In hun klinische DIETFITS-studie werden 609 mensen met overgewicht een jaar gevolgd. Na een jaar was de vetbeperkt-groep 5,3 kilogram afgevallen, de koolhydraatbeperkt-groep 6,0 kilogram, maar het verschil was niet statistisch significant. De onderzoekers vonden ook geen verschil in insulineproductie en genen.
Beide groepen kregen het advies om op de markt boodschappen te gaan en geen sterk bewerkte producten te eten. Daar ligt waarschijnlijk ook de hoofdboodschap, aldus de onderzoekers. "De fundamentele strategie voor gewichtsverlies bij beide diëten is hetzelfde: eet minder suiker, minder geraffineerde koolhydraten, zoveel mogelijk groenten en kies voor onbewerkte voedingsmiddelen."
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
"De fundamentele strategie voor gewichtsverlies bij beide diëten is hetzelfde: eet minder suiker, minder geraffineerde koolhydraten, zoveel mogelijk groenten en kies voor onbewerkte voedingsmiddelen."
Geen slechte aanbeveling, zou iets strenger mogen (geen i.p.v. minder). En "zoveel mogelijk" groenten lijkt mij overdreven, 2 ons pp per dag is echt genoeg? Goede vetten lijken mij wel belangrijk, mis ik een beetje in het verhaal.
Resumerend: bij het boodschappen doen in de supermarkt kun je minstens 90% van de aangeboden waren overslaan? En je inkopen aanvullen elders?
Tenslotte: gewichtsverlies is slechts één aspect. Het gaat om gezondheid denk ik en hoeveel levensjaren je gezond blijft. Daar zegt deze studie niets over.
Tja, we kunnen blijven denken in termen van macronutrienten, maar wat nou als we dan naar een tweede orde effect kijken? Hoeveel studies moeten er nog worden uitgevoerd om dat vast te stellen? En kunnen RCT's daar überhaupt antwoord op geven?
Een gewichtsverlies van 5 tot 6 kilo bij personen met een BMI van 33 tikt niet erg aan*, valt er dan überhaupt te stellen dat de gekozen interventies effectief zijn? Zo niet, dan moeten we vaststellen dat hier twee matig effectieve interventies met elkaar
worden vergeleken. Welke betekenis heeft de vergelijking dan nog?
Het lijkt wel alsof er nog iets essentieels ontbreekt**. Wat dat is, dat gaat een RCT ons niet vertellen. En grootschalige epidemiologische onderzoeken ook al niet.
Misschien is het tijd om te concluderen dat geen enkele onderzoeksopzet die naar groepsgemiddelden kijkt dat antwoord kan leveren. Zo'n kijk middelt immers alle individuele effecten weg en die zijn groot. Er waren in dit onderzoek bijvoorbeeld personen die 30kg kwijt waren, en anderen die 10kg waren aangekomen. Na deze zoveelste (dure) RCT over carbs versus fat weten we nog steeds niet wat die enorme variatie veroorzaakt.
----
* De mannen hadden een gemiddeld gewicht van ca. 106kg, dus met een BMI van 33 kan je uitrekenen dat ze gemiddeld 1.79m lang waren. Om een BMI van 25 te krijgen moeten ze terug naar een gewicht van 80kg. Na een jaar zijn ze gemiddeld dus uitgekomen op slechts 20% van het het aantal kilo's dat ze af zouden moeten vallen om net weer in de 'gezonde' BMI range te komen.
** Aan de hoeveelheid begeleiding ligt het niet, met 22 bijeenkomsten in 12 maanden.
#2 Dick even een flauwe opmerking. Nog een grootschalig Zuid Amerikaans project laat zien dat extreme caloriebeperking het beste resultaat geeft. De gemiddelde Venezolaanse volwassene is in de afgelopen twee jaar wel 20 kilo kwijt. Kom daar maar eens om qua resultaat bij het gemiddelde dieet. Lees nu pas de link. Dat bedoelde je dus. Maar dat heeft vooral met caloriebeperking te maken schat ik en niet zozeer met de samenstelling. Echte honger maakt dun. Maar voorbij een bepaald punt ook ongezond.
Fout in zin opgelost. Opmerking ingetrokken.
Ja vet en eiwitten doen het natuurlijk veel beter, zeggen die critici. Toch laat een grootschalig Z-Amerikaans experiment zien dat mensen uitstekend kunnen afvallen op een menu van koolhydraten.