelijk avontuur
Huirne gaf aan ook compenserende factoren te zien. De lage rente, de regels voor grondgebondenheid in de melkveehouderij en de onttrekking van grond aan de landbouw voor bijvoorbeeld zonneparken hebben een prijsopdrijvend effect. “Alles wegende, verwachten we een kleine daling van de gemiddelde grondprijs met grote regionale verschillen”, zei Huirne. Hij gaf aan geleerd te hebben van het verleden en boeren niet langer op waardevol onderpand - grond - te willen financieren omdat ze lange periodes van lage prijzen financieel niet zonder extra leningen kunnen overleven. Vrij vertaald: banken behoren niet aan verliesfinanciering te doen, ook al doen ze dat soms wel om de marktwaarde van een sector niet te ondermijnen. In Nederland variëren de prijzen per hectare tussen €50.000 en €130.000. Ter vergelijking: in het klimatologisch vergelijkbare Bretagne variëren tussen de 10 en 15% van de Nederlandse prijzen. Dat betekent dat een boer die stopt in Nederland, in Frankrijk een twee keer zo groot bedrijf kan kopen en gemakkelijk de helft van de opbrengst voor andere doeleinden kan reserveren. Daarentegen moet een zoon of dochter die in Nederland een bedrijf van zijn of haar ouders overneemt, zich zo zwaar financieren dat het economisch een hachelijk avontuur is geworden.
Dit artikel afdrukken