Het zit ‘m in de Paaslucht

Schreef Dick net over iemand die zich op Fok.nl zich boos maakt over huismerken, ik lees net op geencommentaar.nl dat De Abhorsen, wie dat ook mogen zijn, zich druk maken over de onwil om smaakverschil te willen brengen in de wereld van smaak. Tijdens de paasdagen beraadt de blogwereld zich kennelijk over de wezenlijke zaken van het leven. Al schijnt het gepaard te moeten gaan met wat 'godverdommes', toch nog een Paasgedachte die over het internet zweeft.

Er valt tegenwoordig bijna niet meer aan te ontkomen. Onze maatschappij wordt overspoeld door zogenaamde kunst, muziek, entertainment en producten die geur noch smaak hebben. Zouteloos, emotieloos en ontdaan van alles dat wie dan ook maar enigszins iets zou kunnen laten voelen. De grootste misdaad is dat dit alles doelbewust gebeurt. Miljoenen worden er per jaar uitgegeven aan marketingstrategieën om onze zintuigen zo min mogelijk te prikkelen.

Want, als een product echt smaak heeft en onze zintuigen echt prikkelt, dan is er het risico dat iemand het niet wenst te verorberen, men kan het immers "vies" vinden. Of het nu gaat om een boek, muziek of ons voedsel, dit is een risico dat een bedrijf zich niet kan of wil permitteren bij massaproductie. Bedrijven als McDonalds besteden dan ook veel geld aan het ontwikkelen van een hamburger die zo min mogelijk smaak heeft, zodat niemand het risico loopt hem vies te vinden. Als het nu beperkt bleef tot een clown met een obsessie om de wereld te veranderen in een utopia voor obesitas, dan zou ik daar vrede mee kunnen hebben.