Het gaat shit met varken. Het gaat k.t met kip. De scharreleieren zijn weer begonnen aan hun prijsval. En ook de paprika’s, tomaten en komkommers zitten nog steeds onder water. U-weet-wel, het bekende liedje.
Er moeten nieuwe ‘verdienmodellen’ komen en de supers moeten daar van de politiek voor zorgen. U weet al dat ik dat onzin vindt. Nederlandse supers kunnen geen problemen oplossen voor producenten die grofweg tachtig procent van hun productie over de grens sturen. Nagenoeg merkloos.
Het eten bulkt van de tuin- en boerderijen af. Nederlandse consumenten boffen. We hebben supers die tot de goedkoopste van Europa behoren. Het eten kost geen fluit en de prijs kan nog verder omlaag omdat er sprake is van overaanbod. Da’s mooi meegenomen in deze tijden van crisis. Voor zo lang het duurt natuurlijk, want ergens moet de bank de stekker eruit trekken. Dan lost het probleem zich vanzelf op.
Toch doen de supers wat. Eerst kwamen ze met de kip van morgen. Twee weken geleden kwamen ze ook met het varken van morgen. Alle supers zitten nu met hetzelfde onderscheidende Good Farming merkvarken met één ster. Iedereen blij. Maar dat feest is natuurlijk van korte duur. Met hetzelfde kun je je niet onderscheiden. Bovendien kun je er donder op zeggen dat Wakker Dier zal ijveren voor hogere eisen. Toen iedereen het scharrelei had waar ze zich ooit hard voor maakten, veranderden ze dat in een ‘schuurei’. Iedereen moet nu aan het buitenei. Uw klant is al vergeten dat het scharrelei ooit ‘ok’ heette.
Het is dan ook verbazingwekkend dat er maar geen merken in vers ontstaan. Daar is alle reden toe. Je kunt er je bloemkool, komkommer, karbonade, braadworst, boterhamworst of biefstuk mee onderscheiden van je concurrent. En dat wil je, want er kan zomaar een vies beestje op zitten. Als ze ononderscheiden zijn, ben je de klos. Hebben ze de naam van iemand, dan voorkom je dat. De Tasty Toms van Ton Janssen hielden tijdens de EHEC-crisis met hun prijs boven de rest. Iedereen heeft er dus belang bij. Boer en tuinder, handel, super en ik als consument, want ik kan weer vertrouwen hebben.
Waarom komen supers met kippen en varkens van morgen en niet met verse merken van vandaag?
Deze tekst verscheen in de printeditie van de Levensmiddelenkrant; ik neem hem hier bij uitzondering over omdat ook op de Foodlog de discussie over merken en vertrouwen een toenemende rol speelt
Fotocredits: vers winkel in Utrecht, Foodlog Media
Dit artikel afdrukken
Het eten bulkt van de tuin- en boerderijen af. Nederlandse consumenten boffen. We hebben supers die tot de goedkoopste van Europa behoren. Het eten kost geen fluit en de prijs kan nog verder omlaag omdat er sprake is van overaanbod. Da’s mooi meegenomen in deze tijden van crisis. Voor zo lang het duurt natuurlijk, want ergens moet de bank de stekker eruit trekken. Dan lost het probleem zich vanzelf op.
Toch doen de supers wat. Eerst kwamen ze met de kip van morgen. Twee weken geleden kwamen ze ook met het varken van morgen. Alle supers zitten nu met hetzelfde onderscheidende Good Farming merkvarken met één ster. Iedereen blij. Maar dat feest is natuurlijk van korte duur. Met hetzelfde kun je je niet onderscheiden. Bovendien kun je er donder op zeggen dat Wakker Dier zal ijveren voor hogere eisen. Toen iedereen het scharrelei had waar ze zich ooit hard voor maakten, veranderden ze dat in een ‘schuurei’. Iedereen moet nu aan het buitenei. Uw klant is al vergeten dat het scharrelei ooit ‘ok’ heette.
Het is dan ook verbazingwekkend dat er maar geen merken in vers ontstaan. Daar is alle reden toe. Je kunt er je bloemkool, komkommer, karbonade, braadworst, boterhamworst of biefstuk mee onderscheiden van je concurrent. En dat wil je, want er kan zomaar een vies beestje op zitten. Als ze ononderscheiden zijn, ben je de klos. Hebben ze de naam van iemand, dan voorkom je dat. De Tasty Toms van Ton Janssen hielden tijdens de EHEC-crisis met hun prijs boven de rest. Iedereen heeft er dus belang bij. Boer en tuinder, handel, super en ik als consument, want ik kan weer vertrouwen hebben.
Waarom komen supers met kippen en varkens van morgen en niet met verse merken van vandaag?
Deze tekst verscheen in de printeditie van de Levensmiddelenkrant; ik neem hem hier bij uitzondering over omdat ook op de Foodlog de discussie over merken en vertrouwen een toenemende rol speelt
Fotocredits: vers winkel in Utrecht, Foodlog Media
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Waar ligt het belang van de supers in het creëren van merken in bijvoorbeeld groente? Ze kunnen nu voor heel weinig geld de mooiste groente opdweilen en daar een fraaie marge op behalen. Als met veel moeite een merk is gemaakt, zal de inkoopprijs hoger liggen dan van merkloos. Die kosten moeten teruggehaald worden door hogere verkoopprijzen en door klanten af te snoepen van de concurrent. Lijkt mij een hoop gedoe. Ik kan me voorstellen dat een super de noodzaak om een merk te gaan maken niet zo sterk voelt.
Dat wil niet zeggen dat ik niet in versmerken geloof, alleen zul je ze via andere kanalen moeten afzetten.
Dat laatste zou ik zeker niet uitsluiten. Over het eerste hoor ik graag andere meningen.
hier een voorbeeld van een merk in vers, fictief nog, dat wel. Lastig zat voor een digibeet, dat linken.....
Ah, vertrouwen... misschien hebben we (te?) veel vertrouwen in de naamloze producten. Zoals je weet ga ik er in principe vanuit dat producenten te vertrouwen zijn en dat de punten waar het mis kan gaan door de staat als/of door de keten worden gecontroleerd. En ga ik er vanuit dat 100% veilig niet bestaat (ook bij merken niet). Ik heb grote weerstand tegen de suggestie dat we angst moeten hebben voor naamloze (onbewerkte) producten. Wel heb ik 'angst' dat 'groot' wordt belemmerd door de hogere kosten die gepaard gaan met onderscheid en meerdere producten in kleine volumes. Ik ben zeer voor meer diversiteit, met informatie. En misschien komen we dan wel bij hetzelfde uit, maar dan zonder angst.
Waar blijft Jack nou met zijn VOV: Veilig OssenVlees?
Tuincentra springen nu al in het gat dat de supers open laten, en beginnen lokale en duurzame producten te verkopen. Duurzame landbouw verkoopt zichzelf.
Misschien ook een mogelijkheid voor het drama van die 7 kleine en middelgrote boeren die er nu elke dag (gedwongen) mee stoppen.
Welk een verlies aan maatschappelijk kapitaal!
En vwb. die merken: bij brandstoffen zie je juist een tegengestelde trend.
Zich in niets onderscheidende merken die met dure marketingkul in de markt gezet worden ( Stop een tijger in uw tank, Shell is liters zuiniger) verliezen terrein aan de Tinq's. Het voordeel van beheersing van de gehele keten ( en kartels!) ...