Ze staan broederlijk naast elkaar in de schappen: de gewone melk en de biologische melk. Alleen de prijs verschilt. Wie echter voor de beste melk gaat, komt met dat onderscheid bedrogen uit.
Mensen hebben verschillende redenen om voor biologisch te kiezen. Ze houden van koeien in de wei, willen geen antibiotica of extra hormonen in hun melk of vinden het beter voor het milieu. Er zijn echter ook mensen die geloven dat biologische melk beter is voor hun gezondheid omdat er meer voedingsstoffen in zouden zitten. Een grote vergelijkende studie laat zien dat hun geloof niet met feiten gestaafd kan worden.
Andere factoren: voer, ras, het weer...
Onderzoekers van de Nieuw-Zeelandse Auckland University voerden een meta-analyse uit op bijna 200 onderzoeken die gangbare en biologische melk vergeleken. Ze concluderen dat het vooral andere factoren zijn die de verschillen tussen biologische en gangbare melk bepalen. Voedingskundig is biologisch geen bepalende factor. Voor iedere studie die het ene stofje naar voren schoof, was er wel weer een andere die het tegendeel aantoonde.
De samenstelling van de melk blijkt te worden bepaald door wat de koeien eten, het ras, de fase in de lactatie, de nationale regels die voorschrijven hoe biologische dieren moeten worden gehouden en gevoerd. Daarnaast speelt het weer een belangrijke rol. Dat schrijft Inside Science.
Denkfoutje
Het nieuwe onderzoek verscheen in The Journal of Dairy Science. Wetenschapper Donald Otter zegt over het niet te constateren verschil in voedingsstoffen tussen gangbare en biologische melk dat we een koe moeten zien "als een melk-producerende fabriek - wat je er in stopt, bepaalt wat je er aan de andere kant uitkrijgt."
Wat de koe eet en haar genetische aanleg bepalen samen welke verhouding tussen de vetzuren omega-3 en omega-6 de melk heeft. Uit het onderzoek bleek dat koeien die veel en vaak in de wei lopen en dus meer gras eten, een nutrtioneel als gezonder beschouwde omega-3/omega-6 verhouding in hun melk hebben dan koeien die binnen staan en krachtvoer krijgen.
Niet biologische, maar buitenmelk is gezonder. Daar zit dus een denkfoutje, want consumenten nemen vrijwel voetstoots aan dat 'biologisch' ook betekent dat de koeien meer in de wei lopen. Maar dat is lang niet altijd waar.
Parttime in de wei
Je kunt prima gangbaar werken en je koeien toch veel gras voeren. De meeste koeien in Nederland lopen ook maar parttime in de wei. Een koe die in een warm klimaat leeft, kan waarschijnlijk bijna het hele jaar buiten grazen, terwijl een koe in Noord-Amerika (of bij ons in Nederland) toch echt in de koude wintermaanden naar binnen moet. In een te warm klimaat kan droogte de boer overigens nopen tot bijvoeren, maar nooit met gras. Dat hebben ze immers niet voldoende.
Otter en zijn team vonden, kortom, geen significante verschillen in het totale vetgehalte, eiwitconcentratie, lactoseconcentratie, calciumgehalte en van nature voorkomende hormonen tussen gangbare en biologische melk; antibiotica en groeihormonen werden in de onderzoeksopzet niet meegenomen omdat het ging om de natuurlijke voedingsstoffen in de melk.
Wel troffen ze verschillen aan in de concentraties jodium en selenium. Die verschillen bleken echter geografisch verklaard te kunnen worden. Tenslotte vonden de onderzoekers ook nog eens geen verschillen in smaak tussen biologische en niet biologische melk.
"Het verschil tussen biologische en gangbare melk zit 'm vooral in het buiten zijn - grasgevoerd versus graangevoerd", zegt Otter. "Het is geen verschil tussen biologisch en gangbaar. Het is een verschil in houderijsysteem."
Fotocredits: 'grazing cow', Cedar Summit Farm
Dit artikel afdrukken
Mensen hebben verschillende redenen om voor biologisch te kiezen. Ze houden van koeien in de wei, willen geen antibiotica of extra hormonen in hun melk of vinden het beter voor het milieu. Er zijn echter ook mensen die geloven dat biologische melk beter is voor hun gezondheid omdat er meer voedingsstoffen in zouden zitten. Een grote vergelijkende studie laat zien dat hun geloof niet met feiten gestaafd kan worden.
Andere factoren: voer, ras, het weer...
Onderzoekers van de Nieuw-Zeelandse Auckland University voerden een meta-analyse uit op bijna 200 onderzoeken die gangbare en biologische melk vergeleken. Ze concluderen dat het vooral andere factoren zijn die de verschillen tussen biologische en gangbare melk bepalen. Voedingskundig is biologisch geen bepalende factor. Voor iedere studie die het ene stofje naar voren schoof, was er wel weer een andere die het tegendeel aantoonde.
De samenstelling van de melk blijkt te worden bepaald door wat de koeien eten, het ras, de fase in de lactatie, de nationale regels die voorschrijven hoe biologische dieren moeten worden gehouden en gevoerd. Daarnaast speelt het weer een belangrijke rol. Dat schrijft Inside Science.
Denkfoutje
Het nieuwe onderzoek verscheen in The Journal of Dairy Science. Wetenschapper Donald Otter zegt over het niet te constateren verschil in voedingsstoffen tussen gangbare en biologische melk dat we een koe moeten zien "als een melk-producerende fabriek - wat je er in stopt, bepaalt wat je er aan de andere kant uitkrijgt."
Wat de koe eet en haar genetische aanleg bepalen samen welke verhouding tussen de vetzuren omega-3 en omega-6 de melk heeft. Uit het onderzoek bleek dat koeien die veel en vaak in de wei lopen en dus meer gras eten, een nutrtioneel als gezonder beschouwde omega-3/omega-6 verhouding in hun melk hebben dan koeien die binnen staan en krachtvoer krijgen.
Niet biologische, maar buitenmelk is gezonder. Daar zit dus een denkfoutje, want consumenten nemen vrijwel voetstoots aan dat 'biologisch' ook betekent dat de koeien meer in de wei lopen. Maar dat is lang niet altijd waar.
Parttime in de wei
Je kunt prima gangbaar werken en je koeien toch veel gras voeren. De meeste koeien in Nederland lopen ook maar parttime in de wei. Een koe die in een warm klimaat leeft, kan waarschijnlijk bijna het hele jaar buiten grazen, terwijl een koe in Noord-Amerika (of bij ons in Nederland) toch echt in de koude wintermaanden naar binnen moet. In een te warm klimaat kan droogte de boer overigens nopen tot bijvoeren, maar nooit met gras. Dat hebben ze immers niet voldoende.
Otter en zijn team vonden, kortom, geen significante verschillen in het totale vetgehalte, eiwitconcentratie, lactoseconcentratie, calciumgehalte en van nature voorkomende hormonen tussen gangbare en biologische melk; antibiotica en groeihormonen werden in de onderzoeksopzet niet meegenomen omdat het ging om de natuurlijke voedingsstoffen in de melk.
Wel troffen ze verschillen aan in de concentraties jodium en selenium. Die verschillen bleken echter geografisch verklaard te kunnen worden. Tenslotte vonden de onderzoekers ook nog eens geen verschillen in smaak tussen biologische en niet biologische melk.
"Het verschil tussen biologische en gangbare melk zit 'm vooral in het buiten zijn - grasgevoerd versus graangevoerd", zegt Otter. "Het is geen verschil tussen biologisch en gangbaar. Het is een verschil in houderijsysteem."
Fotocredits: 'grazing cow', Cedar Summit Farm
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik heb niet alleen de laatste allinea maar alles gelezen. Vooral de laatste zin in #56 siert je en beschouw ik als een compliment voor mijn veevoedkundige inspanningen want het is ons gelukt n.l. om koeien die in de winter 75 % van hun ruwvoer snijmaiskuil kregen melk met evenveel CLA's te laten produceren als koeien die de zomer 100% weidegras kregen. Ik snap jouw ideaal beeld van rundveehouderij wel maar dat kan in NL niet zonder dat er minder koeien en nog veel minder veehouderij bedrijven komen ( vooral in de intensieve gebieden op de zandgronden. Het is jammer dat Campina met het hele CLA verhaal gestopt is.
Engelbert, lees svp mijn tweede alinea #56. Soms moet je je gewonnen geven. De natuur is niet te verbeteren en oordeelt nogal hard over mensen die koppig zijn, met name als we de waarschuwingen* naast ons neerleggen.
*wel eens de term gehoord 'nature screaming in our ears' ?
Tsja, je hebt in de basis wel gelijk maar zoals zo vaak is de motivatie een bedrijfs economische. De grond in Nederland is zo abnormaal duur dat je wel een maximale grasproductie moet realiseren en dit gras met zo weinig mogelijk verliezen in de koe moet zien te krijgen; bij die doelstelling past in sommige bedrijfssituaties beweiding niet. Echter daar ging de draad niet over, het ging om de samenstelling en kwaliteit van melk en of daarvoor beweiden een vereiste was en dat is dus niet zo. Begrijp me niet verkeerd, ook ik zie graag koeien in de wei, zeker als je als adviseur op een mooie zomerdag tijdens een wandeling door het weiland met de veehouder kunt spreken over de beweiding en het effect op de productie en rendement.
Engelbert, ik denk dat je gelijk hebt. Mechanische verwerking van gras in de zomer geeft geen of weinig CLA en omega 3 verlies. Maar waarom zou je ? Meer maaien betekent meer nutriënten uit de keten halen en dat willen we toch juist minderen ? Ander nadeel is het gebruik van fossiele energie om te maaien. De wens om de koeien zoveel mogelijk op stal te houden, blijf ik een foute oplossing vinden. Duurdere, echte weidemelk lijkt mij een betere oplossing.
Wat ik beweer is dat er geen verschil zit in cla effect tussen grazen en zgn. zomerstalvoedering zoals in NL ook koeien ook gevoerd worden. Dit in tegenstelling tot gras inkuilen want dan gaan onverzadige vetzuren hydrolyseren en worden verzadigd. Ik heb niet het idee gekregen dat Ze en Theo precies weten hoe hier in NL veehouderij bedreven wordt. Als ze in Wageningen zomerstalvoedering niet onderzocht hebben lijkt me logisch als je weiden al in de proef hebt betrokken.