Recent onderzoek liet zien dat extra antioxidanten uit supplementen of voeding, zoals bepaalde groenten, geen effect hebben op ziekte of veroudering, en die zelfs kunnen verergeren.
Theorieën zoals de algemeen aanvaarde ‘free radical theory of aging’ opperen dat cellen (en het DNA daarin) beschadigd worden door afvalstoffen van de oxidatieve processen, vooral als de verbranding niet optimaal verloopt door stressfactoren en de afvalstoffen niet opgeruimd worden.
Mithormesis
De vrije radicalen of ROS (‘reactive oxygen species’) die vrijkomen zouden moeten worden afgevangen door extra antioxidanten. De Duitse medisch onderzoeker Michael Ristow bestrijdt dat idee al bijna een decennium. Hij stelt daar nu het idee van de mithormesis tegenover.
Dat houdt in dat de mitochondriën, de ‘energiecentrales’ van de cellen, juist goed blijven functioneren als ze onder druk worden gezet en meer ROS aanmaken. Er ontstaat een soort trainings- of gewenningseffect door een lichte vergiftiging.
In twee recente studies zet Ristow zijn bevindingen over mitohormesis uiteen. Eén daarvan heeft als uitkomst dat calorierestrictie (waardoor een verminderde beschikbaarheid van glucose in de cel ontstaat) en lichamelijke belasting door beweging de gezondheid en de levensduur van de cel verlengt.
Autofagie
Ristow concludeert, in lijn met de bevindingen van anderen, dat ROS geen afvalstoffen zijn die moeten worden opgeruimd, maar noodzakelijke signaalmoleculen die de gezondheid en een langer leven bevorderen. Antioxidanten ondermijnen hun werking juist.
Het opruimen van afvalstoffen uit de cel, de zgn. autofagie, zou volgens een andere studie nog verbeterd kunnen worden door calorierestrictie te combineren met toevoeging van resveratrol. Dat is een plantaardige polyfenol en komt voor in oa. druivenschillen. Het heeft een magische klank gekregen omdat het in rode wijn zit, dat om die reden gezond zou zijn.
Calorierestrictie en resveratrol? Dat klinkt gek genoeg als gastronomie en de Franse Paradox, kleine porties en rode wijn. De studie werd echter uitgevoerd met ratten.
Dit artikel afdrukken
Theorieën zoals de algemeen aanvaarde ‘free radical theory of aging’ opperen dat cellen (en het DNA daarin) beschadigd worden door afvalstoffen van de oxidatieve processen, vooral als de verbranding niet optimaal verloopt door stressfactoren en de afvalstoffen niet opgeruimd worden.
Mithormesis
De vrije radicalen of ROS (‘reactive oxygen species’) die vrijkomen zouden moeten worden afgevangen door extra antioxidanten. De Duitse medisch onderzoeker Michael Ristow bestrijdt dat idee al bijna een decennium. Hij stelt daar nu het idee van de mithormesis tegenover.
Dat houdt in dat de mitochondriën, de ‘energiecentrales’ van de cellen, juist goed blijven functioneren als ze onder druk worden gezet en meer ROS aanmaken. Er ontstaat een soort trainings- of gewenningseffect door een lichte vergiftiging.
In twee recente studies zet Ristow zijn bevindingen over mitohormesis uiteen. Eén daarvan heeft als uitkomst dat calorierestrictie (waardoor een verminderde beschikbaarheid van glucose in de cel ontstaat) en lichamelijke belasting door beweging de gezondheid en de levensduur van de cel verlengt.
Autofagie
Ristow concludeert, in lijn met de bevindingen van anderen, dat ROS geen afvalstoffen zijn die moeten worden opgeruimd, maar noodzakelijke signaalmoleculen die de gezondheid en een langer leven bevorderen. Antioxidanten ondermijnen hun werking juist.
Het opruimen van afvalstoffen uit de cel, de zgn. autofagie, zou volgens een andere studie nog verbeterd kunnen worden door calorierestrictie te combineren met toevoeging van resveratrol. Dat is een plantaardige polyfenol en komt voor in oa. druivenschillen. Het heeft een magische klank gekregen omdat het in rode wijn zit, dat om die reden gezond zou zijn.
Calorierestrictie en resveratrol? Dat klinkt gek genoeg als gastronomie en de Franse Paradox, kleine porties en rode wijn. De studie werd echter uitgevoerd met ratten.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Astrid #19, als je liever "gelooft" is dat wat mij betreft prima, maar het is geen basis om onderzoeken naar enkele stofjes op aan te vallen. Sterker nog, het is geen basis om überhaupt mee uit te halen naar allerlei wetenschappelijke onderzoeken. Het is denk ik wel het meest praktische wat je als individu kan doen, samen met het gebruik van het "boerenverstand" en de ratio (bijvoorbeeld kijken welke voeding de mens van nature at).
Als "ze" er volgens jou achter zijn dat losse stofjes niet werken, dan ben ik benieuwd hoe je denkt over vitamines en mineralen. "Werken" die niet? Is het joderen van brood of zout onzin?
En "werkt" elke week een broccoli eten dan wel? Kan je een linkje geven van een onderzoek waaruit dit blijkt?
Overigens zegt het artikel hierboven helemaal niet dat antioxidanten "niet werken", het plaatst kanttekeningen bij de versimpelde gedachte dat vrije radicalen slecht zijn en we maar beter bakken met antioxidanten kunnen nemen. Ik betwijfel sterk of onderzoekers die deze kanttekeningen maken, zouden willen stellen dat antioxidanten in zijn geheel niet werken en niet nodig zijn.
Zoals ik in #15 al schreef, één van de belangrijkste aspecten waar in onderzoek gebruik van wordt gemaakt, is het vinden van grote effecten. Hoe groter het effect, hoe makkelijker je het kan observeren. Jodiumtekort geeft struma, vertraagde stofwisseling, etc. Dat aspect geldt voor losse stofjes net zo goed als voor whole food. Als 3 maanden lang elke week broccoli eten een groot en goed meetbaar effect zou geven, dan zou je kunnen concluderen dat broccoli op dat punt gezond is. Helaas is de werkelijkheid weerbarstiger en zal je nauwelijks duidelijke effecten zien, én zijn de effecten die je ziet afhankelijk van wat de proefpersoon nog meer eet, welke leefstijl hij/zij heeft, welke aanleg, etc. Kortom, er zijn zat losse stofjes die grote effecten laten zien (vitaminen, of bepaalde gifstoffen), maar voor subtielere en langetermijneffecten zijn steeds meer wetenschappers er van overtuigd aan het raken dat het om voedingspatronen gaat, kijk maar eens wat Jaap Seidell op deze site daarover schrijft. Alleen het echt áántonen daarvan is bijzonder lastig, en misschien wel onmogelijk, omdat je nooit alle verschillende permutaties kan meenemen.
Het verschil is dat ze er al achter zijn dat de losse stofjes, in dit geval de anti-oxidanten, dus niet werken, dat staat in het artikel, vandaar dat je 'whole foods' moet onderzoeken en niet losse stofjes, omdat 1 enkel stofje nauwelijks effect heeft, dat weten we inmiddels wel toch?
Dat het moeilijk is kan ik me heus wel voorstellen, omdat je echt alles wat mensen eten moet bijhouden ,maar alleen dan kan je zien wat voor effect voeding op bijv ziekte heeft.
Ik ben liever van het 'geloof' dat je gewoon zoveel mogelijk zo vers mogelijk moet eten en indien mogelijk ook nog eens rauw, bijv salades met van alles erdoor, maar ook dat weer niet elke dag, want dan mis je weer de gezonde effecten van bijv gekookte peulvruchten en andere groente die je gekookt lekkerder vindt. Dat is de reden dat ik resultaten uit onderzoeken leuk om te lezen/zien vind en niet perse direct voor waar aanneem, maar wel meeneem in mijn voedingspatroon en 'geloof' dat als ze zeggen dat stofje a een gunstig effect heeft en dat je stofje a in ... kan vinden dat ik dan graag ... zal eten. Op die manier moet je als consument naar onderzoeken kijken, niet naar de drogist rennen en potjes pillen met stofje a kopen omdat het onderzoek zegt dat het gezond is.
Astrid, wat is het verschil tussen testen wat 1 extra portie broccoli per week doet en wat 1 portie van een stofje per week doet? Broccoli bevat veel meer stoffen die wellicht interacties met elkaar hebben, maar het is slechts één groente. Uiteindelijk gaat het om het voedingspatroon, met alle voeding die daarin voorkomt. En dat zijn oneindig veel mogelijke combinaties. Want wat nu als spinazie nadelig zou blijken voor de gezondheid? Of alleen als de dag daarna prei eet, ik noem maar een voorbeeld. Dat kan je misschien niet geloven, maar als zaken wilt onderzoeken, moet je open staan voor alle mogelijkheden.
Dat een onderzoeker enkele fantastische resultaten vind en op youtube zet, zegt mij niets. Die heb je ook van onderzoekers die enkele stofjes gebruiken. Maar begrijp me niet verkeerd, naar mijn mening is voedingspatroon en leefstijl belangrijker dat losse stofjes, ik probeer alleen te laten zien hoe lastig dit te onderzoeken valt.
Waarom zou het niet te testen zijn of 1 portie broccoli per week effect heeft op bepaalde bloedwaardes Dennis? Je kan makkelijk een paar groepen mensen hebbe, degenen die bijv op een SAD staan(het standard american diet), de mensen die "normaal" eten, dus nauwelijks junkfood en gewoon dagelijks zelf koken met verse ingrediënten en vlees erbij en de mensen die veganistisch/rauw bezig zijn, dus de extreme gezondheidsfreaks die toch al elke week 1x broccoli eten en die een extra portie geven.
Op die manier zie je in alle groepen heus wel verbeteringen, zelfs bij de SAD groep. Ik zou niet weten waarom zoiets niet te etsen valt, mits je maar controleert wat ze verder nog eten. De SAD groep moet niet uit zichzelf ineens ook andere groentes gaan eten die ze voor het onderzoek nooit aten. Sterker nog, dit soort onderzoeken worden gedaan zoals ik zie in de filmpjes en blogs van Michael Greger, bijv in een onderzoek, weet even iet meerwat, maar dara keken ze ook wat een volledig veganistisch dieet doet bij een groep mannen en die mannen wisten niet eens dat ze zo'n dieet volgden, want hun maaltijden werden elke dag gedurende een lange periode aan huis bezord en de onderzoekers van die universiteit waar ze zaten zagen echt wel verbeteringen in hun bloedwaardes enz. Ik dacht dat het een prostaatkanker onderzoek was in hoeverre dieet effect erop heeft, maar in onthud me van zekerheid te zeggen of dat idd zo was.
Maar ik zie het in meerdere filmpjes waar hij studies aanhaalt waarin onderzoek naar echte voeding gedaan wordt wat voor effect het heeft op bepaalde ziektes enz ipv stofjes uit voeding. Zolang je de groepen goed controleert wat ze eten kan het echt wel. Het kost alleen een hoop geld en tijd en manschappen.
Dick #8, interessant stukje. De stelling is dat ROS die na bijvoorbeeld sporten uitbundig aanwezig zijn, een nuttige reactie teweeg brengen, onder andere het aanmaken van endogene antioxidanten. Ik denk dat hier wat in zit, en dat een dergelijke signaalfunctie bovendien nog meer triggert dan alleen het aanmaken van antioxidanten.
De grap is echter wel dat het lichaam bepaalde externe stoffen nodig heeft om überhaupt te kunnen reageren op een ROS aanval. Zodra een antioxidant een ROS neutraliseert wordt ie zelf een oxidant (zij het meestal minder reactief) en is een andere antioxidant nodig om de originele antioxidant te regenereren, de zogenaamde antioxidant cascade. Het punt is dat een tekort aan antioxidanten op den duur voor problemen zal zorgen, omdat bijvoorbeeld die cascade niet goed functioneert. Daar hoef je geen massa's antioxidanten voor te slikken, maar dus wel voldoende. En wat voldoende is, hangt dan weer af van je leefstijl.
Tot slot, veel stoffen met antioxidant eigenschappen, hebben ook heel wat andere functies. Een bekend voorbeeld is dat vitamine C nodig is voor de aanmaak van collageen, als cofactor van bepaalde enzymen. Het, al dan niet therapeutisch, gebruik van dergelijke stoffen kan dus ook andere doelen hebben. Opnieuw kunnen we vaststellen dat het versimpelen van zaken leidt tot onjuistheden en zelfs doctrines zoals Willem terecht opmerkt.