1 min
De Groene Europarlementariër Bart Staes beweerde vorige week van wel. Politieke retoriek? Als je ziet hoe de Mexicanen dikker werden dan de Amerikanen zou je kunnen gaan denken dat het wel degelijk klopt.
Waar vroeger de Amerikanen op het Amerikaanse continent verreweg het dikst waren, moeten ze nu de Mexicanen voor laten gaan. Volgens de FAO in het recente The State of Food and Agriculture heeft nog 30% van de volwassen Mexicanen een normaal gewicht. Bijna 33% is obees, de rest heeft overgewicht. In 2011 maakte voormalig president Calderon bekend dat Mexico de meeste obese kinderen ter wereld heeft: van de 5-9 jarigen was 28% te zwaar of obees en in de categorie van 10-19 jaar stond de meter volgens het Mexicaanse Instituut voor Sociale Zekerheid op 38%.
Zulke cijfers laten zien dat de Mexicaanse overheid zich moet voorbereiden op een explosie van diabetes en hart- en vaatziekten en de daarmee gepaard gaande kosten in de gezondheidszorg. Nu al kosten obesitas en de consequenties daarvan de Mexicaanse regering 10 miljard euro per jaar.
Wat veroorzaakte die snelle stijging? De trend gaat gelijk op met het ontstaan van de vrijhandelszone die in het midden van de jaren '90 ontstond tussen Mexico en Noord-Amerika.Vanaf dat moment stapte Mexico af van zijn traditionele vezelrijke dieet van bonen, tortilla's en chili-pepers en ging het land over op een Amerikaans menu van junkfood en frisdrank. De veramerikanisering vond in zo'n hoog tempo plaats dat Mexicanen inmiddels de meeste frisdrank per hoofd van de bevolking ter wereld drinken. Mexico importeert momenteel 45% van het voedsel dat het land consumeert. Het komt voor een groot deel kant-en-klaar verpakt in consumentenporties met kleurige en aantrekkelijke merken uit het Noordelijke buurland.
Le Figaro citeert VN-voedselrechtenman Olivier de Schutter. Hij constateerde in 2011 al: "voor veel Mexicanen, in het bijzonder in het Noorden en in de steden, wordt het steeds moeilijker over te stappen op gezonder eten". Ook De Schutter vermoedt dat het Mexicaanse obesitasprobleem zijn oorsprong vindt in de verandering van de aanvoerlijnen van voedsel in het land.
Fotocredits: Sayulita boys, Miriam Sanders
Dit artikel afdrukken
Zulke cijfers laten zien dat de Mexicaanse overheid zich moet voorbereiden op een explosie van diabetes en hart- en vaatziekten en de daarmee gepaard gaande kosten in de gezondheidszorg. Nu al kosten obesitas en de consequenties daarvan de Mexicaanse regering 10 miljard euro per jaar.
Wat veroorzaakte die snelle stijging? De trend gaat gelijk op met het ontstaan van de vrijhandelszone die in het midden van de jaren '90 ontstond tussen Mexico en Noord-Amerika.Vanaf dat moment stapte Mexico af van zijn traditionele vezelrijke dieet van bonen, tortilla's en chili-pepers en ging het land over op een Amerikaans menu van junkfood en frisdrank. De veramerikanisering vond in zo'n hoog tempo plaats dat Mexicanen inmiddels de meeste frisdrank per hoofd van de bevolking ter wereld drinken. Mexico importeert momenteel 45% van het voedsel dat het land consumeert. Het komt voor een groot deel kant-en-klaar verpakt in consumentenporties met kleurige en aantrekkelijke merken uit het Noordelijke buurland.
Le Figaro citeert VN-voedselrechtenman Olivier de Schutter. Hij constateerde in 2011 al: "voor veel Mexicanen, in het bijzonder in het Noorden en in de steden, wordt het steeds moeilijker over te stappen op gezonder eten". Ook De Schutter vermoedt dat het Mexicaanse obesitasprobleem zijn oorsprong vindt in de verandering van de aanvoerlijnen van voedsel in het land.
Fotocredits: Sayulita boys, Miriam Sanders
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Guido, daar was ik inderdaad even bang voor. Ben blij te horen dat ik me vergiste.
@Dick: met de wending was ik al in #28 begonnen. Mocht je overigens denken (want dat vermoed ik) dat ik elke gelegenheid aangrijp om Taubes erbij te halen, ik reageerde op Wicher in dit geval. Ik ben er ook voor discussies zoveel mogelijk on topic te houden.
Dat Unilever vetten subsitueert wil ik graag geloven (maar ik kijk ook naar wat Wicher hier over meldt), en ook dat een hoge dosis n-6 slecht voor ons is. Waar echt nog verschil van mening is (of dat met jou is weet ik niet), is over de vraag of
we bang moeten zijn voor (dierlijke) vetten. Jaap Seidell/Frank van Berkum zitten nog behoorlijk op het spoor van "vetrandjes afsnijden". Realiseer je dat Peter Attia (van dokter zegt sorry) een dieet heeft dat voor 85% bestaat uit vet terwijl zijn percentage lichaamsvet 7% bedraagt. Ja, n=1 maar er zijn legio voorbeelden en ik zag Jaap stellen dat onze biochemie in principe gelijk is met respect voor individuele variatie. De "Let op Vet" campagne "Maakt meer kapot dan u lief is".
Dus een mooie draad over de rol van vet in onze voeding zou ik prijs stellen. Daar mag overigens ook een tweede knuppel in het hoenderhok bij: de (overdreven?) aandacht voor groente. Waarom denken we dat deze een bijdrage leveren aan onze gezondheid, als soort die voornamelijk overleeft op dierlijke producten? Wat voor onmisbaars zit er in dat we niet uit dierlijke producten halen?
Maar niet voor discussie hier dus ;-)
Guido, dank voor de wending die je aan het eind van #32 maakt. Daar zou dit draadje over moeten gaan.
Kort over vetten. (Verzadigd en trans)vet ging in de ban; omdat (highly processed) koolhydraten en de zgn. de starchy foods lekker houdbaar, goedkoop en duur te verkopen zijn, nam hun aandeel en gewicht in ons menu toe. We zijn het dus volledig eens. Unilever maakt margarine waarin het aandeel verzadigd vet omlaag moest en er kwamen onverzadigde voor terug. Géén koolhydraten. Wist je dat er potjes populair broodsmeer te koop waren die vermelden 'met minder vet'. Dan waren er koolhydraten aan toegevoegd. Eiwitten zijn immers te duur.
Maar ... die discussie is hier in extenso al vaak gevoerd. Onlangs met een elegante ontknoping. Dit najaar ga ik bij Unilevers Peter Zock en hun andere wetenschappelijke breinen over vetten langs. Misschien is het dan weer eens tijd voor een gedachtenwisseling daarover.
@Dick: #30
Je hebt niet laten zien dat we meer vet zijn gaan eten. Zie ook uitleg Wicher (die kennis uit 1e hand heeft). Heeft niets met open mind te maken, meer aan gebrek aan onderbouwing van de alternatieve gedachte.
@Jack #29. Dank voor de link, maar wat voegt ie toe? Hij beschrijft wat Wouter en ik al eerder gesteld hebben, maar geeft geen enkele verklaring (laat staan een genetische) voor de toestand van de natives.
Waar kan ik overigens die grasgevoerde, gemarmerde steaks van je kopen ;-)
Nog een keer terug naar de stelling in de draad: ja, vrijhandel met de VS draagt bij aan obesitas. Er zijn echter zat landen die vrij handelen met de VS (al dan niet onder NAFTA), en waarom heeft Mexico de VS wel ingehaald, maar Canada bijvoorbeeld niet?
Zijn daar meer mensen "die niet de juiste afweging" kunnen maken? Misschien. Ik denk niet dat de IQ distributie per volk veschillend zijn. Het kan wel zijn dat talentvolle Mexicanen wegtrekken om elders een beter bestaan op te bouwen (zoals ook in Afrika gebeurt). Dan krijg je wel verschillen als je tussen landen meet.
Ik denk dat Mexico meer geneigd is het Amerikaanse voedingspatroon te kopiëren dan andere landen. De vraag is: waarom? Spiegelen ze zich graag aan de Amerikanen? Voer voor antropologen.
#30 Dick, bedankt voor je advies om de zoekfunctie te gebruiken.
Je laatste opmerking is pertinent onjuist. Ik kan mij nog de lezing in 1988 van dr ir Cees Okkerse, verantwoordelijke directeur voor olieen en vetten, herinneren als de dag van gisteren. Unilever moet zich voorbereiden op de verwachting dat er in de toekomst minder vet zal worden gegeten. Het dagelijks vetverbruik moet, om hart en vaatziekten te voorkomen, terug van 120 gram per dag naar 80 gram per dag. In eerste instantie is dit bereikt door 20% vet te vervangen door water. Hoe zich dit verder heeft ontwikkeld weet ik niet meer.
Een paar jaar later kwamen Mensink en Katan met hun resultaten over de nadelige effecten van transvetzuren. Dit had tot gevolg dat Unilever juist meer verzadigd vet in de margarine deed en niet minder. In de margarine zitten nu geen partieel afgeharde fracties, maar meer volledig afgeharde fracties, de verzadigde vetzuren. Tevens zitten er nu weer n-3 en meer n-6 vetzuren in.
Aan deze nieuwe samenstelling zijn dan weer de sterolen toegevoegd, de Pro-Aktief producten.
Het komt er dus nu op neer dat wij sinds 1990 aanzienlijk minder vet en minder transvetten eten en meer n-6 en n-3.
Linolzuur, een n-6, is een essentieel vetzuur, maar dat betekent nog niet dat teveel n-6 gezond is en ik ben van mening dat juist teveel n-6 mogelijk tot gezondheidsproblemen kan leiden.
En omdat er nu i v m 1988 minder vet wordt gegeten, worden er weer meer koolhydraten gegeten. Deze worden niet door Unilever geproduceerd, maar door bakkers.