2 min
Als we nou eens niet meer in kcal zouden denken, maar uitgaan van de tijd die we nodig hebben om die calorieën met sport of bewegen te verbranden? Onderzoekers van de Universiteit Antwerpen onderzochten of een alternatief voedingslabel de consument kan helpen om de energiewaarde van voeding beter in te schatten.
Cijfers uitgedrukt in kcal/100g op het etiket blijken niet altijd het beste hulpmiddel voor wie gezonder wil eten. Een deel van de mensen mist het referentiekader of begrijpt de waarde van getallen niet. Daardoor kunnen ze zich weinig voorstellen bij het gewicht van een kilocalorie: is 500 kcal per 100 gram nou veel of weinig?
“In ons onderzoek wilden we nagaan welk labelsysteem de consument het best kan hanteren: PACE of het aantal kcal”, vertelt dr. Clara Cutello (UAntwerpen). “Met welk meetinstrument konden ze de meest nauwkeurige inschatting maken? Hoe snel konden ze die beoordeling maken? En bij welke methode konden ze zich de juiste oplossingen het best herinneren?“
Om de proef op de som te nemen deden de onderzoekers een experiment met 190 personen. De deelnemers kregen elk 30 afbeeldingen van levensmiddelen op een computerscherm voorgezet. Van elk product moesten ze telkens het aantal calorieën of de PACE-waarde inschatten. De deelnemers werden op 3 verschillende momenten getest. In de eerste ronde kregen ze na elke beantwoorde vraag ook de juiste oplossing te zien. Tijdens de volgende twee testmomenten - achtereenvolgens 3 en 7 dagen later - kregen de deelnemers dezelfde vragen, maar toen zonder de feedback achteraf.
De klassieke telmethode bleek de nauwkeurigste van de twee te zijn. “Respondenten slaagden er beter in om het correcte aantal calorieën te schatten dan de duurtijd van de nodige sportieve inspanning”, aldus Dens. Dat betekent volgens Dens niet dat de PACE-methode geen alternatief is. “Bij beide systemen zag je dat met elk testmoment de schattingen steeds accurater werden."
De onderzoekers concluderen uit hun experiment dat mensen leren van feedback. Ze ontdekten dat de deelnemers steeds sneller op de PACE-vragen wisten te antwoorden. Dat bewijst volgens hen dat consumenten even moeten wennen aan zo’n nieuw labelsysteem. "Maar eenmaal vertrouwd met de methode, hebben ze die manier van rekenen ook beter in de vingers.” Honger bleek het inschattingsvermogen te beïnvloeden. Hongerige mensen bleken minder nauwkeurig te kunnen schatten dan verzadigde mensen.
Misschien leert het onderzoek ons dat we beter calorieën kunnen tellen dan schatten hoeveel we moeten fietsen om ze eraf te houden omdat we dat zo geleerd hebben terwijl het ook andersom had kunnen zijn. Het kan ook zijn dat de gebruikelijke methode de beste is. Niettemin valt te constateren dat die het publiek niet heeft geholpen om slanker te worden.
Dit artikel afdrukken
Voor een croissant van 233 kcal moet je 20 minuten fietsenDaarom gaan stemmen op voor een nieuw labelsysteem: de PACE-methode (physical activity calorie equivalent-methode). Dat is een alternatief etiket dat niet het aantal kcal vermeldt, maar weergeeft hoeveel je moet wandelen, lopen, fietsen of zwemmen om de energie die je inneemt weer te verbruiken. Voor een pizza van 780 kcal moet je bijvoorbeeld 45 minuten lopen om die calorieën te verbranden. Voor een croissant van 233 kcal moet je 20 minuten fietsen.
“In ons onderzoek wilden we nagaan welk labelsysteem de consument het best kan hanteren: PACE of het aantal kcal”, vertelt dr. Clara Cutello (UAntwerpen). “Met welk meetinstrument konden ze de meest nauwkeurige inschatting maken? Hoe snel konden ze die beoordeling maken? En bij welke methode konden ze zich de juiste oplossingen het best herinneren?“
Om de proef op de som te nemen deden de onderzoekers een experiment met 190 personen. De deelnemers kregen elk 30 afbeeldingen van levensmiddelen op een computerscherm voorgezet. Van elk product moesten ze telkens het aantal calorieën of de PACE-waarde inschatten. De deelnemers werden op 3 verschillende momenten getest. In de eerste ronde kregen ze na elke beantwoorde vraag ook de juiste oplossing te zien. Tijdens de volgende twee testmomenten - achtereenvolgens 3 en 7 dagen later - kregen de deelnemers dezelfde vragen, maar toen zonder de feedback achteraf.
De klassieke telmethode bleek de nauwkeurigste van de twee te zijn. “Respondenten slaagden er beter in om het correcte aantal calorieën te schatten dan de duurtijd van de nodige sportieve inspanning”, aldus Dens. Dat betekent volgens Dens niet dat de PACE-methode geen alternatief is. “Bij beide systemen zag je dat met elk testmoment de schattingen steeds accurater werden."
De onderzoekers concluderen uit hun experiment dat mensen leren van feedback. Ze ontdekten dat de deelnemers steeds sneller op de PACE-vragen wisten te antwoorden. Dat bewijst volgens hen dat consumenten even moeten wennen aan zo’n nieuw labelsysteem. "Maar eenmaal vertrouwd met de methode, hebben ze die manier van rekenen ook beter in de vingers.” Honger bleek het inschattingsvermogen te beïnvloeden. Hongerige mensen bleken minder nauwkeurig te kunnen schatten dan verzadigde mensen.
Misschien leert het onderzoek ons dat we beter calorieën kunnen tellen dan schatten hoeveel we moeten fietsen om ze eraf te houden omdat we dat zo geleerd hebben terwijl het ook andersom had kunnen zijn. Het kan ook zijn dat de gebruikelijke methode de beste is. Niettemin valt te constateren dat die het publiek niet heeft geholpen om slanker te worden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
En dat in een tijd waar de elektrische fiets steeds meer de overhand neemt... ook onder de jeugd.
Zeker dat laatste zorgwekkend, het meeste trapwerk wordt relatief door de jeugd verricht. Op alle vlakken gaat haar beweging achteruit. Minder calorieën eten geen oplossing.
Maar op zich een prima initiatief. Dit werkt directer.... zeker ook bij de jeugd.