Gisteren ontmoette ik professor Wim Verbeke van de Gentse universiteit. Hij onderzoekt wat de effecten zijn van communicatie over voeding.
Tijdens het congres Milk, nutritious by nature presenteerde de sociaal-psycholoog Verbeke een grafiek die veel duidelijk maakt over de effecten van vervelend nieuws - zoals bijvoorbeeld voedselschandelen - op het koopgedrag van mensen. Marketinginspanningen moeten 5x zo groot zijn als de amplitude van de bron om de impact van negatief nieuws weer goed te maken. Die factor hebben hij en zijn collega-onderzoekers afgeleid uit een studie naar de effecten van nieuws en marketingcommunicatie.
In Nederland concludeerde onderzoeksbureau MarketResponse dat mensen minder vertrouwen op hun eten door de recente voedselschandalen. Volgens Vlees.nl moest je dat precies omgekeerd lezen.
Vijf maal is echter geen kattenpis. Wie zou er gelijk hebben?
Fotocredits: Foodlog Media
Dit artikel afdrukken
In Nederland concludeerde onderzoeksbureau MarketResponse dat mensen minder vertrouwen op hun eten door de recente voedselschandalen. Volgens Vlees.nl moest je dat precies omgekeerd lezen.
Vijf maal is echter geen kattenpis. Wie zou er gelijk hebben?
Fotocredits: Foodlog Media
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Vijf maal is inderdaad geen kattenpis. Maar ik denk dat we niet zo veel medelijden hoeven hebben met de marketing- en PR-industrie. PR-volk is verreweg beter betaald en beter geschoold dan journalisten, waar de laatste decennia alleen maar op wordt bezuinigd. Als Wim Verbeke gaat jammeren dat zijn marketinginspanningen vijf keer zo groot moeten zijn om evenwicht te bieden tegen ‘vervelend nieuws’, dan heb ik ‘goed nieuws’ voor hem: PR-professionals zijn niet alleen veel sterker, ze zijn ook met tien keer meer, blijkt uit een studie van de Universiteit van Amsterdam: http://www.persinnovatie.nl/viewattachment/6646.
Hoe meten ze het eigenlijk, of de consument vertrouwen in de markt van oa vlees hebben? Gaan ze alle supermarkten/slagers af met vragenlijsten en vragen ze de klanten of ze die vragen mogen stellen nz of kijken ze gewoon naar de kassabonnen en zien dan dat er toch wel veel vlees gekocht wordt? In het eerste geval zou het nl eerlijker te meten zijn. Het 2e geval zegt nl helemaal niets over vertrouwen, de mens moet eten en niet iedereen heeft genoeg geld om genoeg groente en fruit te kunnen kopen, dus kopen ze (misschien)vaker vlees en vleeswaren met brood om te kunnen eten, dat is vaak toch goedkoper dan groente en fruit. Op vlees zitten nl ook vaak veel meer kortingen bij de bekende supers dan op groente en fruit en wat kies je dan als je weinig geld hebt?
Ergens midden jaren zeventig overleden 10 mensen aan Iglo maaltijden, die tijdens het vervoer verontreinigd waren met nitriet uit het koelsysteem. Een jaar later had niemand het er meer over en was het merk weer up en running. Ze deden in dat jaar even geen grote marketing inspanningen.
Dick, als je het zo gaat stellen, moet ik hier herhalen dat Schuttelaar en Marketrespons enerzijds een groeiend vertrouwen in de kwaliteit en veiligheid van vlees hebben gemeld, maar ook meer (breed uitgemeten) argwaan over verstrekte informatie op etiketten en in keurmerken.
Het doen voorkomen ('omgekeerd lezen') als zouden wij gesteld hebben dat de schandalen de zaak van vlees goed zouden hebben gedaan, vind ik niet helemaal Des Foodlogs, waar wij stellen dat er in de markt geen signalen zijn van aangepast gedrag (minder vlees), wat derden met enige gretigheid uit peilingen meenden te kunnen afleiden.
Cijfers van de weken 12-16 (met negatief nieuws) laten op grond van prijsontwikkelingen zelfs enig herstel zien bij rundvlees (en varkensvlees) in bestedingen én volume; de cijfers tot week 20 volgen binnenkort.
Uitgangspunt is dat vleesconsumenten stabiel kopen op prijs, prijs, prijs, daarna op houdbaarheid (zie ook www.vlees.nl/algemeen/nieuws/bericht/juni/eu-vleesconsument-heeft-focus-op-prijs-en-houdbaarheid/), smaak, variatie, bereidings- en keuzemogelijkheden en het weer; vervolgens zeggen veel consumenten (desgevraagd) duurzaamheidsaspecten (milieu en welzijn) best belangrijk te vinden, waarbij men eigenlijk verwacht dat deze gewoon integraal geregeld zijn of worden.
Nederland heeft een traditie van redelijk nuchter omgaan met allerhande zaken in het nieuws, en laten we wel wezen, voedselveiligheid en volksgezondheid waren niet in het geding.