Professor Eddy Decuypere, emeritus bio-ingenieur aan de KU Leuven, reageerde hier op mijn in Knack gepubliceerde standpunt dat de milieubeweging beter campagnes kan voeren voor veganistische en verticale landbouw dan voor een verbod op de onkruidverdelger glyfosaat. Hier wil ik enkele van zijn argumenten weerleggen.
Met diervrije, veganistische voedselproductie kunnen we het totale gebruik van akkerbouwgewassen verminderen, want we moeten dan geen veevoeders telen. Zo kunnen we het gebruik van glyfosaat effectief verminderen. Daarop reageert prof. Decuypere dat veel dierlijke producten worden geproduceerd op graasland, en dat we zonder dat graasland niet de wereldbevolking kunnen voeden. Maar uit studies blijkt dat we met een diervrije, veganistische landbouw wel de wereldbevolking kunnen voeden, we daarbij akkerland besparen, en al dat graasland helemaal niet meer nodig hebben. Dat graasland kan dus natuurgebied worden.
Je zou nog wel kunnen opperen dat er voor het gebruik van dat graasland geen glyfosaat nodig is. We zouden dan een beetje veganistische producten, geteeld op akkerland, kunnen omruilen voor rundvlees en zuivel geproduceerd op dat graasland. Dan verminderen we dus het akkerland en bijgevolg het glyfosaatgebruik nog een beetje. Nadeel is dan weer wel dat de runderen op dat graasland methaan uitstoten en zo bijdragen aan de klimaatverandering. En ze hebben antibiotica nodig, waardoor bacteriën sneller resistent kunnen worden. En dan is er nog het dierenleed: koeien slachten, kalfjes wegnemen van de moederkoe, enzovoort. En is het beter voor de gezondheid? Volgens het IARC staat rundvlees naast glyfosaat onder de categorie ‘waarschijnlijk kankerverwekkend’.
Het benutten van graasland voor veeteelt heeft dus voor- en nadelen. Tegen dat we uit deze discussie zijn, hebben we misschien al een veel betere oplossing: het rechtstreeks omzetten van gras naar eiwitten geschikt voor menselijke consumptie, zonder de tussenstap van het dier. Bij dat diervrije productieproces hebben we geen antibiotica nodig, is er geen methaanuitstoot en geen dierenleed.
Mest
Prof. Decuypere maakte nog een opmerking over het gebruik van mest. Maar de toegenomen landbouwproductiviteit komt door het gebruik van kunstmest, niet dierlijke mest. De productie van dierlijke mest is niet zo ideaal, want dat vereist veeteelt en bijgevolg extra land.
Verticale landbouw
Over naar de verticale landbouw dan. Een veel gehoord argument, en prof. Decuypere herhaalt dat, is dat die verticale landbouw veel energie nodig heeft. Maar voor grondgeboden landbouw in de open lucht is er meer energie nodig. We moeten namelijk de zonne-energie meetellen. En veel van die zonne-energie gaat verloren op de akkers. Planten nemen slechts een deel van de zonne-energie op. Veel frequenties van het lichtspectrum worden niet door planten benut, vandaar dat planten groen zien. De akkers stralen veel energie de ruimte in. Zonnepanelen zijn efficiënter en benutten meer energie van het zonlicht. Zonnepanelen op de daken van verticale landbouwgebouwen kunnen al die energie omzetten naar elektriciteit en afgeven aan energiezuinige ledlampen die licht uitstralen met frequenties die het beste door planten worden opgenomen. Samengevat: met indoor, verticale landbouw kan men veel meer zonne-energie benutten. Vandaar dat er minder landoppervlakte nodig is.
Prof. Decuypere klaagt aan dat verticale landbouw losstaat van de natuur. Maar is een landbouw die niet losstaat van de natuur dan beter? Deze discussie begon met glyfosaat. Een landbouw die contact maakt met natuur, is natuurlijk vatbaar voor onkruiden afkomstig van die natuur. En dan wordt glyfosaat gebruikt om die te bestrijden. Bij verticale landbouw heb je geen last meer van onkruid, en heb je dus geen glyfosaat meer nodig.
Belangenconflict
In mijn opiniestuk over glyfosaat en veganistische, verticale landbouw kaartte ik het probleem van belangenconflicten aan. Zijn de studies rond glyfosaat wel betrouwbaar? Zijn de onderzoekers wel onpartijdig? Wat mijn belangenconflicten betreft: ik ben jarenlang zowel professioneel als vrijwillig actief geweest bij verschillende milieuorganisaties, waarbij ik veel werkte rond duurzame voeding en landbouw. Maar ik ben vooral bezorgd om het belangenconflict bij prof. Decuypere: hij deed namelijk onderzoek in de pluimveeteelt. Daardoor is hij mogelijks sneller een verdediger van veeteelt. In ieder geval: in plaats van onderzoek naar productieverbetering in de veeteelt, kan men beter onderzoek doen naar diervrije en grondloze voedingsproductiemethoden.
Daar zit de toekomst van duurzame voeding.
Stijn Bruers reageert met dit weerwoord op het artikel dat eerder deze week op Foodlog verscheen in contentsamenwerking met VILT.
Dit artikel afdrukken
Het benutten van graasland voor veeteelt heeft dus voor- en nadelen. Tegen dat we uit deze discussie zijn, hebben we misschien al een veel betere oplossing: het rechtstreeks omzetten van gras naar eiwitten geschikt voor menselijke consumptie, zonder de tussenstap van het dierGlyfosaat
Je zou nog wel kunnen opperen dat er voor het gebruik van dat graasland geen glyfosaat nodig is. We zouden dan een beetje veganistische producten, geteeld op akkerland, kunnen omruilen voor rundvlees en zuivel geproduceerd op dat graasland. Dan verminderen we dus het akkerland en bijgevolg het glyfosaatgebruik nog een beetje. Nadeel is dan weer wel dat de runderen op dat graasland methaan uitstoten en zo bijdragen aan de klimaatverandering. En ze hebben antibiotica nodig, waardoor bacteriën sneller resistent kunnen worden. En dan is er nog het dierenleed: koeien slachten, kalfjes wegnemen van de moederkoe, enzovoort. En is het beter voor de gezondheid? Volgens het IARC staat rundvlees naast glyfosaat onder de categorie ‘waarschijnlijk kankerverwekkend’.
Het benutten van graasland voor veeteelt heeft dus voor- en nadelen. Tegen dat we uit deze discussie zijn, hebben we misschien al een veel betere oplossing: het rechtstreeks omzetten van gras naar eiwitten geschikt voor menselijke consumptie, zonder de tussenstap van het dier. Bij dat diervrije productieproces hebben we geen antibiotica nodig, is er geen methaanuitstoot en geen dierenleed.
Mest
Prof. Decuypere maakte nog een opmerking over het gebruik van mest. Maar de toegenomen landbouwproductiviteit komt door het gebruik van kunstmest, niet dierlijke mest. De productie van dierlijke mest is niet zo ideaal, want dat vereist veeteelt en bijgevolg extra land.
Verticale landbouw
Over naar de verticale landbouw dan. Een veel gehoord argument, en prof. Decuypere herhaalt dat, is dat die verticale landbouw veel energie nodig heeft. Maar voor grondgeboden landbouw in de open lucht is er meer energie nodig. We moeten namelijk de zonne-energie meetellen. En veel van die zonne-energie gaat verloren op de akkers. Planten nemen slechts een deel van de zonne-energie op. Veel frequenties van het lichtspectrum worden niet door planten benut, vandaar dat planten groen zien. De akkers stralen veel energie de ruimte in. Zonnepanelen zijn efficiënter en benutten meer energie van het zonlicht. Zonnepanelen op de daken van verticale landbouwgebouwen kunnen al die energie omzetten naar elektriciteit en afgeven aan energiezuinige ledlampen die licht uitstralen met frequenties die het beste door planten worden opgenomen. Samengevat: met indoor, verticale landbouw kan men veel meer zonne-energie benutten. Vandaar dat er minder landoppervlakte nodig is.
Prof. Decuypere klaagt aan dat verticale landbouw losstaat van de natuur. Maar is een landbouw die niet losstaat van de natuur dan beter? Deze discussie begon met glyfosaat. Een landbouw die contact maakt met natuur, is natuurlijk vatbaar voor onkruiden afkomstig van die natuur. En dan wordt glyfosaat gebruikt om die te bestrijden. Bij verticale landbouw heb je geen last meer van onkruid, en heb je dus geen glyfosaat meer nodig.
Belangenconflict
In mijn opiniestuk over glyfosaat en veganistische, verticale landbouw kaartte ik het probleem van belangenconflicten aan. Zijn de studies rond glyfosaat wel betrouwbaar? Zijn de onderzoekers wel onpartijdig? Wat mijn belangenconflicten betreft: ik ben jarenlang zowel professioneel als vrijwillig actief geweest bij verschillende milieuorganisaties, waarbij ik veel werkte rond duurzame voeding en landbouw. Maar ik ben vooral bezorgd om het belangenconflict bij prof. Decuypere: hij deed namelijk onderzoek in de pluimveeteelt. Daardoor is hij mogelijks sneller een verdediger van veeteelt. In ieder geval: in plaats van onderzoek naar productieverbetering in de veeteelt, kan men beter onderzoek doen naar diervrije en grondloze voedingsproductiemethoden.
Daar zit de toekomst van duurzame voeding.
Stijn Bruers reageert met dit weerwoord op het artikel dat eerder deze week op Foodlog verscheen in contentsamenwerking met VILT.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Bedenk bij alle veganistische propaganda wel dat in de westerse wereld veehouders opgesloten zitten in een neerwaartse spiraal van schulden aan een verscheidenheid van roofzuchtige financiële parasieten. Deze voeden zich met hun arbeid en werkproduct terwijl ze hoogproductieve praktijken afdwingen die de waarde en de duurzaamheid van hun land op termijn vernietigt.
En nu roepen dezelfde toppredatoren van dit systeem, vertegenwoordigd door hun vakbondsorganisatie genaamd het WEF en haar VN acolieten, op om dit land van deze boeren weg te nemen en het in een soort van primitieve braakreserve te plaatsen waar het herbebost kan worden. Of het wordt gebruikt door dezelfde corporate/financiële predatoren om winstgevende vijftien minuten steden te bouwen.
Vee is niet het probleem voor ‘duurzame’ landbouw, het is een essentieel onderdeel van de oplossing. Een oplossing die de mensheid en menselijke beschavingen al duizenden jaren ondersteunt, op alle bewoonbare continenten. Dus waarom waardeert de zelfbenoemde globalistische opperkliek de veeteelt niet als een belangrijke oplossing voor regeneratieve, duurzame landbouw?
Waarom de absurde beweringen over wereldwijde CO2-niveaus en koeienscheten? Goeie vraag. Het slaat nergens op. Dat is meestal een sterke aanwijzing dat er een verborgen agenda achter dit soort propaganda zit.
De veehouderij is een van de laatste bastions die de industrialisatie heeft kunnen weerstaan. Misschien houden ze niet van vee en veehouders omdat ze die moeilijk kunnen consolideren en controleren.
50 gram "nat" vervangvlees per Nederlander per dag om het meest noodzakelijke binnen te krijgen. Dan heb je per jaar ongeveer 300.000.000 kg kweekcellen nodig. Die cellen leven niet van water en lucht, dus waar haal je hun voer vandaan? 100% efficientie bij groei is er niet dus zeker 500.000 ton voedsel nodig.
Gloria - utopia.
#38, je stelt een tamelijk rare vraag in weerwoord op mijn vraag om een risico-inschatting. Ik zal proberen het je eenvoudig duidelijk te maken: stel dat er een factor 100 meer energie voor nodig is (zie Jopie).
Dat neemt inderdaad niet weg dat we nu ook grote risico's lopen en daar pragmatisch (zoals Stijn ook beweert) uit weg moeten zien te komen.
Blijkbaar heeft de auteur zijn ideeën niet doorgerekend of op haalbaarheid getoetst. Waar komt dan die stelligheid waarmee hij beweert dat het wel kan, of sterker, een oplossing is vandaan? Ik denk dat je je eigen geloofwaardigheid ondergraaft op deze manier.
#36 Dick, " Kun je ook aangeven aan welke aannames voldaan moet worden om die oplossingen te bereiken en wat de risico's zijn dat ze niet lukken?"
Kan je die vraag ook stellen voor de bestaande situatie?
Ik zit oa hiermee: klimaatverandering kan wel eens de bestaande landbouw onmogelijk maken, zo'n beetje als aangegeven in de infographic van Stijn in #34 . Zo gaat Frankrijk weer mogelijk een record hittegolf meemaken in....september. Het kan niet op! De voorspellingen zijn dat de 50°C in de zeer nabije toekomst in steden bijvoorbeeld gehaald kan worden. Hoe denk je dan dat de 'conventionele' landbouw er dan uit zal zien? Als we de aarde in een soort hete binnenwoestijn hebben veranderd, met aan de randen overstromingen en dergelijke, zoals in het Pangee, zoal die Lovelock heeft beschreven waar HJK mee kwam in zijn #[#28](comment:332313)?
Het lijkt mij dat Stijn dat ook zo ziet: hete zon, overstromingen etc, op zijn best "niet efficient"...hoe dan? Uit die conventionele landbouw stappen? Landbouwgewassen veredelen zodat ze tegen drie maanden droogte kunnen, met drie weken 40+? Terwijl allerlei plantenziektes en plagen, door de veranderende omstandigheden, overal de kop op dreigen te steken?
#5 Jan Peter, beetje conservatief. #23 lijkt mij beter.
#[#28](comment:332313) HJK, draaf je niet een beetje door over dat methaan, dat dat duidt op leven en dat we zonder broeikas zouden bevriezen? De huidige situatie, oa met methaan dat uit de hand lijkt te lopen, lijkt me toch ff anders. Zie ook Euan Nisbet, die de methaancyclus onderzoekt: link .
#37 Jopie, het zijn inderdaad aannames. Het gebruik van het woord 'techniek' duidt toch op iets bestaands (FL lijkt soms op cursus nederlands, wat er achter het gebruik van een woord zit)?
Waar ik van weet is dat men aan dat inefficiente proces van fotosynthese heeft gesleuteld, en dat verbeterd heeft. Verder nog niks nieuws gehoord. Maar het kan snel gaan. Onderzoek, economische context kunnen de dingen laten kantelen.