Onlangs maakten professor Roos Vonk (psycholoog, Radboud Universiteit) en de gezelschapshuisdierenartsen Arabella Burgers en Fred van der Kolk uit Bussum in een opiniestuk in de Volkskrant duidelijk dat kalveren wat hen betreft bij hun moeder moeten blijven. Staatssecretaris Van Dam en Wageningse dierwetenschappers zijn daar tegen, omdat een dergelijke aanpak de scheiding tussen moederdier en kalf bemoeilijkt. Het leed is het laagst als het direct bij de geboorte wordt geleden.

De tweet kan tot gevolg hebben dat de Nederlandse zuivelindustrie haar benadering van kalveren dient te herzien indien er een diervriendelijkskeurmerk voor melk wordt ingevoerd
Knuffelhormoon
Nee, zeggen Vonk en de Bussumse dierenartsen. Daar hebben ze een plausibel klinkend argument voor. Het luidt: Net als de mens produceert de koe moedermelk onder invloed van 'knuffelhormoon' oxytocine, het hormoon dat ook de band tussen moeder en kind bevordert en doet verlangen naar diens nabijheid. Net als een mensenmoeder zal de koe alles op alles zetten om haar eigen baby te verzorgen, en zich tot het uiterste verzetten wanneer ze gescheiden worden (althans zolang ze niet totaal is uitgeput door jaarlijks kalveren en 8.000 liter melk geven).

Herziening benadering kalf door zuivelindustrie nodig?
Gisteren gaf tijdens Moederdag de Dierenbescherming via een tweet uiting aan een harde denklijn, die lijkt aan te sluiten bij Vonk en de gezelschapsdierenartsen.



De tweet kan tot gevolg hebben dat de Nederlandse zuivelindustrie haar omgang met kalveren dient te indien deze trend doorzet en een diervriendelijkskeurmerk voor melk wordt ingevoerd. Op dit moment is dat er nog niet.

Als het kalf geruime tijd bij de moederkoe moet blijven drinken, zal de zuivelindustrie bovendien haar benadering van de restverwerking van manlijke kalveren tot vlees moeten herzien. Dat zal forse financiële gevolgen hebben voor de Nederlandse melkveehouder die toch al tot de duurste producenten ter wereld behoort.
Dit artikel afdrukken