Wouter Klootwijk en de andere makers van De Wilde Keuken weigeren de Agrarische Persprijs 2011. Dat meldt de NTR.
De prijs van de Nederlandse Vereniging voor landbouwjournalistiek werd vorig jaar voor het eerst uitgereikt en is bedoeld voor mensen die zich op één of andere wijze verdienstelijk maakten in de agrarische sector. Klootwijk en zijn redactie zouden volgens de jury goed werk hebben gedaan: zijn verdienstelijke inzet voor de promotie van de agrarische sector heeft de jury gecharmeerd.
"Daar schrik ik van," zegt Wouter Klootwijk. "We doen niet aan promotie, we maken een journalistiek programma, we vertellen over productie en producten en maken mooie filmpjes. Als we dat ter promotie van de producten of van het agrarische bedrijf en de visserij zouden doen waren we onwaarachtig in de weer. Zeker, we kunnen soms razend enthousiast zijn over wat we zien en te weten kwamen. Maar of je nou een tomaat, een lamskroket of een ganzenei meer of minder eet, het is ons om het even."
Dit artikel afdrukken
"Daar schrik ik van," zegt Wouter Klootwijk. "We doen niet aan promotie, we maken een journalistiek programma, we vertellen over productie en producten en maken mooie filmpjes. Als we dat ter promotie van de producten of van het agrarische bedrijf en de visserij zouden doen waren we onwaarachtig in de weer. Zeker, we kunnen soms razend enthousiast zijn over wat we zien en te weten kwamen. Maar of je nou een tomaat, een lamskroket of een ganzenei meer of minder eet, het is ons om het even."
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wat mij betreft dus terecht aangeboden en terecht geweigerd. Zoals Steven al zegt, (allebei) heugelijk nieuws.
De Wilde Keuken lijkt ook als enige tegen de mode in te gaan. Bedrijven in "food" worden op het moment weggezet als anonieme, winstbeluste machines. Als je pers en social media moet geloven is er van alles mis met ons eten en zijn de breed uitgemeten misstanden slechts het topje van de ijsberg.
De Wilde Keuken laat echter keer op keer zien dat ook onze moderne voeding hoogwaardig mensenwerk is. Mensen wiens verhalen interessant zijn, waar je graag nog meer van zou willen horen, producten die met zorg gemaakt worden, zonder pretenties.
Andere/eerdere programma's zoeken het contrast tussen klein-menselijk-ambachtelijk en groot-machinaal-modern, met lichte nadruk op de "hoogwaardigheid" van het kleine en de "belazerij" van het grote.
De Wilde Keuken lijkt dat contrast voorbij te zijn, en waarde en schoonheid te vinden in de moderne, complexe werkelijkheid. Ik vind het niet zo vreemd dat de sector daar dankbaar voor is.
Sterker nog: kennen jullie ook maar één ander populair voorbeeld, in pers of televisie? Ik kom eten eigenlijk alleen tegen in kookprogramma's, met de modieuze mantra's van biologisch, lokaal en vers.
(mocht ik de mogelijk meelezende maker verkeerd begrepen hebben, dan hoor ik graag)
De NVLJ is een wonderlijke beroepsvereniging, waarin zowel journalisten als voorlichters zitten. Dat maakt het al een moeilijke club. Zolang ik schrijf ben ik er al lid van en volg af en toe de vermakelijke discussies of land- en tuinbouwjournalisten eigenlijk wel objectief kunnen schrijven over 'hun' sector. Zelf moet ik ook altijd een beetje oppassen, omdat ik nu eenmaal tuinbouwDNA in mijn bloed heb.
Wouter Klootwijk, je doet me glimlachen. Wrijf het er maar eens in.
Is het niet ontzettend goed nieuws dat Wouter een prijs krijgt ter promotie van? Goed nieuws vanuit de agrarische sector, toch? Dat zij zich positief herkennen in wat De Wilde Keuken "over haar" weet te melden?
Na al het geklaag en gesteun van de laatste weken over deze sector op Foodlog, vind ik dit echt heugelijk nieuws.
In ieder geval is het betere promotie dan het zoveelste kookprogramma.
Trouwens, wat is sportjournalistiek, literaire journalistiek etc... anders dan promotie? Je houdt ervan als journalist of niet. En dat straalt van je prestaties af. Of net niet.
Niet te lang over praten. Prijzen verstrekken aan journalisten (omdat) die aan promotie doen lijkt me principieel onjuist. Ik ben geen kenner, maar ik dacht dat journalistiek een heldere weergave van de werkelijkheid zou moeten geven. Onder het mom: “we duiden het nieuws” wordt er volgens mij te vaak stemming gemaakt en nagepapagaaid door schrijvers met het klok-en-klepel-probleem. Mijn stelling: lees niet te veel krant, want je raakt uit verbinding met de realiteit. Wouter is een van de schaarse uitzonderingen op die regel. Als we daar nou eens een prijs voor uitloofden?