1 min
Vermogensbeheerders en private bankers ontkomen niet meer aan de zogeheten impactfondsen, schrijft het FD in een artikel getiteld 'Millennials stuwen donkergroen beleggen'.
Impactbeleggen staat voor "een gezond rendement hand in hand met harde, meetbare positieve resultaten voor mens en klimaat", aldus de krant. "De eigen jonge medewerkers willen het en hun jonge klanten willen het," klinkt het bijvoorbeeld bij UBS. "Investeerders onder de 35 willen niet geassocieerd worden met investeringen die ‘problematisch zijn in termen van duurzaamheid’."
Impactbeleggingen zijn de snelst groeiende beleggingscategorie, volgens het jaarlijkse onderzoek van Eurosif, de Europese vereniging van duurzaam en maatschappelijk beleggen. Tussen 2013 en 2015 groeide het belegd vermogen met 385%. Impactbeleggingen kunnen allerlei vormen aannemen, van microkredieten, groene obligaties, klimaatfondsen tot ook aandelenportefeuilles. Inmiddels zou 1,5% van het institutionele vermogen wereldwijd gestoken worden in beleggingen met een concreet impactdoel, met andere woorden: die tegemoet komen aan de duurzame ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties.
In het FD legt venture capitalist Irahim Alhusseini uit dat impact investment "een nieuwe en verbeterde versie van de vrije markt" is. "Kapitalisme 2.0. Of bewust kapitalisme. Steeds meer beleggers zien de kosten van hun activiteiten stijgen omdat die vervuilend zijn. Dus dalen hun opbrengsten. Ze omarmen het vooruitzicht van gezonde rendementen die hand in hand gaan met meer ethisch besef, en dus voordeliger uitpakken voor de aarde en de toekomstige generaties."
Dit artikel afdrukken
Impactbeleggingen zijn de snelst groeiende beleggingscategorie, volgens het jaarlijkse onderzoek van Eurosif, de Europese vereniging van duurzaam en maatschappelijk beleggen. Tussen 2013 en 2015 groeide het belegd vermogen met 385%. Impactbeleggingen kunnen allerlei vormen aannemen, van microkredieten, groene obligaties, klimaatfondsen tot ook aandelenportefeuilles. Inmiddels zou 1,5% van het institutionele vermogen wereldwijd gestoken worden in beleggingen met een concreet impactdoel, met andere woorden: die tegemoet komen aan de duurzame ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties.
In het FD legt venture capitalist Irahim Alhusseini uit dat impact investment "een nieuwe en verbeterde versie van de vrije markt" is. "Kapitalisme 2.0. Of bewust kapitalisme. Steeds meer beleggers zien de kosten van hun activiteiten stijgen omdat die vervuilend zijn. Dus dalen hun opbrengsten. Ze omarmen het vooruitzicht van gezonde rendementen die hand in hand gaan met meer ethisch besef, en dus voordeliger uitpakken voor de aarde en de toekomstige generaties."
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Heel scherp Dick. Je kan, denk ik, wel het private belang dienen vanuit het publieke. Al is nog niet iedereen (understatement) daar van overtuigd.
Jos, misschien mag Pens analyse als volgt worden samengevat: je kunt het publieke belang niet dienen via het private. Natuurlijk kun je er wel voor kiezen, maar dan vind je het publieke belang eigenlijk een private zaak en word je afhankelijk van wat de slimste en handigste mensen willen voor de rest.
Jan Pen, onze grote econoom uit Friesland zei het in 1979 al;
.......Maar zelfs op micro-niveau werkt het prijsmechanisme niet altijd naar tevredenheid. Dit geldt met name als het om het milieu gaat. Vanaf de beginjaren zeventig is Pen een van de eerste economen in Nederland die hamert op het falen van het prijsmechanisme als het om de (te lage) waardering van het (schaarse) milieu gaat. In Kijk Economie (1979) legt hij zijn zorg over het milieu uit aan het grote publiek, p. 38: “De grote milieu rampen worden door het prijzenmechanisme niet tegengehouden. Wat zeg ik? Ze worden er door bevorderd- en dat heet Pareto-optimaal!” Hij vervolgt met een uitleg over externe effecten: “de onzichtbare hand werkt alleen als schaarste wordt vertaald in prijssignalen.”
Hij bracht de discussie op gang over de waarde van het milieu in de economie, stelde Schiphol ter discussie en propageerde selectieve krimp. Zo lang praten we er dus al over. Maar er is weinig vooruitgang. Sterker nog, de situatie is sinds 1979 fors verslechterd.
Er is nog veel te weinig over gezegd (ervan uitgaande dat woorden uitspreken ook, zei het een heel klein beetje, helpt en misschien een basis is voor daden).
Het huidige kapitalistische systeem, en waarschijnlijk ook de donkergroene variant ervan, gaat toch maar steeds uit van het vermeerderen van het kapitaal. Hoe je het ook went of keert, dit gaat ten koste van het milieu/natuur/klimaat/ecologie, ten koste van de sociale/democratische context en ten koste van het individu: de natuur, de democratie en het individu heeft het verduveld lastig en is als het ware aan het interen (naast klimaatsceptici - Kijk ook even naar het onderwerp True Price* dat wordt gerund door de WUR en Nederland Voedselland - komen er vast ook gezondheidssceptici. Trouwens als je ziet hoe balorig een Katan of een Brouns met de materie omspringt... )
Laten we het zo zeggen: woorden helpen in ieder geval het bewustzijn. En dat groene beleggen is natuurlijk helemaal goed. Nuttiger dan het niet groene beleggen. Misschien helpt het sowieso als we onze (financiële)acties een beetje langs de nuttigheidsmeetlat leggen :-)
Voor de liefhebber: de duurzame troonrede van Willem Ferweda.
* De true price link blijkt wat ingewikkeld te zijn: Als naar de Facebook pagina van Nederland voedselland gaat kom je er ook. Je komt het vanzelf tegen.
Dick,
Het staat er ditmaal gewoon in 10 bijdragen?
Meer invulling en consensus over wat het beste doekje voor het bloeden is daarmee draagvlak mag verdienen is in mijn ogen een goede vervolgstap.
En ja hoe organiseren we dat netjes zonder zware invloed van lobbyisten lees ("geld gedreven") belanghebbenden? Of dit de juiste route/groep is, ik weet het niet .
Het bijwonen vond deze lezing opende voor mij weer een stukje verder mijn ogen. Zeker ook in relatie met jong (e studenten) om toekomst te ontwerpen.