scenario’s - 2x eetinnovatie

Dit zijn de jaren van ingrijpende innovaties in ons eten. De gevolgen van ons zittende leven, teveel eten en in verkeerde samenstellingen eisen hun tol. Overheid en verzekeraars zullen de voedingsindustrie dwingen om met oplossingen te komen. Ik denk dat er 2 basisscenario's zijn. 1. We gaan gezond eten lekkerder maken en mensen weer leren hoe dat moet én hoe je dat moet waarderen.
2. We gaan ongezond eten gezond maken door het uiterlijk onveranderd te laten maar het onderhuids met behulp van technologie van samenstelling te veranderen.

Het eerste scenario is bijv. ingezet door Jamie Oliver en onze eigen minister Veerman. Een boeiende combinatie trouwens om in één zucht te noemen!

Het tweede wordt ingezet door de industrie, mede ondersteund door ministeries van gezondheid. Verander niet de eetgewoonten, maar verander het eten onderhuids. Straks eet je chips met alle vitaminen en mineralen die je nodig hebt, maar met de smaak van vandaag. Mis je nog wat, dan neem je een lik margarine met Benecol (Pro-Active van Becel) of foliumzuur, niettegenstaande de vervelende eigenschappen van transvetten in margarines (maar die lossen we elders wel weer op met een enzym dat wordt toegevoegd aan de kipnuggets).

Op basis van een tweedeling die wordt bepaald door kennis en motivatie - niet door geld! - denk ik denk dat de verwezenlijking van beide scenario's al een feit is.

De ontwikkelde, aspirationele bovenlaag van de bevolking zal dominant in het eerste vallen. Zij steken tijd en geld in het weer leren omgaan en begrijpen van het belang van natuurlijk eten. Gezondheid en genot worden heel nadrukkelijk verbonden. Bewust leven, het besef van wellness (preventie door goed eten) versus sickness (reparatie als gevolg van slechte zelfverzorging). Ik zie die trend om me heen bij vrienden en kennissen. Uiteraard in mijn bevoorrechte kringetje.



De onderlagen zullen in het tweede vallen omdat ze over onvoldoende eetkennis en -vaardigheden beschikken en de motivatie missen om die te ontwikkelen. Ik denk dat de tussenlagen mengvormen zullen laten zien.

In de onderlagen zie je op dit moment niets, behalve geen verandering. Ik schrok afgelopen vrijdag van mezelf toen ik meewarig keek naar een noeste werkman met een even indrukwekkende omvang als achterspleet. Niet vanwege die spleet, maar vanwege de lunch die hij bij het benzinestation kocht: een mars, een cola, een gevulde koek en een zak chips. Elitair.

Inderdaad, en daar zit het probleem. De mensen die het niet interresseert - waarschijnlijk toch de grootste groep - gaan we niet opvoeden. We gaan ze als koopvee laten zwelgen in wat ze lekker vinden. Ik ben bang dat de houding die Ailko gisteren signaleerde onder recent neurotransmitter-onderzoek er een voorbeeld van is. Zo lopen de economische hazen van onze maatschappij nu eenmaal.

De komende dagen ben ik op de Vinisud in Montpellier, de 2-jaarlijkse beurs voor de wijnlanden rond de Middellandse Zee. Ik ben gevraagd mijn ideeën te presenteren over dranken met minder alcohol. Ik ben voor, maar ben dan ook een groot liefhebber van ciders: daar kun je nl. onbezorgd de hele fles van drinken. Van een wijn van 14,5% (zoals de meeste van tegenwoordig), zit je eigenlijk met 1/5 fles aan je verstandige grens.

Over de plek van alcohol in deze scenario's, kom ik later in de week terug. Eerst naar Montpellier. Ondertussen zal ik als blogger hier en daar een dag verstek laten gaan.