Maar in tegenstelling tot het vieruurtje is er geen enkele rechtvaardiging op grond van de voedingswaarderegels voor deze morgensnack. Erger nog: doordat er vooral chocoladerepen worden gegeten, is het tienuurtje vaak de vetste maaltijd van de dag.
Het AFSSA (Agence française de Sécurité sanitaire et des aliments) bevestigt deze vaststelling en schat dat het voormiddagtussendoortje op school moet worden afgeschaft omdat het zwaarlijvigheid in de hand werkt.
Uitleg: de kinderen onderbreken vaak abrupt hun hongergevoel met hun snacks om tien uur en slaan als gevolg daarvan hun middagmaal over. Om 16 uur zijn ze dan zo uitgehongerd dat ze hun schade willen inhalen met het vieruurtje door opnieuw bijzonder vettig en gesuikerd te eten!
bron: oivo-crioc.org
Op gezondetandengeheim.be lees ik trouwens: "Vijf keer eten en drinken per dag. De rest van de dag moeten je tanden rusten.
Niks knabbelen en drinken tussendoor. Behalve water, dat mag je de hele dag door drinken. Dat is gezond."
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Door het "dictaat van de drie maaltijden" (ontbijt, middagmaal, avondmaal) te stigmatiseren zetten bepaalde handelaars/distributeurs van de landbouwvoedingsmiddelensector aan tot het uitbreiden van de hapjes tussendoor (de "snacking"). En hoe meer de consument tussendoor eet, hoe meer calorieën hij of zij naar binnen werkt. Bij sommige consumenten halen hun hapjes tussendoor het calorische equivalent van zeven maaltijden per dag! En dit fenomeen is heel wijd verspreid, zoals blijkt uit de studie van het OIVO.
En die trend om meer te consumeren wordt verklaard door het feit dat de consument zijn honger minder stilt. Want er zijn 15 minuten nodig voor de hersenen om in te schatten wat een consument naar binnen werkt. Bovendien evalueert de consument de verbruikte voedselhoeveelheid in functie van het volume. Daardoor vormen de snoeprepen die in miniporties verkocht worden om snel geconsumeerd te worden, caloriebommen die vaak onopgemerkt blijven in de ogen van de consument.
Vandaag de dag eten 9 op de 10 adolescenten hapjes tussendoor, die voor elk van hen 20% van de dagelijkse energietoevoer vertegenwoordigen. Onder de af te raden producten vermelden we: de snacks die we vinden in de automaten in scholen en op ontspanningsplaatsen waar jongeren hun tijd doorbrengen en de gesuikerde dranken.
Wie een limonade drinkt, doet de suikerspiegel in zijn bloed snel stijgen en scheidt een overvloed aan insuline af. Dit veroorzaakt twee uur later een hongergevoel met vooral een drang naar zoete producten, die opnieuw het glucosegehalte in uw bloed omhoog pompen. Maar de hersenen slaan de in vloeibare vorm geabsorbeerde calorieën niet op. En de prognoses van de voedingsdeskundigen zijn alarmerend: een kind dat elke dag een limonade drinkt, loopt 60% meer risico om zwaarlijvig te worden een kind dat geen limonade drinkt!
Schaamteloze copy-paste van een persbericht door OIVO.be
yoyo, Wouter: Jij bent/wordt toch onze Afrika-man!? Daarom deze: heb jij ooit 12-jarige kindertjes onder je hoede gehad, die slechts 8 jaar lijken en met een ballonbuik van jewelste rondhuppelen? Dat laatste wegens chronische ondervoeding. Tot voor enkele jaren organiseerde ik een jaarlijkse vakantie voor vluchtelingenkinderen uit de Sahrawi-kampen in Tindouf (Algerije). Die leden thuis dus honger. Dat soort honger, daar kan niemand voor zijn. En ik doe mijn best om daar zelfs tegen te strijden. Vandaar dat ik soms wel eens opper op Foodlog: gaat het genoeg over de mens, niet teveel over het product op zich?
Het is zoals met sex: op bepaalde momenten in je leven doe je het drie keer per dag, dan weer periodes heel wat minder. Is de seks daarom minder leuk? Of in het eerste geval leuker? "Verandering van kost doet eten", zeggen we hier. En daarnet op de bus las ik dat een gemiddelde man zelfs 300 (DRIE HONDERD!?) keer per dag aan seks zou denken. Dat laat ik voor de auteur, maar feit is dat we toch veel vaker aan seks denken dan het doen. Zoöok met eten. Niks mis mee (vandaar Foodlog) met het genieten van eten. Maar er is een seksindustrie, die seks tot een consumptieproduct maakt en zo is er ook een voedingsindustrie die voeding tot een louter consumptieproduct maakt. En in beide gevallen vuurt die industrie voortdurend prikkels af op ons zwakke vlees/zwakke wil.
Als afsluiter: "honger maakt bruine bonen zoet".
En nu gromt mijn maag. Die Foodlog, met zijn prikkels...
Wouter, er blijft toch ook in jouw visie - hoop ik - een verschil tussen tevreden zijn en het ongebreideld vermenigvuldigen van het aantal eetmomenten.
Dat mocht een beetje minder, stelt Steven. Honger lijden is een ander verhaal.
Laten we een beetje redelijk blijven. De vraag is: wat is de moraliteit van bedrijven en zelfs overheden, cq. door hen betaalde instanties die steeds meer eetmomenten propageren?
Mijn antwoord: met die moraliteit is het niet best gesteld.
@Steven. De mens is als soort aangepast om honger te verdragen en heeft dus honger nodig om zichzelf te zijn, is dat het idee?
Feit is dat ongezond veel etende mensen gemiddeld langer leven dan de oermens. Jij wenst desondanks dat mensen honger lijden, om meer zichzelf te kunnen zijn. Daar zit uiteraard iets in, maar het is wel heel idealistisch. Een van de honger stervend kind in Afrika is meer mens dan een patatjoch uit Amsterdam, maar wil je echt hongersterfte terugbrengen omwille van natuurlijkheid?
Mijn idee is dat we redelijk tevreden moeten zijn met onze huidige vorm van sterfelijkheid, afgezien van nog te overwinnen jong-dodelijke ziektes. Van daaruit is een meer nobele identiteit te berieken, zonder terug te keren naar oersituaties. Ook al is het waar dat de mensen in WOII domweg gelukkig waren.
@Rowy: persoonlijk vind ik het probleem vooral dat mensen niet meer lijken om te kunnen met een hongergevoel. Een hongergevoel, daar kan je ook leren mee omgaan. 'Honger', zou mijn moeder zeggen, "jongen, jij hebt de oorlog niet meegemaakt etc..."
Ik ben geen dokter en ook geen gelovige, maar het ritueel van vasten (straks is het bijv. ramadan) lijkt me toch ook voortgekomen uit het lichaam leren omgaan met honger.
En enkele maanden terug wijdde men hier ook een stukje aan het fenomeen Joris Driepinter. Daar deed de melkindustrie ons (ja, ik ben al zo oud) goedgelovige kindertjes ook al geloven dat 3 glazen mel per dag het 'm doet.