Soylent introduceert een vierkant en kauwbaar mini meal van 100 calorieën en The New York Times vindt het de moeite waard om er aandacht aan te besteden.

De merknaam Soylent lijkt een morbide verwijzing naar de klassieke science fiction film Soylent Green (1973). Daarin hebben de 40 miljoen mensen die volgens de film in 2022 in New York wonen, te maken met voedseltekorten en vooral een gebrek aan eiwitten. Een, door de schaarste rijk geworden, fabrikant maakt vierkante (!) koekjes voor de arme bevolking, Soylent Green genaamd. Uiteindelijk ontdekt de bevolking dat de koekjes het resultaat zijn van een circulair voedselsysteem waarin dode mensen direct worden verwerkt tot humaan voedsel.

'Life hacking'
Toen de vloeibare versie van Soylent in 2013 geïntroduceerd werd, reageerden de media een beetje verward. Hier had iemand een mix van astronautenvoedsel en Slimfast uitgevonden. Het was functioneel voedsel waar alles in zit en dat aan de man werd gebracht als dè oplossing voor a) dat moeilijke gedoe dat koken heet, b) het dikmakende gesnack en c) het risico om door slecht en gehaast te eten niet de juiste nutriënten binnen te krijgen.

The New Yorker beschreef de implicaties van het beige brouwsel in 2014 in een wat weifelend artikel onder de titel The End of Food. Het spul paste helemaal in de cult van ‘life hacking’, zoeken naar manieren om met nieuwe, extreme middelen je leefstijl en fitheid te verbeteren en de n=1-resultaten daarvan online te delen. In diezelfde tijd begonnen ook keto en paleo aan hun opmars.

Tijdwinst was het streven. Maar dan wel met iets dat beter was dan voedsel. Het was de tijd dat superfoods nog beloften inhielden (eigenlijk heel kort geleden). Soylent was de stap na gezond eten, die tijdrovende en vermoeiende handeling waar gewone mensen zich mee bezighielden. ‘Soylent’ is overigens een samentrekking van ‘soy’, soja, en ‘lentils’, linzen.

Met de nieuwe vaste mini meals schuift Soylent voorzichtig op naar iets “dat consumenten kunnen herkennen als voedsel”, aldus Soylent in The New York Times. In de tussenliggende jaren zijn er meerdere varianten, met moderne smaken, van het vloeibare Soylent op de markt gebracht. Ze werden gepromoot op onverwachte plekken, zoals de garages van Lyft-taxichauffeurs (de Amerikaanse concurrent van Uber), die snel wat moeten eten.

In reacties in de Amerikaanse pers werd lacherig gedaan over de serieuze aandacht die The New York Times besteedde aan wat feitelijk niet meer is dan een voedzame snack. De krant beschrijft echter vooral de slimme manier waarop Soylent zijn merk verbreedt door iets dat voorheen voor een elite was bedacht nu onmisbaar te laten lijken voor het voetvolk van de gig economy.

Gezond innoveren is veel meer dan producten herformuleren. Daarover - en meer - gaat het congres Gezonde Innovatie. De tweede editie vindt plaats op 6 juni 2019 in Ede. Hoe breng je de keten van stakeholders in beweging? Koop je ticket hier, en praat mee!
Dit artikel afdrukken